Cantares de Salomâo 2 ~ Kantiku i Kantikëve 2

picture

1 S ou uma flor de Sarom, um lírio dos vales. O Amado

Unë jam trëndafili i Sharonit, zambaku i luginave.

2 C omo um lírio entre os espinhos é a minha amada entre as jovens. A Amada

Si një zambak midis gjembave, ashtu është mikesha ime midis vajzave.

3 C omo uma macieira entre as árvores da floresta é o meu amado entre os jovens. Tenho prazer em sentar-me à sua sombra; o seu fruto é doce ao meu paladar.

Si një mollë midis pemëve të pyllit kështu është i dashuri im midis të rinjve. Kam dëshëruar shumë të rri në hijen e tij dhe aty jam ulur, fryti i tij ishte i ëmbël në gojën time.

4 E le me levou ao salão de banquetes, e o seu estandarte sobre mim é o amor.

Më çoi në shtëpinë e banketit dhe flamuri i tij mbi mua është dashuria.

5 P or favor, sustentem-me com passas, revigorem-me com maçãs, pois estou doente de amor.

Më mbani me pite rrushi, më përtërini me mollë, sepse unë vuaj nga dashuria.

6 O seu braço esquerdo esteja debaixo da minha cabeça, e o seu braço direito me abrace.

Dora e tij e majtë është poshtë kokës sime, dora e tij e djathtë më përqafon.

7 M ulheres de Jerusalém, eu as faço jurar pelas gazelas e pelas corças do campo: não despertem nem provoquem o amor enquanto ele não o quiser.

Ju përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t’i pëlqejë

8 E scutem! É o meu amado! Vejam! Aí vem ele, saltando pelos montes, pulando sobre as colinas.

Ja zëri i të dashurit tim! Ja, ai vjen duke kërcyer mbi malet, duke u hedhur mbi kodrat.

9 O meu amado é como uma gazela, como um cervo novo. Vejam! Lá está ele atrás do nosso muro, observando pelas janelas, espiando pelas grades.

I dashuri im i përngjan një gazele apo një dreri të ri. Ja ku është prapa murit tonë, shikon nga dritaret, hedh vështrime nëpërmjet hekurave të tyre.

10 O meu amado falou e me disse: O Amado Levante-se, minha querida, minha bela, e venha comigo.

I dashuri im më ka folur dhe më ka thënë: "Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja!

11 V eja! O inverno passou; acabaram-se as chuvas e já se foram.

Sepse, ja, dimri ka kaluar, shiu pushoi, iku.

12 A parecem flores na terra, e chegou o tempo de cantar; já se ouve em nossa terra o arrulhar dos pombos.

Lulet duken mbi tokë, koha e të kënduarit erdhi, dhe në vendin tonë dëgjohet zëri i turtulleshës.

13 A figueira produz os primeiros frutos; as vinhas florescem e espalham sua fragrância. Levante-se, venha, minha querida; minha bela, venha comigo.

Fiku nxjerr fiqtë e tij të papjekur, vreshtat në lulëzim përhapin një aromë të këndshme. Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja.

14 M inha pomba que está nas fendas da rocha, nos esconderijos, nas encostas dos montes, mostre-me seu rosto, deixe-me ouvir sua voz; pois a sua voz é suave e o seu rosto é lindo. A Amada

O pëllumbesha ime, që rri në të çarat e shkëmbinjve, në strukat e rrëmoreve, ma trego fytyrën tënde, më bëj ta dëgjoj zërin tënd, sepse zëri yt është i këndshëm dhe fytyra jote është e hijshme".

15 A panhem para nós as raposas, as raposinhas que estragam as vinhas, pois as nossas vinhas estão floridas.

I zini dhelprat, dhelprat e vogla që dëmtojnë vreshtat, sepse vreshtat tona janë në lulëzim.

16 O meu amado é meu, e eu sou dele; ele pastoreia entre os lírios.

I dashuri im është imi, dhe unë jam e tij; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

17 V olte, amado meu, antes que rompa o dia e fujam as sombras; seja como a gazela ou como o cervo novo nas colinas escarpadas.

Para se të fryjë flladi i ditës dhe hijet të ikin, kthehu, i dashuri im, dhe sillu si një gazelë o një drenushë mbi malet që na ndajnë.