1 O uçam isto vocês, todos os povos; escutem, todos os que vivem neste mundo,

Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

2 g ente do povo, homens importantes, ricos e pobres igualmente:

qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

3 A minha boca falará com sabedoria; a meditação do meu coração trará entendimento.

Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

4 I nclinarei os meus ouvidos a um provérbio; com a harpa exporei o meu enigma:

Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

5 P or que deverei temer, quando vierem dias maus, quando inimigos traiçoeiros me cercarem,

Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

6 a queles que confiam em seus bens e se gabam de suas muitas riquezas?

ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

7 H omem algum pode redimir seu irmão ou pagar a Deus o preço de sua vida,

Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

8 p ois o resgate de uma vida não tem preço. Não há pagamento que o livre

sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

9 p ara que viva para sempre e não sofra decomposição.

për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

10 P ois todos podem ver que os sábios morrem, como perecem o tolo e o insensato e para outros deixam os seus bens.

Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

11 S eus túmulos serão suas moradas para sempre, suas habitações de geração em geração, ainda que tenham dado seus nomes a terras.

Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

12 O homem, mesmo que muito importante, não vive para sempre; é como os animais, que perecem.

Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

13 E ste é o destino dos que confiam em si mesmos, e dos seus seguidores, que aprovam o que eles dizem. Pausa

Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

14 C omo ovelhas, estão destinados à sepultura, e a morte lhes servirá de pastor. Pela manhã os justos triunfarão sobre eles! A aparência deles se desfará na sepultura, longe das suas gloriosas mansões.

Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre.

15 M as Deus redimirá a minha vida da sepultura e me levará para si. Pausa

Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela)

16 N ão se aborreça quando alguém se enriquece e aumenta o luxo de sua casa;

Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

17 p ois nada levará consigo quando morrer; não descerá com ele o seu esplendor.

sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

18 E mbora em vida ele se parabenize: “Todos o elogiam, pois você está prosperando”,

Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

19 e le se juntará aos seus antepassados, que nunca mais verão a luz.

ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

20 O homem, mesmo que muito importante, não tem entendimento; é como os animais, que perecem.

Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.