1 M eu Deus! Meu Deus! Por que me abandonaste? Por que estás tão longe de salvar-me, tão longe dos meus gritos de angústia?

Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

2 M eu Deus! Eu clamo de dia, mas não respondes; de noite, e não recebo alívio!

O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

3 T u, porém, és o Santo, és rei, és o louvor de Israel.

Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

4 E m ti os nossos antepassados puseram a sua confiança; confiaram, e os livraste.

Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

5 C lamaram a ti, e foram libertos; em ti confiaram, e não se decepcionaram.

Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

6 M as eu sou verme, e não homem, motivo de zombaria e objeto de desprezo do povo.

Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

7 C açoam de mim todos os que me vêem; balançando a cabeça, lançam insultos contra mim, dizendo:

Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

8 “ Recorra ao Senhor! Que o Senhor o liberte! Que ele o livre, já que lhe quer bem!”

duke thënë: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do".

9 C ontudo, tu mesmo me tiraste do ventre; deste-me segurança junto ao seio de minha mãe.

Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

10 D esde que nasci fui entregue a ti; desde o ventre materno és o meu Deus.

Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

11 N ão fiques distante de mim, pois a angústia está perto e não há ninguém que me socorra.

Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

12 M uitos touros me cercam, sim, rodeiam-me os poderosos de Basã.

Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

13 C omo leão voraz rugindo, escancaram a boca contra mim.

ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

14 C omo água me derramei, e todos os meus ossos estão desconjuntados. Meu coração se tornou como cera; derreteu-se no meu íntimo.

Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

15 M eu vigor secou-se como um caco de barro, e a minha língua gruda no céu da boca; deixaste-me no pó, à beira da morte.

Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

16 C ães me rodearam! Um bando de homens maus me cercou! Perfuraram minhas mãos e meus pés.

Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

17 P osso contar todos os meus ossos, mas eles me encaram com desprezo.

Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

18 D ividiram as minhas roupas entre si, e lançaram sortes pelas minhas vestes.

Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

19 T u, porém, Senhor, não fiques distante! Ó minha força, vem logo em meu socorro!

Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

20 L ivra-me da espada, livra a minha vida do ataque dos cães.

Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

21 S alva-me da boca dos leões, e dos chifres dos bois selvagens. E tu me respondeste.

Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

22 P roclamarei o teu nome a meus irmãos; na assembléia te louvarei.

Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

23 L ouvem-no, vocês que temem o Senhor! Glorifiquem-no, todos vocês, descendentes de Jacó! Tremam diante dele, todos vocês, descendentes de Israel!

Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

24 P ois não menosprezou nem repudiou o sofrimento do aflito; não escondeu dele o rosto, mas ouviu o seu grito de socorro.

Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

25 D e ti vem o tema do meu louvor na grande assembléia; na presença dos que te temem cumprirei os meus votos.

Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

26 O s pobres comerão até ficarem satisfeitos; aqueles que buscam o Senhor o louvarão! Que vocês tenham vida longa!

Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

27 T odos os confins da terra se lembrarão e se voltarão para o Senhor, e todas as famílias das nações se prostrarão diante dele,

Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

28 p ois do Senhor é o reino; ele governa as nações.

Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

29 T odos os ricos da terra se banquetearão e o adorarão; haverão de ajoelhar-se diante dele todos os que descem ao pó, cuja vida se esvai.

Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

30 A posteridade o servirá; gerações futuras ouvirão falar do Senhor,

Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

31 e a um povo que ainda não nasceu proclamarão seus feitos de justiça, pois ele agiu poderosamente.

Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.