1 D ios mío, Dios mío, ¿por qué me has dejado? ¿ Por qué estás lejos de mi salud, y de las palabras de mi clamor?
Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?
2 D ios mío, clamo de día, y no oyes; y de noche, y no puedo estar en silencio.
O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.
3 T ú empero eres santo, tú que habitas entre las alabanzas de Israel.
Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.
4 E n ti esperaron nuestros padres; esperaron, y tú los salvaste.
Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.
5 C lamaron a ti, y fueron librados; esperaron en ti, y no se avergonzaron.
Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.
6 M as yo soy gusano, y no varón; oprobio de los hombres, y desecho del pueblo.
Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.
7 T odos los que me ven, escarnecen de mí; estiran los labios, menean la cabeza, diciendo:
Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,
8 R emítese al SEÑOR, líbrelo; sálvele él, puesto que en él se complacía.
duke thënë: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do".
9 P ero tú eres el que me sacó del vientre, el que me haces esperar en ti desde que estaba a los pechos de mi madre.
Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.
10 S obre ti fui echado desde la matriz; desde el vientre de mi madre, tú eres mi Dios.
Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.
11 ¶ No te alejes de mí, porque la angustia está cerca; porque no hay quien ayude.
Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.
12 M e han rodeado muchos toros; fuertes toros de Basán me han cercado.
Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;
13 A brieron sobre mí su boca, como león rampante y rugiente.
ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.
14 H eme escurrido como aguas, y todos mis huesos se descoyuntaron; mi corazón fue como cera, desliéndose en medio de mis entrañas.
Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.
15 C omo un tiesto se secó mi vigor, y mi lengua se pegó a mi paladar; y me has puesto en el polvo de la muerte.
Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.
16 P orque perros me han rodeado, me ha cercado cuadrilla de malignos; horadaron mis manos y mis pies.
Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.
17 C ontar puedo todos mis huesos; ellos miran, me consideran.
Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.
18 P artieron entre sí mis vestidos, y sobre mi ropa echaron suertes.
Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.
19 M as tú, SEÑOR, no te alejes; fortaleza mía, apresúrate para mi ayuda.
Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.
20 L ibra de la espada mi alma; del poder del perro mi vida.
Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.
21 S álvame de la boca del león, y de los cuernos de los unicornios líbrame.
Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.
22 ¶ Anunciaré tu nombre a mis hermanos; en medio de la congregación te alabaré.
Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.
23 L os que teméis al SEÑOR, alabadle; toda la simiente de Jacob glorificadle; y temed de él, toda la simiente de Israel.
Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.
24 P orque no menospreció ni abominó la aflicción del pobre en espíritu, ni de él escondió su rostro; y cuando clamó a él, le oyó.
Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.
25 D e ti será mi alabanza en la grande congregación; mis votos pagaré delante de los que le temen.
Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.
26 C omerán los humildes, y serán saciados; alabarán al SEÑOR los que le buscan; vivirá vuestro corazón para siempre.
Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.
27 S e acordarán, y se volverán al SEÑOR todos los términos de la tierra; y se humillarán delante de ti todas las familias de los gentiles.
Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.
28 P orque del SEÑOR es el reino; y él se enseñoreará de los gentiles.
Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.
29 C omerán y adorarán todos los gruesos de la tierra; delante de él se arrodillarán todos los que descienden al polvo, y ninguno puede vivificar su propia alma.
Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.
30 L a simiente le servirá; será contada al SEÑOR por generación.
Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.
31 V endrán, y anunciarán al pueblo que naciere, su justicia que él hizo.
Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.