1 A cuérdate, oh SEÑOR, de lo que nos ha sucedido. Ve y mira nuestro oprobio.

Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

2 N uestra heredad se ha vuelto a extraños, nuestras casas a forasteros.

Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

3 H uérfanos somos sin padre; nuestras madres son como viudas.

Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

4 N uestra agua bebemos por dinero; nuestra leña por precio compramos.

Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

5 P ersecución padecemos sobre nuestra cerviz; nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.

Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

6 A l egipcio y al asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.

I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

7 N uestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.

Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

8 S iervos se enseñorearon de nosotros; no hubo quien nos librara de su mano.

Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

9 C on peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante de la espada del desierto.

E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

10 N uestra piel se ennegreció como un horno a causa del ardor del hambre.

Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

11 V iolaron a las mujeres en Sion, a las vírgenes en las ciudades de Judá.

Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

12 A los príncipes colgaron con su mano; no respetaron el rostro de los ancianos.

Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

13 L levaron los jóvenes a moler, y los niños desfallecieron en la leña.

Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

14 L os ancianos cesaron de la puerta, los jóvenes de sus canciones.

Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

15 C esó el gozo de nuestro corazón; nuestro corro se tornó en luto.

Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

16 C ayó la corona de nuestra cabeza. ¡Ay ahora de nosotros! Porque pecamos.

Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

17 P or esto fue entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestro ojos,

Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

18 P or el Monte de Sion que está asolado; zorras andan en él.

për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

19 M as tú, SEÑOR, permanecerás para siempre; tu trono de generación en generación.

Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

20 ¿ Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, y nos dejarás por largos días?

Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

21 V uélvenos, oh SEÑOR, a ti, y nos volveremos; renueva nuestros días como al principio.

Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

22 P orque repeliendo nos has desechado; te has airado contra nosotros en gran manera.

Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?