1 A cuérdate, oh SEÑOR, de David, de toda su aflicción;
Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,
2 d e cómo juró al SEÑOR, prometió al Fuerte de Jacob:
ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:
3 N o entraré en la morada de mi casa, ni subiré sobre el lecho de mi estrado;
"Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;
4 n o daré sueño a mis ojos, ni a mis párpados adormecimiento,
nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,
5 h asta que halle lugar para el SEÑOR, moradas para el Fuerte de Jacob.
deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit".
6 H e aquí, en Efrata oímos de ella; la hallamos en los campos del bosque.
Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.
7 E ntraremos en sus tiendas; adoremos al estrado de sus pies.
Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.
8 L evántate, oh SEÑOR, a tu reposo; tú y el arca de tu fortaleza.
Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.
9 T us sacerdotes se vistan de justicia, y se regocijen tus misericordiosos.
Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.
10 P or amor de David tu siervo no vuelvas de tu ungido el rostro.
Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.
11 ¶ Juró el SEÑOR verdad a David, no se apartará de ella; del fruto de tu vientre pondré sobre tu trono.
Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: "Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.
12 S i tus hijos guardaren mi alianza, y mi testimonio que yo les enseñare; sus hijos también se sentarán sobre tu trono para siempre.
Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd".
13 P orque el SEÑOR ha elegido a Sion; la deseó por habitación para sí.
Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:
14 E ste será mi reposo para siempre; aquí habitaré, porque la he deseado.
"Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.
15 B endeciré abundantemente su provisión; a sus pobres saciaré de pan.
Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;
16 Y a sus sacerdotes vestiré de salud, y sus misericordiosos exultarán de gozo.
do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.
17 A llí haré reverdecer el cuerno de David; yo he aparejado lámpara a mi ungido.
Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.
18 A sus enemigos vestiré de confusión; y sobre él florecerá su corona.
Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij".