1 Y respondió Zofar naamatita, y dijo:
Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:
2 ¿ Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿Y el hombre que habla mucho será justificado?
"Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?
3 ¿ Tus mentiras harán callar a los hombres? ¿Y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?
Llafet e tua a do t’ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?
4 T ú dices: Mi doctrina es pura, y yo soy limpio delante de tus ojos.
Ti ke thënë: "Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje".
5 M as ¡oh, quién diera que Dios hablara, y abriera sus labios contigo,
Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,
6 y que te declarara los secretos de la sabiduría! Porque mereces dos tantos según lo establecido; y sabe que Dios te ha olvidado por tu iniquidad.
për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.
7 ¿ Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿Llegarás tú a la perfección del Todopoderoso?
A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?
8 E s más alto que los cielos; ¿qué harás? Es más profundo que el Seol; ¿cómo lo conocerás?
Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish?
9 S u dimensión es más larga que la tierra, y más ancha que el mar.
Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.
10 S i cortare, o encerrare, o juntare, ¿quién le responderá?
Në rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t’ia pengojë këtë veprim?
11 P orque él conoce a los hombres vanos; y ve la iniquidad, ¿y no entenderá?
Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.
12 ¶ El hombre vano se hará entendido, aunque nazca como el pollino del asno montés.
Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.
13 S i tú preparares tu corazón, y extendieres a él tus manos;
Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,
14 s i alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;
në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,
15 e ntonces levantarás tu rostro limpio de mancha, y serás firme y no temerás;
atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,
16 y olvidarás tu trabajo, y te acordarás de él como de aguas que pasaron;
sepse do të harrosh hallet e tua, do t’i kujtosh si uji që ka rrjedhur;
17 y en mitad de la siesta se levantará bonanza; resplandecerás, y serás como la misma mañana;
jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.
18 y confiarás, que habrá esperanza; y cavarás, y dormirás seguro;
Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.
19 y te acostarás, y no habrá quien te espante; y muchos te rogarán.
Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.
20 M as los ojos de los malos se consumirán, y no tendrán refugio; y su esperanza será agonía del alma.
Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t’u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit".