1 Y RESPONDIO Sophar Naamathita, y dijo:

Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

2 ¿ Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿Y el hombre parlero será justificado?

"Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?

3 ¿ Harán tus falacias callar á los hombres? ¿Y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?

Llafet e tua a do t’ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?

4 T ú dices: Mi conversar es puro, Y yo soy limpio delante de tus ojos.

Ti ke thënë: "Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje".

5 M as ­oh quién diera que Dios hablara, Y abriera sus labios contigo,

Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,

6 Y que te declarara los arcanos de la sabiduría, Que son de doble valor que la hacienda! Conocerías entonces que Dios te ha castigado menos que tu iniquidad merece.

për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.

7 ¿ Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿Llegarás tú á la perfección del Todopoderoso?

A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?

8 E s más alto que los cielos: ¿qué harás? Es más profundo que el infierno: ¿cómo lo conocerás?

Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish?

9 S u dimensión es más larga que la tierra, Y más ancha que la mar.

Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.

10 S i cortare, ó encerrare, O juntare, ¿quién podrá contrarrestarle?

Në rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t’ia pengojë këtë veprim?

11 P orque él conoce á los hombres vanos: Ve asimismo la iniquidad, ¿y no hará caso?

Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.

12 E l hombre vano se hará entendido, Aunque nazca como el pollino del asno montés.

Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.

13 S i tú apercibieres tu corazón, Y extendieres á él tus manos;

Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,

14 S i alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, Y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;

në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,

15 E ntonces levantarás tu rostro limpio de mancha, Y serás fuerte y no temerás:

atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,

16 Y olvidarás tu trabajo, O te acordarás de él como de aguas que pasaron:

sepse do të harrosh hallet e tua, do t’i kujtosh si uji që ka rrjedhur;

17 Y en mitad de la siesta se levantará bonanza; Resplandecerás, y serás como la mañana:

jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.

18 Y confiarás, que habrá esperanza; Y cavarás, y dormirás seguro:

Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.

19 Y te acostarás, y no habrá quien te espante: Y muchos te rogarán.

Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.

20 M as los ojos de los malos se consumirán, Y no tendrán refugio; Y su esperanza será agonía del alma.

Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t’u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit".