1 P ALABRAS del rey Lemuel; la profecía con que le enseñó su madre.

Fjalë të mbretit Lemuel, mesazhi profetik me të cilin e mësoi e ëma.

2 ¿ Qué, hijo mío? ¿y qué, hijo de mi vientre? ¿Y qué, hijo de mis deseos?

Çfarë të të them, biri im? Çfarë të të them, biri i barkut tim? Çfarë të të them, bir i zotimeve të mia?

3 N o des á las mujeres tu fuerza, Ni tus caminos á lo que es para destruir los reyes.

Mos ua jep forcën tënde grave as jetën tënde asaj që shkatërron mbretërit.

4 N o es de los reyes, oh Lemuel, no es de los reyes beber vino, Ni de los príncipes la cerveza.

Nuk u shkon mbretërve, o Lemuel, nuk u shkon mbretërve të pinë verë as princave të dëshirojnë pije dehëse,

5 N o sea que bebiendo olviden la ley, Y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.

sepse duke pirë të mos harrojnë ligjin dhe të mos shtrembërojnë të drejtën e të pikëlluarve.

6 D ad la cerveza al desfallecido, Y el vino á los de amargo ánimo:

Jepini pije dehëse atij që është duke vdekur dhe verë atij që e ka zemrën të hidhëruar.

7 B eban, y olvídense de su necesidad, Y de su miseria no más se acuerden.

Le të pijë për të harruar varfërinë e tij dhe për të mos kujtuar më hallet e tij.

8 A bre tu boca por el mudo, En el juicio de todos los hijos de muerte.

Hape gojën tënde në favor të memecit, në mbrojtje të të gjithë atyre që janë lënë pas dore.

9 A bre tu boca, juzga justicia, Y el derecho del pobre y del menesteroso.

Hape gojën tënde, gjyko me drejtësi dhe mbro çështjen e të mjerit dhe të nevojtarit.

10 M ujer fuerte, ¿quién la hallará? Porque su estima sobrepuja largamente á la de piedras preciosas.

Kush do të gjejë një grua të fortë dhe të virtytshme? Vlera e saj është shumë më e madhe nga ajo e margaritarëve.

11 E l corazón de su marido está en ella confiado, Y no tendrá necesidad de despojo.

Zemra e burrit të saj ka besim tek ajo, dhe do të ketë gjithnjë fitime.

12 D arále ella bien y no mal, Todos los días de su vida.

Ajo i bën të mira dhe jo të keqe tërë ditët e jetës së saj.

13 B uscó lana y lino, Y con voluntad labró de sus manos.

Gjen lesh dhe li dhe punon me gëzim me duart e veta.

14 F ué como navío de mercader: Trae su pan de lejos.

Ajo u përngjan anijeve të tregëtarëve: e sjell ushqimin e saj nga larg.

15 L evantóse aun de noche, Y dió comida á su familia, Y ración á sus criadas.

Çohet që me natë për t’i ndarë ushqimin familjes së saj dhe për t’u dhënë urdhërat e nevojshme shërbëtoreve të saj.

16 C onsideró la heredad, y compróla; Y plantó viña del fruto de sus manos.

Ajo shikon një arë dhe e ble; me duart e saj mbjell një vresht.

17 C iñó sus lomos de fortaleza, Y esforzó sus brazos.

Ngjesh me forcë ijët dhe i bën më të fortë krahët e saj.

18 G ustó que era buena su granjería: Su candela no se apagó de noche.

E kupton që tregëtia e saj po shkon mbarë dhe llamba e saj e natës nuk i shuhet.

19 A plicó sus manos al huso, Y sus manos tomaron la rueca.

Shtrin dorën mbi furkën, pëllëmbat e saj zënë boshtin.

20 A largó su mano al pobre, Y extendió sus manos al menesteroso.

I shtrin dorën të varfërit dhe i jep dorën nevojtarit.

21 N o tendrá temor de la nieve por su familia, Porque toda su familia está vestida de ropas dobles.

Nuk i trembet borës për familjen e saj, sepse tërë ata të shtëpisë së vet kanë një veshje të dyfishtë.

22 E lla se hizo tapices; De lino fino y púrpura es su vestido.

Bën për vete mbulesa si sixhade dhe rrobat e saj janë prej liri shumë të hollë dhe të purpurta.

23 C onocido es su marido en las puertas, Cuando se sienta con los ancianos de la tierra.

Burri i saj nderohet te porta, kur ulet bashkë me pleqtë e vendit.

24 H izo telas, y vendió; Y dió cintas al mercader.

Përgatit rroba prej liri dhe i shet, i furnizon me breza tregtarët.

25 F ortaleza y honor son su vestidura; Y en el día postrero reirá.

Forca dhe nderi janë rrobat e saj dhe qesh për ditët që do të vijnë.

26 A brió su boca con sabiduría: Y la ley de clemencia está en su lengua.

Hap gojën e saj me dituri dhe mbi gjuhën e saj është ligji i mirësisë.

27 C onsidera los caminos de su casa, Y no come el pan de balde.

Ajo mbikqyr si shkon shtëpia e vet dhe nuk ha bukën e përtacisë.

28 L evantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; Y su marido también la alabó.

Bijtë e saj ngrihen dhe e shpallin fatlume; edhe burri i saj e lëvdon duke thënë:

29 M uchas mujeres hicieron el bien; Mas tú las sobrepujaste á todas.

"Shumë bija kanë bërë gjëra të mëdha, por ti i kalon të gjitha ato".

30 E ngañosa es la gracia, y vana la hermosura: La mujer que teme á Jehová, ésa será alabada.

Hiri është i rremë dhe bukuria është e kotë, por gruaja që ka frikë nga Zoti është ajo që do të lëvdohet.

31 D adle el fruto de sus manos, Y alábenla en las puertas sus hechos.

I jepni frytin e duarve të saj, dhe vet veprat e saj le ta lëvdojnë te portat.