Salmos 102 ~ Psalmet 102

picture

1 O ración del pobre, cuando estuviere angustiado, y delante de Jehová derramare su lamento. JEHOVA, oye mi oración, Y venga mi clamor á ti.

O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

2 N o escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia Inclina á mí tu oído; El día que te invocare, apresúrate á responderme.

Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

3 P orque mis días se han consumido como humo; Y mis huesos cual tizón están quemados.

Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

4 M i corazón fué herido, y secóse como la hierba; Por lo cual me olvidé de comer mi pan.

Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

5 P or la voz de mi gemido Mis huesos se han pegado á mi carne.

Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

6 S oy semejante al pelícano del desierto; Soy como el buho de las soledades.

I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

7 V elo, y soy Como el pájaro solitario sobre el tejado.

Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

8 C ada día me afrentan mis enemigos; Los que se enfurecen contra mí, hanse contra mí conjurado.

Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

9 P or lo que como la ceniza á manera de pan, Y mi bebida mezclo con lloro,

Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

10 A causa de tu enojo y de tu ira; Pues me alzaste, y me has arrojado.

Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

11 M is días son como la sombra que se va; Y heme secado como la hierba.

Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

12 M as tú, Jehová, permanecerás para siempre, Y tu memoria para generación y generación.

Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

13 T ú levantándote, tendrás misericordia de Sión; Porque el tiempo de tener misericordia de ella, porque el plazo es llegado.

Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

14 P orque tus siervos aman sus piedras, Y del polvo de ella tienen compasión.

Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

15 E ntonces temerán las gentes el nombre de Jehová, Y todos los reyes de la tierra tu gloria;

Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

16 P or cuanto Jehová habrá edificado á Sión, Y en su gloria será visto;

kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

17 H abrá mirado á la oración de los solitarios, Y no habrá desechado el ruego de ellos.

Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

18 E scribirse ha esto para la generación venidera: Y el pueblo que se criará, alabará á JAH.

Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

19 P orque miró de lo alto de su santuario; Jehová miró de los cielos á la tierra,

sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

20 P ara oir el gemido de los presos, Para soltar á los sentenciados á muerte;

për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

21 P orque cuenten en Sión el nombre de Jehová, Y su alabanza en Jerusalem,

me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

22 C uando los pueblos se congregaren en uno, Y los reinos, para servir á Jehová.

kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

23 E l afligió mi fuerza en el camino; Acortó mis días.

Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

24 D ije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días: Por generación de generaciones son tus años.

Kam thënë: "O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

25 T ú fundaste la tierra antiguamente, Y los cielos son obra de tus manos.

Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

26 E llos perecerán, y tú permanecerás; Y todos ellos como un vestido se envejecerán; Como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:

ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

27 M as tú eres el mismo, Y tus años no se acabarán.

Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

28 L os hijos de tus siervos habitarán, Y su simiente será afirmada delante de ti.

Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje".