1 M I ALIENTO está corrompido, acórtanse mis días, Y me está aparejado el sepulcro.

"Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.

2 N o hay conmigo sino escarnecedores, En cuya acrimonia se detienen mis ojos.

A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.

3 P on ahora, dame fianza para litigar contigo: ¿Quién tocará ahora mi mano?

Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?

4 P orque á éstos has tú escondido su corazón de inteligencia: Por tanto, no los ensalzarás.

Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.

5 E l que denuncia lisonjas á sus prójimos, Los ojos de sus hijos desfallezcan.

Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.

6 E l me ha puesto por parábola de pueblos, Y delante de ellos he sido como tamboril.

Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.

7 Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, Y mis pensamientos todos son como sombra.

Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.

8 L os rectos se maravillarán de esto, Y el inocente se levantará contra el hipócrita.

Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.

9 N o obstante, proseguirá el justo su camino, Y el limpio de manos aumentará la fuerza.

Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.

10 M as volved todos vosotros, y venid ahora, Que no hallaré entre vosotros sabio.

Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.

11 P asáronse mis días, fueron arrancados mis pensamientos, Los designios de mi corazón.

Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.

12 P usieron la noche por día, Y la luz se acorta delante de las tinieblas.

Ata e ndërrojnë natën në ditë, "drita është afër," thonë, për shkak të errësirës.

13 S i yo espero, el sepulcro es mi casa: Haré mi cama en las tinieblas.

Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr,

14 A la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; A los gusanos: Mi madre y mi hermana.

në rast se i them vendvarrit: "Ti je ati im," dhe krimbave: "Jeni nëna ime dhe motra ime,"

15 ¿ Dónde pues estará ahora mi esperanza? Y mi esperanza ¿quién la verá?

ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?

16 A los rincones de la huesa descenderán, Y juntamente descansarán en el polvo.

A do të zbres vallë në portat e Sheolit, kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?".