1 » La vida se me escapa. Mis días se acortan. El sepulcro me está esperando.

"Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.

2 E stoy rodeado de gente burlona, y tengo que verlos derramar su amargura.

A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.

3 » Dios mío, ¡ten la bondad de ser mi fiador! Si tú no respondes por mí, ¿quién más podría hacerlo?

Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?

4 H as ofuscado la inteligencia de éstos, y no permitirás que salgan triunfantes.

Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.

5 E l que traiciona a su amigo por ganancia, verá desfallecer de hambre a sus hijos.

Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.

6 » Tú me has puesto en la boca de todos, y los que me ven se burlan de mí.

Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.

7 E l dolor me va nublando la vista, y mis pensamientos se van ofuscando.

Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.

8 A nte esto, los hombres buenos se asombran y los inocentes se rebelan contra los malvados;

Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.

9 l os hombres buenos mantienen su postura, y los hombres honrados se revisten de fuerza.

Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.

10 ¡ Vengan acá, todos ustedes, vengan! ¡Ya sé que ninguno de ustedes es sabio!

Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.

11 M is años pasan, mis planes se malogran, lo mismo que los designios de mi corazón,

Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.

12 p ero ustedes cambian la noche en día; aún está oscuro, y dicen que está amaneciendo.

Ata e ndërrojnë natën në ditë, "drita është afër," thonë, për shkak të errësirës.

13 S i mi única esperanza es el sepulcro, y he de yacer en medio de tinieblas;

Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr,

14 s i he de reconocer como “padre” al sepulcro, y llamar “madre” y “hermanas” a los gusanos,

në rast se i them vendvarrit: "Ti je ati im," dhe krimbave: "Jeni nëna ime dhe motra ime,"

15 e ntonces ¿qué otra esperanza me queda? Si acaso la hay, ¿dónde está, que no la veo?

ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?

16 ¡ Bajará conmigo hasta el sepulcro, y allí descansaremos, envueltos en el polvo!»

A do të zbres vallë në portat e Sheolit, kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?".