1 ¡ Bendito seas, Señor, mi roca! Tú me entrenas para la batalla; fortaleces mis manos para el combate.

Bekuar qoftë Zoti, kështjella ime, që i mëson duart e mia për luftë dhe gishtërinjtë e mi për betejë.

2 T ú eres mi castillo de misericordia, mi fortaleza, mi libertador; eres mi escudo, y en ti me refugio; ¡tú haces que los pueblos se sometan a mí!

Ai është hiri im dhe kështjella ime, streha ime e lartë dhe çliruesi im, mburoja ime në të cilën gjej strehë, ai që ma nënshtron mua popullin tim.

3 S eñor, ¿qué son los mortales para que te preocupes por ellos? ¿Qué son los seres humanos para que los tome en cuenta?

O Zot, çfarë është njeriu që ti të kujdesesh për të, ose biri i njeriut që ti ta përfillësh?

4 L os mortales son una ilusión pasajera; su vida pasa como una sombra.

Njeriu është si një frymë dhe ditët e tij janë si hija që kalon.

5 S eñor, inclina los cielos y desciende; toca los montes y hazlos humear.

Uli qiejtë e tu, o Zot, dhe zbrit, dhe ata do të nxjerrin tym.

6 D ispersa con tus relámpagos a mis enemigos, lanza contra ellos tus dardos de fuego, y confúndelos;

Hidh rrufetë dhe shpërndaji, lësho shigjetat e tua dhe bëji të ikin.

7 e xtiende tu mano desde las alturas, y rescátame del mar, porque me ahogo; líbrame del poder de esos extraños

Shtrije dorën tënde nga lart, më shpëto dhe më çliro nga ujërat e mëdha dhe nga dora e të huajve,

8 c uya boca dice cosas sin sentido y cuyo poder es un poder falso.

goja e të cilëve thotë gënjeshtra dhe dora e djathtë e tyre është një e djathtë mashtrimi.

9 S eñor, voy a dedicarte un canto nuevo; lo cantaré al son del arpa y del salterio.

O Perëndi, do të këndoj një kantik të ri, do të këndoj lavdet e tua me një harpë me dhjetë tela.

10 T ú eres quien da la victoria a los reyes; tú libras de la espada a tu siervo David.

Ti, që u jep fitoren mbretërve dhe që çliron shërbëtorin tënd David nga shpata e kobshme,

11 ¡ Rescátame! ¡Líbrame del poder de gente extraña, cuya boca dice cosas sin sentido y cuyo poder es un poder falso.

më shpëto dhe më çliro nga dora e të huajve, goja e të cilëve thotë gënjeshtra dhe dora e djathtë e tyre është një e djathtë mashtrimi.

12 Q ue nuestros hijos, en su juventud, crezcan como plantas vigorosas. Que nuestra hijas sean hermosas como las columnas labradas de un palacio.

Bijtë tanë në rininë e tyre qofshin si një bimë e harlisur, dhe bijat tona qofshin si shtylla qosheje, të gdhendura mirë për të zbukuruar një pallat.

13 Q ue nuestros graneros se llenen y rebosen con toda clase de grano. Que nuestros ganados en el campo se multipliquen por cientos y miles.

Hambaret tona qofshin plot dhe paçin nga të gjitha të mirat; kopetë tona u shtofshin me mijëra dhe dhjetra mijëra në fushat tona;

14 Q ue nuestros bueyes resistan el trabajo. Que no nos tomen por asalto ni nos lleven cautivos, ni haya pánico en nuestras calles.

qetë tanë tërheqshin ngarkesa të rënda dhe mos pastë asnjë sulm të papritur, dalje të papritur as britmë në sheshet tona.

15 ¡ Dichoso el pueblo que tiene todo esto! ¡Dichoso el pueblo cuyo Dios es el Señor!

Lum ai popull që është në gjendje të tillë, lum ai popull që ka për Perëndi Zotin.