Job 39 ~ Jobi 39

picture

1 » ¿Sabes tú cuándo paren las cabras del monte? ¿Has visto acaso nacer a los cervatillos?

A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

2 ¿ Sabes cuántos meses dura su preñez, y cuándo los cervatos tienen que nacer?

A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

3 P ara que nazcan, la cierva se encorva, y en cuando nace su cría se calma su dolor.

Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

4 Y los cervatos crecen, y se hacen fuertes, y se apartan de la madre para nunca volver.

Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

5 » ¿Quién ha criado libre al asno montés? ¿Quién lo liberó de sus ataduras?

Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

6 F ui yo quien lo hizo habitar en la soledad, quien le dio el páramo por hábitat.

të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

7 L a ciudad y sus tumultos le resultan divertidos; no sabe obedecer los gritos de los arrieros.

Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

8 B usca pastos en los altos montes, y hace de toda hierba su alimento.

Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

9 » ¿Y acaso el búfalo querrá servirte? ¿Se quedará tranquilo en tu pesebre?

Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

10 ¿ Podrás ponerle un yugo para trabajar la tierra? ¿Hará surcos en el valle porque se lo mandas tú?

A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

11 ¿ Podrás confiar en su gran fuerza? ¿Crees que puedes confiarle tus labores?

A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

12 ¿ Podrás encargarle que recoja tu semilla, y que la amontone en tu granero?

A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

13 » El avestruz agita su bello plumaje, que no es tan bello como el del pavo real.

Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

14 P one huevos, y luego los abandona, y los deja calentar bajo el polvo de la tierra.

Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

15 N o le importa que alguien los aplaste, ni que las bestias del campo los destrocen.

duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

16 E s cruel con sus polluelos, como si no fueran suyos, no piensa que su trabajo pudo haber sido en vano.

I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

17 Y es que yo no lo doté de sabiduría; tampoco lo doté de gran inteligencia,

sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

18 ¡ pero en cuanto emprende la carrera se burla del caballo y de su jinete!

Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

19 » ¿Acaso tú dotaste al caballo de su fuerza? ¿Cubriste acaso su cuello de ondulantes crines?

A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

20 ¿ Puedes asustarlo, como si fuera una langosta? ¡Si un resoplido suyo asusta a cualquiera!

A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

21 T an fuerte es que escarba el suelo con sus cascos, y así se apresta a entrar en combate.

Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

22 N ada le espanta, a nada le teme, ni se arredra ante la espada.

Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

23 S uenan a su lado las flechas en la aljaba, brillan las lanzas, chocan las jabalinas,

Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

24 p ero él, impetuoso, escarba la tierra, sin que le asusten los toques de trompeta.

Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

25 M ás bien, el sonido del clarín lo excita, y a la distancia percibe los olores del combate, el griterío y las órdenes de ataque.

Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

26 » ¿Acaso por órdenes tuyas vuela el gavilán, y tiende el vuelo para dirigirse al sur?

Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

27 ¿ Acaso por mandato tuyo se remonta el águila, y pone su nido en lo alto de las rocas?

Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

28 S u nido se halla en los altos montes, en la punto de los más altos peñascos.

Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

29 C on sus dos potentes ojos, desde lejos acecha a su presa,

Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

30 y alimenta a sus polluelos con la sangre de su presa. “Donde hay un cadáver, hay un águila.”»

Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".