1 S eñor, recuerda lo que nos ha sucedido; ¡míranos, y toma en cuenta nuestro oprobio!

Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

2 N uestra heredad ha pasado a manos ajenas; nuestras casas son ahora de gente extraña.

Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

3 N os hemos quedado huérfanos, sin padre; nuestras madres se han quedado como viudas.

Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

4 P agamos por el agua que bebemos, y hasta la leña tenemos que comprarla.

Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

5 E stamos sujetos a la persecución; nos fatigamos, no tenemos reposo.

Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

6 S uplicantes extendimos la mano a los egipcios, y a los asirios les rogamos saciarnos de pan.

I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

7 N uestros padres pecaron, y murieron, ¡pero a nosotros nos tocó llevar el castigo!

Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

8 A hora los esclavos son nuestros señores, y no hay quien nos libre de sus manos.

Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

9 D esafiando a los guerreros del desierto, arriesgamos la vida para obtener nuestro pan.

E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

10 E l hambre nos hace arder en fiebre; ¡tenemos la piel requemada como un horno!

Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

11 E n Sión violaron a nuestras mujeres; ¡en las ciudades de Judá violaron a nuestras doncellas!

Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

12 A los príncipes los colgaron de las manos; ¡no mostraron ningún respeto por los viejos!

Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

13 A nuestros mejores hombres los obligaron a moler; ¡a nuestros niños los agobiaron bajo el peso de la leña!

Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

14 Y a no se ven ancianos sentados a la puerta; los jóvenes dejaron de cantar.

Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

15 P ara nuestro corazón terminó la alegría; nuestras danzas se volvieron cantos de dolor.

Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

16 S e nos cayó de la cabeza la corona; ¡Pobres de nosotros! ¡Somos pecadores!

Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

17 P or eso tenemos triste el corazón; por eso los ojos se nos han nublado.

Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

18 T an asolado está el monte de Sión que por él merodean las zorras.

për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

19 P ero tú, Señor, eres el rey eterno; ¡tu trono permanecerá por toda la eternidad!

Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

20 ¿ Por qué te has olvidado de nosotros? ¿Por qué nos has abandonado tanto tiempo?

Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

21 ¡ Restáuranos, Señor, y nos volveremos a ti! ¡Haz de nuestra vida un nuevo comienzo!

Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

22 L o cierto es que nos has desechado; ¡muy grande ha sido tu enojo contra nosotros!

Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?