1 A cuérdate, oh Jehová, de lo que nos ha sucedido; Mira, y ve nuestro oprobio.

Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

2 N uestra heredad ha pasado a extraños, Nuestras casas a forasteros.

Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

3 H uérfanos somos sin padre; Nuestras madres son como viudas.

Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

4 N uestra agua bebemos por dinero; Compramos nuestra leña por precio.

Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

5 P adecemos persecución sobre nosotros; Nos fatigamos, y no hay para nosotros reposo.

Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

6 A l egipcio y al asirio extendimos la mano, para saciarnos de pan.

I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

7 N uestros padres pecaron, y han muerto; Y nosotros cargamos con sus culpas.

Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

8 L os esclavos dominan sobre nosotros; No hay quien nos libre de sus manos.

Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

9 C on peligro de nuestras vidas nos procuramos nuestro pan Ante la espada del desierto.

E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

10 N uestra piel ennegreció como un horno A causa del ardor del hambre.

Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

11 V iolaron a las mujeres en Sión, A las doncellas en las ciudades de Judá.

Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

12 A los príncipes colgaron por sus manos; No respetaron el rostro de los ancianos.

Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

13 L levaron a los jóvenes a moler, Y los niños tropezaban bajo el peso de la leña.

Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

14 L os ancianos no se ven más en la puerta, Los jóvenes dejaron sus canciones.

Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

15 C esó el gozo de nuestro corazón; Nuestra danza se cambió en luto.

Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

16 C ayó la corona de nuestra cabeza; ¡Ay ahora de nosotros!, porque hemos pecado.

Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

17 P or eso está dolorido nuestro corazón, Por eso se han oscurecido nuestros ojos,

Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

18 P or el monte de Sión que está asolado; ¡Las raposas merodean en él!

për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

19 M as tú, Jehová, permaneces para siempre; Tu trono, de generación en generación.

Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

20 ¿ Por qué te olvidas completamente de nosotros, Y nos abandonas tan largo tiempo?

Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

21 H aznos volver, oh Jehová, a ti, y nos volveremos; Renueva nuestros días como antaño.

Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

22 S i es que no nos has desechado del todo, Airado contra nosotros en gran manera.

Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?