1 ¿ Por qué estás lejos, oh Jehová, Y te escondes en el tiempo de la tribulación?
O Zot, pse qëndron larg? Pse fshihesh në kohë fatkeqësish?
2 C on arrogancia el malo persigue al pobre; Queda atrapado en la trama que le ha urdido.
I pabesi me kryelartësinë e tij ndjek me dhunë të mjerin; ata do të kapen nga vetë kurthet që ata kanë kurdisur,
3 P orque el malo se jacta de los antojos de su alma, El codicioso maldice, y desprecia a Jehová.
sepse i pabesi mburret me dëshirat e shpirtit të tij, bekon grabitqarin dhe përbuz Zotin.
4 E l malo, por la altivez de su rostro, no busca a Dios; No hay Dios en ninguno de sus pensamientos.
I pabesi, me arrogancën e fytyrës së tij, nuk e kërkon Zotin; tërë mendimet e tij janë: "Perëndia nuk ekziston".
5 S us caminos son torcidos en todo tiempo; Tus juicios los tiene muy lejos de su vista; A todos sus adversarios desprecia.
Rrugët e tij lulëzojnë në çdo kohë; gjykimet e tua për të janë shumë të larta, larg kuptimit të tyre nga ana e tij; ai përqesh gjithë armiqtë e tij.
6 D ice en su corazón: No seré inquietado jamás; Nunca me alcanzará el infortunio.
Ai thotë në zemër të tij: "Mua askush nuk më tund dot kurrë; nuk do të më ndodhë kurrë ndonjë e keqe".
7 L lena está su boca de maldición, y de engaños y fraude; Debajo de su lengua hay vejación y maldad.
Goja e tij është plot mallkime, hile dhe mashtrime; nën gjuhën e tij ka ligësi dhe paudhësi.
8 S e sienta en acecho cerca de las aldeas; Para matar a escondidas al inocente. Sus ojos están acechando al desvalido;
Ai rri në pritë në fshatra, vret të pafajshmin në vende të fshehta; sytë e tij përgjojnë fatkeqin.
9 A cecha en oculto, como el león desde su cueva; Acecha para arrebatar al pobre; Atrapa al desdichado atrayéndolo a su red.
Ai rri në pritë në vende të fshehta si luani në strofkën e tij; rri në pritë për të kapur të mjerin; ai e rrëmben të mjerin duke e tërhequr në rrjetën e tij.
10 S e encoge, se agacha, Y caen en sus fuertes garras muchos infelices.
Ai rri i strukur dhe i mbledhur, dhe fatzinjtë mposhten para forcës së tij.
11 D ice en su corazón: Dios se ha olvidado; Tiene tapado su rostro; nunca lo verá.
Ai thotë në zemër të tij: "Perëndia harron, fsheh fytyrën e tij, nuk do ta shohë kurrë".
12 L evántate, oh Jehová Dios, alza tu mano; No te olvides de los pobres.
Çohu, o Zot; o Perëndi, ngre dorën tënde; mos i harro të mjerët.
13 ¿ Por qué desprecia el malo a Dios? En su corazón ha dicho: Tú no lo inquirirás.
Pse i pabesi përçmon Perëndinë? Ai thotë në zemër të tij: "Ti nuk do t’i kërkosh llogari".
14 T ú lo has visto; porque miras los trabajos y la vejación, para dar la recompensa con tu mano; A ti se acoge el desvalido; Tú eres el amparo del huérfano.
Por ti e ke parë, sepse ti vëren me kujdes ligësinë dhe pikëllimin, për ta larë më pas me dorën tënde; fatkeqi i ka shpresat te ti; ti je ai që ndihmon jetimin.
15 Q uebranta tú el brazo del inicuo, Y persigue la maldad del malo hasta que desaparezca.
Thyeja krahun të pabesit dhe të ligut; në rast se ti do të kërkosh ligësinë e tij, nuk do ta gjesh më.
16 J ehová es Rey eternamente para siempre; De su tierra han sido barridos los gentiles.
Zoti është mbret përjetë; kombet janë zhdukur nga toka e tij.
17 E l deseo de los humildes escuchas, oh Jehová; Tú confortas su corazón, y tienes atento tu oído,
O Zot, ti dëgjon dëshirën e njerëzve të përulur; ti e fortëson zemrën e tyre, veshët e tu janë të vëmendshëm,
18 P ara hacer justicia al huérfano y al oprimido, A fin de que no vuelva más a infundir terror el hombre hecho de arcilla.
për t’i dhënë të drejtë jetimit dhe të pikëlluarit, me qëllim që njeriu i krijuar nga dheu të mos kallë më tmerr.