1 ¶ Why dost thou stand afar off, O LORD? Why dost thou hide thyself in times of trouble?

O Zot, pse qëndron larg? Pse fshihesh në kohë fatkeqësish?

2 T he wicked in his pride persecutes the poor; let them be taken in the devices that they have imagined.

I pabesi me kryelartësinë e tij ndjek me dhunë të mjerin; ata do të kapen nga vetë kurthet që ata kanë kurdisur,

3 F or the wicked boasts of his heart’s desire and blesses the covetous, whom the LORD abhors.

sepse i pabesi mburret me dëshirat e shpirtit të tij, bekon grabitqarin dhe përbuz Zotin.

4 T he wicked, through the pride of his countenance, does not seek after God: God is not in all his thoughts.

I pabesi, me arrogancën e fytyrës së tij, nuk e kërkon Zotin; tërë mendimet e tij janë: "Perëndia nuk ekziston".

5 H is ways are always grievous; thy judgments are far above out of his sight; as for all his enemies, he puffs at them.

Rrugët e tij lulëzojnë në çdo kohë; gjykimet e tua për të janë shumë të larta, larg kuptimit të tyre nga ana e tij; ai përqesh gjithë armiqtë e tij.

6 H e has said in his heart, I shall not be moved, for I shall never be in adversity.

Ai thotë në zemër të tij: "Mua askush nuk më tund dot kurrë; nuk do të më ndodhë kurrë ndonjë e keqe".

7 H is mouth is full of cursing and deceit and fraud: under his tongue is mischief and vanity.

Goja e tij është plot mallkime, hile dhe mashtrime; nën gjuhën e tij ka ligësi dhe paudhësi.

8 H e sits in the lurking places of the villages: in the secret places he murders the innocent: his eyes are secretly set against the poor.

Ai rri në pritë në fshatra, vret të pafajshmin në vende të fshehta; sytë e tij përgjojnë fatkeqin.

9 H e lies in wait secretly as a lion in his den: he lies in wait to catch the poor: he catches the poor when he draws him into his net.

Ai rri në pritë në vende të fshehta si luani në strofkën e tij; rri në pritë për të kapur të mjerin; ai e rrëmben të mjerin duke e tërhequr në rrjetën e tij.

10 H e crouches and hides himself, and many are those who fall under his power.

Ai rri i strukur dhe i mbledhur, dhe fatzinjtë mposhten para forcës së tij.

11 H e has said in his heart, God has forgotten; he hides his face; he will never see it.

Ai thotë në zemër të tij: "Perëndia harron, fsheh fytyrën e tij, nuk do ta shohë kurrë".

12 ¶ Arise, O LORD; O God, lift up thine hand; forget not the humble.

Çohu, o Zot; o Perëndi, ngre dorën tënde; mos i harro të mjerët.

13 I n what does the wicked irritate God? He has said in his heart, Thou wilt not require accountability.

Pse i pabesi përçmon Perëndinë? Ai thotë në zemër të tij: "Ti nuk do t’i kërkosh llogari".

14 T hou hast seen it, for thou dost behold mischief and spite to requite it with thy hand: the poor commits himself unto thee; thou art the helper of the fatherless.

Por ti e ke parë, sepse ti vëren me kujdes ligësinë dhe pikëllimin, për ta larë më pas me dorën tënde; fatkeqi i ka shpresat te ti; ti je ai që ndihmon jetimin.

15 B reak thou the arm of the wicked and the evil man; seek out his wickedness until thou find none.

Thyeja krahun të pabesit dhe të ligut; në rast se ti do të kërkosh ligësinë e tij, nuk do ta gjesh më.

16 T he LORD is King for ever and ever; the Gentiles are perished out of his land.

Zoti është mbret përjetë; kombet janë zhdukur nga toka e tij.

17 L ORD, thou hast heard the desire of the humble: thou wilt prepare their heart; thou wilt cause thine ear to hear:

O Zot, ti dëgjon dëshirën e njerëzve të përulur; ti e fortëson zemrën e tyre, veshët e tu janë të vëmendshëm,

18 t o judge the fatherless and the oppressed that the man of the earth may no longer oppress.

për t’i dhënë të drejtë jetimit dhe të pikëlluarit, me qëllim që njeriu i krijuar nga dheu të mos kallë më tmerr.