1 ¶ And they took their journey from Elim, and all the congregation of the sons of Israel came unto the wilderness of Sin, which is between Elim and Sinai, on the fifteenth day of the second month after their departing out of the land of Egypt.

Pastaj ata u nisën nga Elimi dhe tërë asambleja e bijve të Izraelit arriti në shkretëtirën e Sinit, që ndodhet midis Elimit dhe Sinait, ditën e pesëmbëdhjetë të muajit të dytë mbas nisjes së tyre nga vendi i Egjiptit.

2 A nd the whole congregation of the sons of Israel murmured against Moses and Aaron in the wilderness;

Dhe tërë asambleja e bijve të Izraelit murmuriti kundër Moisiut dhe Aaronit në shkretëtirë.

3 a nd the sons of Israel said unto them, It would have been better if we had died by the hand of the LORD in the land of Egypt, when we sat by the flesh pots and when we ate bread to the full; for ye have brought us forth into this wilderness to kill this whole assembly with hunger.

Bijtë e Izraelit u thanë atyre: "Ah, le të kishim vdekur nga dora e Zotit në vendin e Egjiptit, ku uleshim pranë tenxhereve me mish dhe hanim bukë sa ngopeshim! Sepse ju na çuat në këtë shkretëtirë që të vdesë nga uria tërë kjo asamble".

4 T hen the LORD said unto Moses, Behold, I will rain bread from heaven for you; and the people shall go out and gather the word for every day, that I may prove them, whether they will walk in my law, or not.

Zoti i tha Moisiut: "Ja, unë do të bëj që të bjerë manë mbi juve nga qielli; dhe populli do të dalë çdo ditë për të mbledhur racionin e ditës, sepse unë dua ta vë në provë për të parë në se do të ecë ose jo simbas ligjit tim.

5 A nd it shall come to pass that on the sixth day they shall prepare that which they bring in, which shall be twice as much as they gather daily.

Por ditën e gjashtë, kur do të përgatisin nozullimin që duhet të çojnë në shtëpi, ai do të jetë dyfishi i atij që mbledhin çdo ditë".

6 T hen Moses and Aaron said unto all the sons of Israel, At evening ye shall know that the LORD has brought you out from the land of Egypt;

Atëherë Moisiu dhe Aaroni u thanë gjithë bijve të Izraelit: "Në mbrëmje do të mësoni që Zoti është ai që ju nxori nga vendi i Egjiptit;

7 A nd in the morning ye shall see the glory of the LORD; for he has heard your murmurings against the LORD; and what are we, that ye murmur against us?

dhe në mëngjes keni për të parë lavdinë e Zotit, sepse ai i ka dëgjuar murmuritjet tuaja kundër Zotit; por ne çfarë jemi që murmurisni kundër nesh?".

8 A nd Moses said, This shall be when the LORD shall give you in the evening flesh to eat and in the morning bread to the full; for the LORD has heard your murmurings which ye have murmured against him; and what are we? Your murmurings are not against us, but against the LORD.

Moisiu tha akoma: "Kjo ka për të ndodhur, kur Zoti do t’ju japë mish për të ngrënë në mbrëmje dhe bukë që të ngopeni në mëngjes, sepse Zoti i dëgjoi murmuritjet tuaja kundër tij. Po ne çfarë jemi? Murmuritjet tuaja nuk janë kundër nesh, por kundër Zotit".

9 A nd Moses spoke unto Aaron, Say unto all the congregation of the sons of Israel, Come near before the LORD, for he has heard your murmurings.

Pastaj Moisiu i tha Aaronit: "Thuaji gjithë asamblesë së bijve të Izraelit: "Afrohuni para Zotit, sepse ai i dëgjoi murmuritjet tuaja"".

10 A nd it came to pass as Aaron spoke unto the whole congregation of the sons of Israel, that they looked toward the wilderness, and, behold, the glory of the LORD appeared in the cloud.

Ndërsa Aaroni i fliste tërë asamblesë së bijve të Izraelit, ata u sollën drejt shkretëtirës; dhe ja lavdia e Zotit u shfaq në re.

11 A nd the LORD spoke unto Moses, saying,

Dhe Zoti i foli Moisiut, duke i thënë:

12 I have heard the murmurings of the sons of Israel; speak unto them, saying, Between the two evenings ye shall eat flesh, and tomorrow ye shall be filled with bread; and ye shall know that I am the LORD your God.

"Unë i dëgjova murmuritjet e bijve të Izraelit; folu atyre, duke thënë: Në të ngrysur do të hani mish dhe në mëngjes do të ngopeni me bukë; dhe doo të mësoni që unë jam Zoti, Perëndia juaj"".

13 ¶ And it came to pass, that in the evening quail came up, and covered the camp; and in the morning the dew descended round about the host.

Dhe kështu, aty nga mbrëmja ndodhi që shkurtat u ngritën dhe mbuluan kampin; dhe në mëngjes kishte një shtresë vese rreth kampit.

14 A nd when the dew ceased to descend, behold, upon the face of the wilderness there lay a small round thing as small as the hoar frost on the ground.

Pastaj shtresa e vesës u zhduk, dhe ja, mbi sipërfaqen e shkretëtirës u duk një gjë e hollë dhe e rrumbullakët, e hollë si bryma mbi tokë.

15 A nd when the sons of Israel saw it, they said one to another, It is manna (What is it?): for they did not know what it was. Then Moses said unto them, This is the bread which the LORD has given you to eat.

Kur bijtë e Izraelit e panë, i thanë njeri tjetrit: "Çfarë është?," sepse nuk e dinin se ç’ishte. Dhe Moisiu u tha atyre: "Kjo është buka që Zoti iu dha për të ngrënë.

16 T his is the thing which the LORD has commanded, Gather of it every man according to his eating, an omer for each one, according to the number of your persons; take ye each one for those who are in his tent.

Ja çfarë ka urdhëruar Zoti: Secili të mbledhë aq sa i duhet për ushqimin e tij, një omer për frymë, sipas numrit të personave që jeni; secili nga ju të marrë për ata që janë në çadrën e tij".

17 A nd the sons of Israel did so and gathered, some more, some less.

Bijtë e Izraelit vepruan kështu; disa prej tyre mblodhën më tepër dhe të tjerët më pak.

18 A nd when they did measure it with an omer, he that gathered much had nothing over, and he that gathered little had no lack; they gathered each one according to his eating.

E matën me omerin; dhe kush kishte mbledhur shumë nuk pati tepricë; dhe kush kishte mbledhur më pak nuk pati mangut. Gjithkush mblodhi simbas nevojës së tij për ushqim.

19 A nd Moses said, Let no one leave of it until the morning.

Pastaj Moisiu u tha atyre: "Asnjeri të mos e lërë të teprojë për nesër në mëngjes".

20 N otwithstanding they did not hearken unto Moses; but some of them left of it until the morning, and it bred worms and stank; and Moses was angry with them.

Por ata nuk iu bindën Moisiut dhe disa prej tyre lanë teprica edhe për të nesërmen; ajo u kalb duke prodhuar krimba dhe doli një erë e keqe; dhe Moisiu u zemërua me ta.

21 A nd they gathered it early in the morning, each one according to his eating; and when the sun waxed hot, it melted.

Kështu e mblidhnin çdo mëngjes; secili sipas nevojës së tij për ushqim; por kur dielli bëhej i nxehtë, mana e mbledhur shkrihej.

22 ¶ And it came to pass that on the sixth day they gathered twice as much bread, two omers for each one; and all the princes of the congregation came and told Moses.

Kështu ditën e gjashtë mblodhën një racion të dyfishtë buke, dy omerë për secilin prej tyre. Dhe të gjithë krerët e asamblesë erdhën për t’ia referuar Moisiut.

23 A nd he said unto them, This is what the LORD has said, Tomorrow is the holy sabbath of rest unto the LORD; bake that which ye will bake today and cook what ye will cook; and that which remains over lay up for you to be kept until the morning.

Atëherë ai u tha: "Kjo është ajo që ka thënë Zoti: Nesër është një ditë solemne pushimi, një e shtunë e shenjtë për Zotin; piqni sot atë që duhet të piqni dhe zieni atë që duhet të zieni; dhe çdo gjë që ju tepron, vëreni mënjanë dhe ruajeni deri nesër".

24 A nd they laid it up until the morning as Moses bade; and it did not stink, neither was there any worm in it.

Ata pra e ruajtën deri të nesërmen, ashtu si kishte urdhëruar Moisiu; dhe ushqimet e ruajtura nuk lëshuan erë të keqe dhe nuk prodhuan krimba.

25 A nd Moses said, Eat that today; for today is a sabbath unto the LORD; today ye shall not find it in the field.

Moisiu tha: "Hajeni sot, se sot është e shtuna e shenjtë e Zotit; sot nuk do ta gjeni nëpër fushat.

26 S ix days ye shall gather it; but on the seventh day, which is the sabbath, in it there shall be none.

Mblidhni gjatë gjashtë ditëve; sepse ditën e shtatë nuk do ta gjeni më".

27 A nd it came to pass that some of the people went out on the seventh day to gather, and they found none.

Dhe ditën e shtatë ndodhi që disa njerëz nga populli dolën për ta mbledhur, por nuk e gjetën.

28 A nd the LORD said unto Moses, How long refuse ye to keep my commandments and my laws?

Atëherë Zoti i tha Moisiut: "Deri kur do të kundërshtoni të zbatoni urdhërimet e mia dhe ligjet e mia?

29 S ee that the LORD has given you the sabbath; therefore, he gives you the bread of two days on the sixth day; abide ye every man in his place; let no man go out of his place on the seventh day.

Mos harroni që Zoti ju ka dhënë të shtunën; për këtë arësye ditën e gjashtë ju jep bukë për dy ditë. Secili të qëndrojë në vendin e tij; asnjeri të mos dalë nga çadra e tij ditën e shtatë".

30 S o the people rested on the seventh day.

Kështu populli pushoi ditën e shtatë.

31 A nd the house of Israel called its name Manna; and it was like coriander seed, white, and the taste of it was like wafers made with honey.

Dhe shtëpia e Izraelit e quajti Mana; ajo ishte e ngjashme me farën e koriandrit, e bardhë dhe me shijen e revanisë që bëhet me mjaltë.

32 ¶ And Moses said, This is what the LORD has commanded, Fill an omer of it to be kept for your descendants, that they may see the bread with which I have fed you in the wilderness when I brought you forth from the land of Egypt.

Pastaj Moisiu tha: "Kjo është ajo që Zoti ka urdhëruar: "Mbush me të një omer, me qëllim që të ruhet për pasardhësit tuaj, që ata të shohin bukën që ju bëra të hani në shkretëtirë, kur ju nxora nga vendi i Egjiptit"".

33 A nd Moses said unto Aaron, Take a pot and put an omer full of manna in it and lay it up before the LORD, to be kept for your descendants.

Moisiu i tha pastaj Aaronit: "Merr një enë, vër brenda saj një omer të plotë mane dhe vendose para Zotit, me qëllim që të ruhet për pasardhësit tuaj".

34 A s the LORD commanded Moses, so Aaron laid it up before the Testimony, to be kept.

Ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun, Aaroni e vendosi para Dëshmisë, që të ruhej.

35 T hus the sons of Israel ate manna forty years until they came to a land inhabited; they ate manna until they came unto the borders of the land of Canaan.

Dhe bijtë e Izraelit hëngrën manën dyzet vjet, deri sa arritën në një vend të banuar; hëngrën manën deri sa arritën në kufirin e vendit të Kanaanit.

36 N ow an omer is the tenth part of an ephah.

Omeri është e dhjeta pjesë e efës.