1 ¶ And it came to pass afterward that he went throughout every city and village, preaching and announcing the gospel of the kingdom of God, and the twelve with him,

Dhe pas kësaj ndodhi që ai shkonte nëpër qytete dhe nëpër fshatra, duke predikuar dhe duke shpallur lajmin e mirë të mbretërisë së Perëndisë; me të ishin të dymbëdhjetët,

2 a nd certain women, who had been healed of evil spirits and infirmities: Mary called Magdalene, out of whom went seven devils,

dhe disa gra, të cilat i kishte shëruar nga shpirtërat e këqij dhe nga sëmundjet: Maria, e quajtur Magdalenë, prej së cilët pati dëbuar shtatë demonë,

3 a nd Joanna the wife of Chuza, Herod’s steward, and Susanna, and many others who ministered unto him of their substance.

Joana, gruaja e Kuzës, administratorit të Herodit, Suzana dhe shumë të tjera të cilat e ndihmonin atë me pasuritë e tyre.

4 ¶ And when many people were gathered together and were come to him out of every city, he spoke by a parable:

Si u mblodh një turmë e madhe dhe i erdhën njerëz nga çdo qytet, Jezusi tha në shëmbëlltyrë:

5 A sower went out to sow his seed, and as he sowed, some fell along the way, and it was trodden down, and the fowls of the air devoured it.

“Një mbjellës doli të mbjellë farën e vet; dhe, ndërsa po mbillte, një pjesë ra gjatë rrugës, u shkel dhe zogjtë e qiellit e hëngrën.

6 A nd some fell upon the rock, and as soon as it was sprung up, it withered away because it lacked moisture.

Një pjesë tjetër ra në gurishte dhe, sapo mbiu, u tha për mungesë vlage.

7 A nd some fell among thorns, and the thorns sprang up with it and choked it.

Një pjesë tjetër ra ndër ferra; ferrat u rritën bashkë me të dhe ia zunë frymën.

8 A nd some fell on good ground and sprang up and bore fruit a hundredfold. And when he had said these things, he cried, He that has ears to hear, let him hear.

Kurse një pjesë ra në tokë të mirë, mbiu dhe dha fryt njëqindfish.” Si i tha këto gjëra, thirri: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!.”

9 A nd his disciples asked him, saying, What might this parable be?

Atëherë dishepujt e vet e pyetën çfarë kuptimi kishte ajo shëmbëlltyrë.

10 A nd he said, Unto you it is given to know the mysteries of the kingdom of God, but to the others in parables that seeing they might not see and hearing they might not understand.

Dhe ai tha: “Juve ju është dhënë të njihni misteret e mbretërisë së Perëndisë; por të tjerëve me anë të shëmbëlltyrave, që ata, duke shikuar të mos shohin dhe, duke dëgjuar të mos kuptojnë.

11 N ow the parable is this: The seed is the word of God.

Ky është kuptimi i shëmbëlltyrës: fara është fjala e Perëndisë.

12 T hose along the way are those that hear; then comes the devil and takes away the word out of their hearts, lest they should believe and be saved.

Ata përgjatë rrugës janë ata që e dëgjojnë fjalën; por pastaj vjen djalli dhe ua merr fjalën nga zemra e tyre, që ata të mos besojnë dhe të mos shpëtojnë.

13 T hose on the rock are those that when they hear, receive the word with joy, but these have no root, who for a while believe and in time of temptation fall away.

Ata mbi gurishte janë ata që, kur dëgjojnë, e presin fjalën me gëzim; por ata nuk kanë rrënjë, besojnë për njëfarë kohe, por në momentin e sprovës tërhiqen.

14 A nd that which fell among thorns are those who when they have heard go forth and are choked with cares and riches and pleasures of this life and bring no fruit to perfection.

Pjesa që ka rënë ndër ferra janë ata që e dëgjuan fjalën; por, gjatë rrugës, ua zënë frymën shqetësimet, pasuritë dhe kënaqësitë e kësaj jete, dhe nuk arrijnë të piqen.

15 B ut that on the good ground are those who in an honest and good heart, having heard the word, keep it and bring forth fruit with patience.

Por pjesa që ra në tokë të mirë janë ata që, pasi e dëgjuan fjalën, e ruajnë në zemër të ndershme dhe të mirë dhe japin fryt me qëndrueshmëri.”

16 N o one when they have lighted a lamp cover it with a vessel or put it under a bed, but set it on a lampstand, that those who enter in may see the light.

“Askush, pasi të ketë ndezur llambën, nuk e mbulon me një enë ose e fut nën shtrat, por e vë mbi mbajtësen e vet me qëllim që ata që hyjnë të shohin dritë.

17 F or nothing is secret that shall not be made manifest, neither any thing hid that shall not be known and come to light.

Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që nuk do të zbulohet, as sekret që të mos njihet dhe të dalë në dritë.

18 T ake heed therefore how ye hear, for whosoever has, to him shall be given; and whosoever has not, from him shall be taken even that which he seems to have.

Prandaj tregoni kujdes se si dëgjoni, sepse atij që ka, do t’i jepet, kurse atij që nuk ka, do t’i hiqet edhe ajo që ai kujton se ka.”

19 T hen his mother and his brethren came to him and could not get to him for the crowd.

Nëna e tij dhe vëllezërit e tij erdhën tek ai, por nuk mund t’i afroheshin për shkak të turmës.

20 A nd it was told him by certain who said, Thy mother and thy brethren stand outside, desiring to see thee.

Dhe nga disa i ishte thënë: “Nëna jote dhe vëllezërit e tu janë atje jashtë dhe duan të të shohin.”

21 A nd he answered and said unto them, My mother and my brethren are those who hear the word of God and do it.

Por ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Nëna ime dhe vëllezërit e mi janë ata që e dëgjojnë fjalën e Perëndisë dhe e vënë në praktikë.”

22 ¶ Now it came to pass on a certain day, that he went into a ship with his disciples, and he said unto them, Let us go over unto the other side of the lake. And they launched forth.

Në një prej atyre ditëve ndodhi që Jezusi hipi në një barkë bashkë me dishepujt e vet dhe u tha: “Të kalojmë në bregun tjetër të liqenit.” Dhe ata u larguan nga bregu.

23 B ut as they sailed, he fell asleep; and there came down a storm of wind on the lake; and they were being filled with water and were in jeopardy.

Ndërsa po lundronin, atë e zuri gjumi; dhe një furtunë ra mbi liqen, aq sa barka po mbushej, dhe ishin në rrezik.

24 A nd they came to him and awoke him, saying, Master, master, we perish. Then he arose and rebuked the wind and the raging of the water, and they ceased, and there was a calm.

Atëherë ata iu afruan, e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, Mësues, po mbytemi!.” Dhe ai u zgjua, i bërtiti erës dhe tërbimit të ujit; dhe këto u qetësuan dhe u bë bunacë.

25 A nd he said unto them, Where is your faith? And they, being afraid, wondered, saying one to another, Who is this! for he even commands the winds and the water, and they obey him.

Dhe Jezusi u tha dishepujve të vet: “Ku është besimi juaj?.” Dhe ata, të frikësuar, mrekulloheshin dhe i thoshnin njeri tjetrit: “Vallë, kush është ky, që urdhëron edhe erën dhe ujin, dhe ata i binden?.”

26 A nd they arrived at the country of the Gadarenes, which is over against Galilee.

Pastaj lundruan drejt krahinës së Gadareasve, që ndodhet përballë Galilesë;

27 A nd when he went forth to land, there met him out of the city a certain man, who had demons for a long time and wore no clothes, neither abode in any house, but in the tombs.

dhe, porsa Jezusi zbriti në tokë, i doli përpara një njeri nga ai qytet, i cili prej shumë kohe ishte pushtuar nga demonët, nuk vishte rroba, nuk banonte në shtëpi, por ndër varreza.

28 W hen he saw Jesus, he cried out and fell down before him and with a loud voice said, What have I to do with thee, Jesus, thou Son of God most high? I beseech thee, torment me not.

Kur e pa Jezusin, lëshoi një britmë, iu hodh ndër këmbë dhe tha me zë të lartë: “Ç’ka mes meje dhe ty, Jezus, Biri i Perëndisë Shumë të Lartë? Të lutem, mos më mundo!.”

29 ( For he had commanded the unclean spirit to come out of the man. For oftentimes it had caught him, and he was kept bound with chains and in fetters, and he broke the bands and was driven of the demon into the wilderness.)

Sepse Jezusi po i jepte urdhër frymës së ndyrë të dilte nga ai njeri, sepse shumë herë e kishte pushtuar dhe ndonëse e kishin lidhur me zinxhirë e me pranga dhe e ruanin, ai i këpuste prangat dhe shtyhej prej demonit nëpër shkretëtirat.

30 A nd Jesus asked him, saying, What is thy name? And he said, Legion, because many demons were entered into him.

Dhe Jezusi e pyeti duke thënë: “Si e ke emrin?.” Dhe ai u përgjigj: “Legjion.” Sepse shumë demonë i kishin hyrë në të.

31 A nd they besought him that he would not command them to go out into the abyss.

Dhe ata e lutnin të mos i urdhëronte të shkonin në humnerë.

32 A nd there was there a herd of many swine feeding on the mountain, and they besought him that he would allow them to enter into them. And he allowed them.

Dhe aty ishte një tufë e madhe derrash që kullotnin në mal, dhe këta demonë iu lutën t’i lejonte të hynin në ta. Ai ua lejoi atyre.

33 T hen the demons went out of the man and entered into the swine, and the herd ran violently down a steep place into the lake and were choked.

Atëherë demonët, si dolën nga ai njeri, hynë te derrat, dhe ajo tufë u turr nga gremina në liqen dhe u mbyt.

34 W hen those that fed them saw what was done, they fled and went and told it in the city and in the country.

Kur panë ç’ndodhi, ata që i ruanin derrat ikën dhe e çuan lajmin në qytet e nëpër fshatra.

35 T hen they went out to see what was done and came to Jesus and found the man, out of whom the demons were departed, sitting at the feet of Jesus, clothed, and in his right mind; and they were afraid.

Atëherë njerëzit dolën për të parë ç’kishte ndodhur dhe erdhën te Jezusi, dhe gjetën atë njeri, nga i cili kishin dalë demonët, të ulur te këmbët e Jezusit, të veshur dhe me mendje në rregull, dhe patën frikë.

36 A nd those who saw it told them by what means he that was possessed of the demons was saved.

Ata që e kishin parë ngjarjen, u treguan atyre si ishte shëruar i idemonizuari.

37 T hen the whole multitude of the country of the Gadarenes round about besought him to depart from them, for they were taken with great fear; and he went up into the ship and returned back again.

Atëherë gjithë popullsia e krahinës së Gadareasve, i kërkoi Jezusit të largohej prej tyre, sepse i kishte zënë një frikë e madhe. Dhe Jezusi hyri në barkë dhe u kthye mbrapa.

38 N ow the man out of whom the demons were departed besought him that he might be with him, but Jesus sent him away, saying,

Ndërkaq njeriu prej të cilit dolën demonët, i lutej të rrinte me të; por Jezusi e përcolli duke i thënë:

39 R eturn to thine own house and tell what great things God has done unto thee. And he went, preaching throughout the whole city what great things Jesus had done unto him.

“Kthehu në shtëpinë tënde dhe trego çfarë gjërash të mëdha ka bërë Perëndia për ty.” Dhe ai shkoi anembanë qytetit duke treguar gjërat e mëdha që Jezusi bëri për të.

40 ¶ And it came to pass that when Jesus returned, the people received him, for they were all waiting for him.

Ndodhi që, kur Jezusi u kthye, turma e mirëpriti sepse të gjithë e prisnin.

41 A nd, behold, there came a man named Jairus, and he was a prince of the synagogue, and he fell down at Jesus’ feet and besought him that he would come into his house;

Dhe ja, erdhi një njeri me emër Jair, që ishte kryetari i sinagogës; ai i ra ndër këmbë Jezusit dhe iu lut të shkonte në shtëpinë e tij,

42 f or he had an only daughter, about twelve years of age, and she lay dying. But as he went, the people thronged him.

sepse ai kishte një vajzë të vetme rreth dymbëdhjetë vjeçe, që ishte për vdekje. Ndërsa Jezusi po shkonte atje, turma po shtyhej përreth tij.

43 A nd a woman having an issue of blood twelve years, who had spent all her living upon physicians but could not be healed by any,

Dhe një grua që kishte një fluks gjaku prej dymbëdhjetë vjetësh dhe kishte shpenzuar ndër mjekë gjithë pasurinë e saj, pa mundur që të shërohej nga njeri,

44 c ame behind him and touched the border of his garment, and immediately her issue of blood stopped.

iu afrua nga pas dhe i preku cepin e rrobës së tij dhe në atë çast iu pre fluksi i gjakut.

45 T hen Jesus said, Who touched me? When all denied, Peter and those that were with him said, Master, the multitude throng thee and press thee, and sayest thou, Who touched me?

Dhe Jezusi tha: “Kush më preku?.” Mbasi të gjithë e mohuan, Pjetri dhe ata që ishin me të, thanë: “Mësues, turmat po shtyhen dhe po të ndeshin dhe ti thua: "Kush më preku?".”

46 A nd Jesus said, Someone has touched me, for I perceive that virtue is gone out of me.

Por Jezusi tha: “Dikush më preku, sepse e ndjeva që një fuqi doli prej meje.”

47 A nd when the woman saw that she was not hid, she came trembling, and falling down before him, she declared unto him before all the people for what cause she had touched him and how she was healed immediately.

Atëherë gruaja, duke parë se nuk mbeti e padiktuar, erdhi, duke u dridhur e tëra, dhe i ra ndër këmbë dhe i deklaroi në prani të gjithë popullit, përse e kishte prekur dhe si ishte shëruar në çast.

48 A nd he said unto her, Daughter, be of good comfort; thy faith has made thee whole; go in peace.

Dhe ai i tha: “Merr zemër, bijë; besimi yt të shëroi; shko në paqe!.”

49 W hile he yet spoke, there came one from the ruler of the synagogue’s house, saying to him, Thy daughter is dead; trouble not the Master.

Ndërsa Jezusi vazhdonte të fliste, erdhi një nga shtëpia e kryetarit të sinagogës dhe i tha: “Vajza jote vdiq, mos e shqetëso Mësuesin.”

50 B ut when Jesus heard it, he answered him, saying, Fear not; only believe, and she shall be made whole.

Por Jezusi, mbasi i dëgjoi këto, i tha: “Mos druaj; ti vetëm beso dhe ajo do të shpëtojë.”

51 A nd when he came into the house, he allowed no one to go in except Peter and James and John and the father and the mother of the maiden.

Si arriti në shtëpi, nuk la asnjeri të hyjë, përveç Pjetrit, Gjonit dhe Jakobit, dhe atin e nënën e vajzës.

52 A nd all wept and bewailed her, but he said, Weep not; she is not dead, but sleeps.

Të gjithë qanin dhe mbajtën zi. Por ai tha: “Mos qani; ajo nuk ka vdekur, por po fle.”

53 A nd they laughed him to scorn, knowing that she was dead.

Dhe ata e përqeshnin; duke e ditur se kishte vdekur.

54 A nd he put them all out and took her by the hand and called, saying, Maid, arise.

Por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, e kapi për dore dhe thirri duke thënë: “Vajzë, çohu!.”

55 T hen her spirit returned, and she arose straightway, and he commanded to give her food.

Asaj iu kthye fryma e saj dhe menjëherë u çua; pastaj Jezusi urdhëroi që t’i jepnin të hante.

56 A nd her parents were astonished, but he charged them that they should tell no one what was done.

Dhe prindërit e saj mbetën të habitur. Por Jezusi i porositi të mos i thonin kurrkujt ç’kishte ndodhur.