1 ¶ And the LORD spoke unto Moses, saying,

Zoti i foli Moisiut duke i thënë:

2 S anctify unto me all the firstborn, whatever opens the womb among the sons of Israel, both of man and of beast; for it is mine.

"Më shenjtëro çdo të parëlindur, ai që çel barkun ndër bijtë e Izraelit, qofshin njerëz apo kafshë; më takon mua".

3 A nd Moses said unto the people, Remember this day, in which ye came out from Egypt, out of the house of slavery; for the LORD has brought you out of here with a strong hand; therefore, ye shall not eat with leaven.

Pastaj Moisiu i tha popullit: "Mbajeni mend këtë ditë, gjatë së cilës dolët nga Egjipti, nga shtëpia e skllavërisë; sepse Zoti ju nxori nga ky vend me dorë të fuqishme; nuk do të hahet bukë me maja.

4 T his day ye came out in the month Abib.

Ju po dilni sot, në muajin e Abibit.

5 A nd when the LORD shall have brought thee into the land of the Canaanite and the Hittite and the Amorite and the Hivite and the Jebusite, which he swore unto thy fathers to give thee, a land flowing with milk and honey, that thou shalt do this service in this month.

Atëherë pra kur Zoti do të bëjë që të hyni në vendin e Kananejve, të Hitejve, të Amorejve, të Hivejve dhe të Jebusejve që u është betuar etërve të tu të të japë, vend ku rrjedh qumështi dhe mjalti, do të kryesh këtë rit gjatë këtij muaji.

6 T hou shalt eat without leaven for seven days, and the seventh day shall be a feast unto the LORD.

Shtatë ditë me radhë do të hash bukë të ndorme; dhe ditën e shtatë do të bëhet një festë për Zotin.

7 B read without leaven shall be eaten the seven days; and nothing leavened shall be seen with thee, neither shall there be any leaven in all thy borders.

Do të hahet bukë e ndorme gjatë shtatë ditëve; dhe nuk do të duket bukë me maja tek ju, as do të duket maja pranë teje, brenda tërë kufijve të tu.

8 A nd thou shalt tell thy son in that day, saying, This is done because of that which the LORD did unto me when he brought me out of Egypt.

Atë ditë do t’ia shpjegosh këtë gjë birit tënd, duke i thënë: "Veprohet kështu për shkak të asaj që bëri Zoti për mua kur dola nga Egjipti".

9 A nd it shall be for a sign unto thee upon thy hand and for a memorial before thine eyes, that the LORD’s law may be in thy mouth; for with a strong hand the LORD has brought thee out of Egypt.

Dhe do të jetë për ty si një shenjë mbi dorën tënde dhe si një kujtim ndër sytë e tu, me qëllim që ligji i Zotit të jetë në gojën tënde; sepse Zoti të bëri të dalësh nga Egjipti me dorë të fuqishme.

10 T hou shalt, therefore, keep this ordinance in its season from year to year.

Zbatoje pra këtë rregull në kohën e caktuar, vit pas viti.

11 ¶ And it shall be when the LORD shall have brought thee into the land of the Canaanites, as he swore unto thee and to thy fathers, and shall have given it to thee,

Kur Zoti do të ketë bërë që të hysh në vendin e Kananejve, ashtu siç të është betuar ty dhe etërve të tu, dhe do të ta ketë dhënë atë,

12 t hat thou shalt set apart unto the LORD all that opens the womb and in the same manner every firstborn that opens the wombs of thy animals; the males shall be the LORD’s.

do t’i shenjtërosh Zotit tërë ata që çelin barkun dhe çdo pjellje të parë të bagëtisë që ti zotëron: meshkujt do t’i takojnë Zotit.

13 A nd every firstborn of an ass thou shalt ransom with a lamb; and if thou wilt not ransom it, then thou shalt cut off its head; and in the same manner thou shalt ransom all the human firstborn among thy sons.

Kështu do të shpengosh çdo pjellje të parë të gomarit me një qengj; por në qoftë se nuk dëshiron ta shpengosh, atëherë thyeja qafën; kështu do të shpengosh çdo të parëlindur të njeriut ndër bijtë e tu.

14 A nd it shall be when thy son asks thee in time to come, saying, What is this? Thou shalt say unto him, With a strong hand the LORD brought us out of Egypt, from the house of slavery;

Kur në të ardhmen biri yt do të të pyesë, duke thënë: "Çfarë do të thotë kjo?," ti do t’i përgjigjesh: "Zoti na bëri të dalim nga Egjipti, nga shtëpia e skllavërisë, me dorë të fuqishme;

15 a nd it came to pass when Pharaoh was hardening himself to not let us go that the LORD slew all the firstborn in the land of Egypt from the human firstborn to the firstborn of the beast; therefore, I sacrifice to the LORD every male that opens the womb, and I ransom every firstborn of my sons.

dhe ndodhi që, kur Faraoni nguli këmbë të mos na linte të shkonim, Zoti vrau tërë të parëlindurit në vendin e Egjiptit, si të parëlindurit e njerëzve ashtu dhe të parëlindurit e kafshëve. Prandaj unë i bëj fli Zotit tërë meshkujt që çelin barkun, por shpengoj çdo të parëlindur të bijve të mi".

16 A nd it shall be for a token upon thy hand, and for a memorial before thine eyes: That the LORD brought us out of Egypt with a strong hand.

Kjo do të jetë si një shenjë mbi dorën tënde dhe një ballore midis syve të tu, sepse Zoti na bëri të dalim nga Egjipti me dorë të fuqishme".

17 ¶ And it came to pass when Pharaoh had let the people go that God did not lead them through the way of the land of the Philistines, although that was near; for God said, Lest peradventure the people repent when they see war, and they return to Egypt;

Kur Faraoni e la popullin të shkojë, Perëndia nuk e çoi nëpër rrugën e vendit të Filistejve, megjithëse kjo ishte më e shkurtëra, sepse Perëndia tha: "Që të mos pendohet populli, kur të shohë luftën, dhe të mos kthehet në Egjipt".

18 b ut God led the people round about through the way of the wilderness of the Red sea. And the sons of Israel went up armed out of the land of Egypt.

Por Perëndia bëri që populli të vinte një herë përqark, nëpër rrugën e shkretëtirës, drejt Detit të Kuq. Dhe bijtë e Izraelit dolën të armatosur nga vendi i Egjiptit.

19 A nd Moses also took the bones of Joseph with him, who had made the sons of Israel swear, saying, God will surely visit you; and ye shall carry up my bones away from here with you.

Dhe Moisiu mori me vete eshtrat e Jozefit, sepse i kishte vënë bijtë e Izraelit të betoheshin shprehimisht, duke thënë: "Me siguri Perëndia do t’ju vizitojë; atëhere i bartni me vete eshtrat e mia".

20 A nd they took their journey from Succoth and encamped in Etham in the edge of the wilderness.

Kështu ata u nisën nga Sukothi dhe fushuan në Etham, buzë shkretëtirës.

21 A nd the LORD went before them by day in a pillar of cloud to lead them in the way and by night in a pillar of fire to give them light that they might walk by day and by night.

Dhe Zoti shkonte para tyre, ditën në një kolonë resh për t’i udhëhequr në rrugë, dhe natën në një kolonë zjarri për t’u bërë atyre dritë, që të mund të ecnin ditën dhe natën.

22 H e never took away the pillar of cloud by day nor the pillar of fire by night from before the people.

Kolona e reve nuk tërhiqej kurrë ditën përpara popullit, as kolona e zjarrit natën.