1 ¶ Let us, therefore, fear, lest a promise being left us of entering into his rest, any of you should seem to come short of it.

Prandaj, përderisa mbetet akoma një premtim për të hyrë në prehjen e tij, le të kemi frikë se mos ndonjë nga ju të mbetet jashtë.

2 F or unto us was the gospel preached, as well as unto them, but it did not profit those that heard the word without mixing it with faith.

Në fakt neve si edhe atyre u ishte shpallur lajmi i mirë, por fjala e predikimit nuk u dha dobi fare, sepse nuk qe e bashkuar me besimin tek ata që e dëgjuan.

3 ( For we who have believed do enter into the rest) as he said, As I have sworn in my wrath, they shall not enter into my rest although the works were finished from the foundation of the world.

Sepse ne që besuam hyjmë në prehje, siç tha ai: “Kështu u përbetova në mërinë time: nuk do të hyjnë në prehjen time,” ndonëse veprat e tij u mbaruan që kur se u krijua bota.

4 F or he spoke in a certain place of the seventh day like this, And God rested the seventh day from all his works.

Sepse diku ai ka thënë kështu për të shtatën ditë: “Dhe Perëndia u preh të shtatën ditë nga të gjitha veprat e tij”;

5 A nd in this place again, They shall not enter into my rest.

dhe po aty: “Nuk do të hyjnë në prehjen time.”

6 S eeing, therefore, it remains that some must enter therein, and those to whom it was first preached did not enter in because of disobedience;

Mbasi, pra, mbetet që disa të hyjnë në të, ndërsa ata që u ungjillzuan më përpara nuk hyjnë për shkak të mosbesimit të tyre,

7 A gain, he determines a certain day, saying, Today, by David so long a time afterward; as it is said, Today if ye will hear his voice, harden not your hearts.

ai cakton përsëri një ditë: "Sot," duke thënë, mbas kaq kohe, me gojën e Davidit: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos u bëni zemërgur.”

8 F or if Jesus had given them rest, then he would not afterward have spoken of another day.

Sepse, në qoftë se Jozueu do t’u kishte dhënë prehje, Perëndia nuk do të kishte folur për një ditë tjetër.

9 T here remains therefore a rest for the people of God.

Mbetet, pra, një pushim i së shtunës për popullin e Perëndisë.

10 F or he that is entered into his rest, he also has ceased from his own works, as God did from his.

Sepse kush ka hyrë në prehjen e tij, ka bërë pushim edhe ai nga veprat e veta, ashtu si Perëndia nga të tijat.

11 ¶ Let us therefore make haste to enter into that rest, lest anyone fall after the same example of disobedience.

Le të përpiqemi, pra, të hyjmë në atë prehje, që askush të mos bjerë në atë shëmbull të mosbindjes.

12 F or the word of God is alive and efficient and sharper than any twoedged sword, piercing even to the dividing asunder of soul and spirit, and of the joints and marrow, and is a discerner of the thoughts and intents of the heart.

Sepse fjala e Perëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave, dhe është në gjendje të gjykojë mendimet dhe dëshirat e zemrës.

13 N either is there any created thing that is not manifested in his presence, but all things are naked and opened unto the eyes of him of whom we speak.

Dhe nuk ka asnjë krijesë që të jetë e fshehur para tij, por të gjitha janë lakuriq dhe të zbuluara para syve të Atij, të cilit ne do t’i japim llogari.

14 H aving, therefore, a great high priest who penetrated the heavens, Jesus the Son of God, let us hold fast this profession of our hope.

Duke pasur, pra, një kryeprift të madh që ka përshkuar qiejt, Jezusin, Birin e Perëndisë, le të mbajmë fort rrëfimin tonë të besimit.

15 F or we do not have a high priest who cannot sympathize with our weaknesses, but was in all points tempted like as we are, yet without sin.

Sepse ne nuk kemi kryeprift që nuk mund t’i vijë keq për dobësitë tona, po një që u tundua në të gjitha ashtu si ne, por pa mëkatuar.

16 L et us, therefore, come boldly unto the throne of his grace, that we may obtain mercy and find grace to help in time of need.

Le t’i afrohemi, pra, me guxim fronit të hirit, që të marrim mëshirë e të gjejmë hir, për të pasur ndihmë në kohë nevoje.