1 ¶ Now the serpent was more astute than all the animals of the field which the LORD God had made. And he said unto the woman, Has God indeed said, Ye shall not eat of every tree of the garden?

Por gjarpri ishte më dinaku ndër të gjitha bishat e fushave që Zoti Perëndi kishte krijuar, dhe i tha gruas: "A ka thënë me të vërtetë Perëndia: Mos hani nga të gjitha pemët e kopshtit??"".

2 A nd the woman answered unto the serpent, We may eat of the fruit of the trees of the garden;

Dhe gruaja iu përgjegj gjarprit: "Nga fruti i pemëve të kopshtit mund të hamë;

3 b ut of the fruit of the tree which is in the midst of the garden, God has said, Ye shall not eat of it; neither shall ye touch it, lest ye die.

por nga fruti i pemës që është në mes të kopshtit Perëndia ka thënë: "Mos hani dhe mos e prekni, ndryshe do të vdisni"".

4 T hen the serpent said unto the woman, Ye shall not surely die:

Atëherë gjarpri i tha gruas: "Ju s’keni për të vdekur aspak;

5 F or God knows that in the day ye eat of it then your eyes shall be opened, and ye shall be as gods, knowing good and evil.

por Perëndia e di që ditën që do t’i hani, sytë tuaj do të hapen dhe do të jeni në gjendje si Perëndia të njihni të mirën dhe të keqen".

6 ¶ And when the woman saw that the tree was good for food, and that it was desirable to the eyes, and a tree of covetousness to understand, she took of its fruit and ate and gave also unto her husband with her; and he ate.

Dhe gruaja pa që pema ishte e mirë për t’u ngrënë, që ishte e këndshme për sytë dhe që pema ishte i dëshirueshme për ta bërë të zgjuar dikë; dhe ajo mori nga fruti i saj, e hëngri dhe i dha edhe burrit të saj që ishte me të, dhe hëngri edhe ai.

7 A nd the eyes of them both were opened, and they knew that they were naked; so they sewed fig leaves together and made themselves girdles.

Atëherë iu hapën sytë të dyve dhe e panë që ishin lakuriq; kështu ata qepën gjethe fiku dhe bënë breza për t’u mbuluar.

8 A nd they heard the voice of the LORD God walking in the garden in the cool of the day, and the man and his wife hid themselves from the presence of the LORD God among the trees of the garden.

Pastaj dëgjuan zërin e Zotit Perëndi që shëtiste në kopsht në flladin e ditës; dhe burri e gruaja e tij u fshehën nga prania e Zotit Perëndi midis pemëve të kopshtit.

9 ¶ And the LORD God called unto the man and said unto him, Where art thou?

Atëherë Zoti Perëndi thirri njeriun dhe i tha: "Ku je?".

10 A nd he replied, I heard thy voice in the garden, and I was afraid because I was naked; and I hid myself.

Ai u përgjigj: "Dëgjova zërin tënd në kopsht, dhe pata frikë sepse isha lakuriq dhe u fsheha".

11 ¶ And he said, Who told thee that thou wast naked? Hast thou eaten of the tree, of which I commanded thee not to eat?

Dhe Perëndia i tha: "Kush të tregoi se ishe lakuriq? Mos vallë ke ngrënë nga pema që unë të kisha urdhëruar të mos haje?".

12 A nd the man said, The woman whom thou gavest to be with me, she gave me of the tree, and I ate.

Njeriu u përgjigj: "Gruaja që ti më vure pranë më dha nga pema dhe unë e hëngra".

13 T hen the LORD God said unto the woman, What is this that thou hast done? And the woman said, The serpent beguiled me, and I ate.

Dhe Zoti Perëndi i tha gruas: "Pse e bëre këtë?". Gruaja u përgjigj: Gjarpri më mashtroi dhe unë hëngra prej sajj".

14 ¶ And the LORD God said unto the serpent, Because thou hast done this, thou art cursed above all beasts and above every animal of the field; upon thy belly shalt thou go, and dust shalt thou eat all the days of thy life;

Atëherë Zoti Perëndi i tha gjarprit: "Me qenë se bëre këtë gjë, qofsh i mallkuar ndër gjithë kafshët dhe tërë bishat e fushave! Ti do të ecësh mbi barkun tënd dhe do të hash pluhur gjithë ditët e jetës sate.

15 a nd I will put enmity between thee and the woman and between thy seed and her seed; that seed shall bruise thy head, and thou shalt bruise his heel.

Dhe unë do të shtie armiqësi midis teje dhe gruas, midis farës sate dhe farës së saj; fara e saj do të shtypë kokën tënde, dhe ti do të plagosësh thembrën e farës së saj".

16 ¶ Unto the woman he said, I will greatly multiply thy sorrow and thy conception; in sorrow thou shalt bring forth sons; and thy desire shall be to thy husband, and he shall rule over thee.

Gruas i tha: "Unë do të shumëzoj në masë të madhe vuajtjet e tua dhe barrët e tua; me vuajtje do të lindësh fëmijë; dëshirat e tua do të drejtohen ndaj burrit tënd dhe ai do të sundojë mbi ty".

17 ¶ And unto Adam he said, Because thou hast hearkened unto the voice of thy wife and hast eaten of the tree of which I commanded thee, saying, Thou shalt not eat of it, cursed shall be the ground for thy sake; in sorrow shalt thou eat of it all the days of thy life;

Pastaj i tha Adamit: "Me qenë se dëgjove zërin e gruas sate dhe hëngre nga pema për të cilën të kisha urdhëruar duke thënë: "Mos ha prej saj," toka do të jetë e mallkuar për shkakun tënd, ti do të hash frutin e saj me mund tërë ditët e jetës sate.

18 t horns also and thistles shall it bring forth to thee; and thou shalt eat the grass of the field;

Ajo do të prodhojë gjemba dhe bimë gjembore, dhe ti do të hash barin e fushave;

19 i n the sweat of thy face shalt thou eat bread until thou return unto the ground; for out of it wast thou taken, for dust thou art, and unto dust shalt thou return.

do të hash bukën me djersën e ballit, deri sa të rikthehesh në dhe sepse nga ai ke dalë; sepse ti je pluhur dhe në pluhur do të rikthehesh".

20 ¶ And the man called his wife’s name Eve because she was the mother of all living.

Dhe burri i vuri gruas së tij emrin Evë, sepse ajo qe nëna e tërë të gjallëve.

21 ¶ Then the LORD God made coats of skins for Adam and his wife and clothed them.

Pastaj Zoti Perëndi i bëri Adamit dhe gruas së tij tunika prej lëkure dhe i veshi.

22 ¶ And the LORD God said, Behold, the man is become as one of us, knowing good and evil; and now, lest he put forth his hand and take also of the tree of life and eat and live for ever,

Dhe Zoti Perëndi tha: "Ja, njeriu u bë si një prej nesh, sepse njeh të mirën dhe të keqen. Dhe tani nuk duhet t’i lejohet të shtrijë dorën e tij për të marrë edhe nga pema e jetës kështu që, duke ngrënë nga ajo, të jetojë për gjithnjë".

23 t herefore the LORD God sent him forth from the garden of Eden to till the ground from which he was taken.

Prandaj Zoti Perëndi e dëboi njeriun nga kopshti i Edenit, me qëllim, që të punonte tokën nga e cila kishte dalë.

24 S o he drove out the man; and he placed at the east of the garden of Eden Cherubim and a flaming sword which turned every way to keep the way of the tree of life.

Kështu ai e dëboi njeriun; dhe vendosi në lindje të kopshtit të Edenit kerubinët që vërtisnin nga çdo anë një shpatë flakëruese për të ruajtur rrugën e pemës së jetës.