Job 30 ~ Jobi 30

picture

1 But now those that are younger than I have me in derision, whose fathers I would have disdained to have set with the dogs of my flock.

"Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin, ata që etërit e tyre nuk do të kishin pranuar t’i vija midis qenve të kopesë sime.

2 F or, unto what might the strength of their hands profit me, in whom time was lost?

Fundja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.

3 F or want and famine they walked alone; fleeing into solitude, to the dark place, desolate and waste.

Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,

4 W ho cut up mallows among the bushes and juniper roots for their food.

duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.

5 T hey were driven forth from among men (they cried after them as after a thief).

Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.

6 T hey dwelt in the clifts of the valleys, in caves of the earth, and in the rocks.

Janë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave, në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve;

7 A mong the bushes they brayed; under the nettles they were gathered together.

ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;

8 T hey were sons of fools and men without names; they were lower than the earth.

njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.

9 A nd now I am their song, and I am their byword.

Tani jam bërë kënga e tyre e talljes, po, jam bërë gazi i tyre.

10 T hey abhor me, they distance themselves from me, and do not spare to spit in my face.

Kanë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.

11 B ecause God has loosed my cord and afflicted me, they have also gone out of control before my face.

Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.

12 U pon my right hand rise the youth; they push away my feet, and they raise up against me the ways of their destruction.

Këta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.

13 T hey cast down my path, they took advantage of my calamity, against them there was no helper.

Prishin rrugën time, keqësojnë fatkeqësinë time, megjithëse askush nuk i ndihmon.

14 T hey came in as through a wide breach; they were stirred up because of my calamity.

Afrohen si nëpërmjet një të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi.

15 They have loosed terrors upon me; they fought my will as the wind and my saving health as a cloud that passes.

Më sulmojnë tmerre; gjuajnë nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re.

16 A nd now my soul is poured out upon me; the days of affliction have taken hold upon me.

Unë shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.

17 M y bones pierce me in the night, and my sinews take no rest.

Natën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.

18 B y the great force of my disease my garment is changed; it binds me about as the collar of my coat.

Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.

19 H e has cast me into the mire, and I have become like dust and ashes.

Ai më ka hedhur në baltë dhe jam bërë si pluhuri dhe hiri,

20 I cry unto thee, and thou dost not hear me; I present myself, and thou regardest me not.

Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.

21 T hou art become cruel to me; with the strength of thy hand thou dost hate me.

Je bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës sate.

22 T hou didst lift me up and cause me to ride upon the wind, and didst dissolve my being.

Më ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.

23 F or I know that thou dost conduct me unto death and to the house appointed for all living.

E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.

24 B ut he will not stretch out his hand against the grave; do those who are buried cry out when he destroys them?

me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.

25 D id I not weep for the one that was in trouble? Was not my soul grieved for the needy?

A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?

26 W hen I expected good, then evil came unto me; and when I waited for light, there came darkness.

Kur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.

27 M y bowels boil and do not rest; the days of affliction came upon me.

Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.

28 I went about darkened, but not by the sun; I stood up and cried out in the congregation.

Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.

29 I have become a brother to dragons and a companion to owls.

Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.

30 M y skin is black upon me, and my bones are burned with heat.

Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.

31 M y harp is turned to mourning, and my organ into the voice of those that weep.

Qestja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues.