1 “ But now those younger than I mock me, Whose fathers I disdained to put with the dogs of my flock.

"Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin, ata që etërit e tyre nuk do të kishin pranuar t’i vija midis qenve të kopesë sime.

2 “ Indeed, what good was the strength of their hands to me? Vigor had perished from them.

Fundja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.

3 “ From want and famine they are gaunt Who gnaw the dry ground by night in waste and desolation,

Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,

4 W ho pluck mallow by the bushes, And whose food is the root of the broom shrub.

duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.

5 “ They are driven from the community; They shout against them as against a thief,

Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.

6 S o that they dwell in dreadful valleys, In holes of the earth and of the rocks.

Janë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave, në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve;

7 “ Among the bushes they cry out; Under the nettles they are gathered together.

ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;

8 “ Fools, even those without a name, They were scourged from the land.

njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.

9 “ And now I have become their taunt, I have even become a byword to them.

Tani jam bërë kënga e tyre e talljes, po, jam bërë gazi i tyre.

10 “ They abhor me and stand aloof from me, And they do not refrain from spitting at my face.

Kanë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.

11 “ Because He has loosed His bowstring and afflicted me, They have cast off the bridle before me.

Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.

12 “ On the right hand their brood arises; They thrust aside my feet and build up against me their ways of destruction.

Këta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.

13 “ They break up my path, They profit from my destruction; No one restrains them.

Prishin rrugën time, keqësojnë fatkeqësinë time, megjithëse askush nuk i ndihmon.

14 “ As through a wide breach they come, Amid the tempest they roll on.

Afrohen si nëpërmjet një të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi.

15 “ Terrors are turned against me; They pursue my honor as the wind, And my prosperity has passed away like a cloud.

Më sulmojnë tmerre; gjuajnë nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re.

16 “ And now my soul is poured out within me; Days of affliction have seized me.

Unë shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.

17 “ At night it pierces my bones within me, And my gnawing pains take no rest.

Natën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.

18 “ By a great force my garment is distorted; It binds me about as the collar of my coat.

Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.

19 “ He has cast me into the mire, And I have become like dust and ashes.

Ai më ka hedhur në baltë dhe jam bërë si pluhuri dhe hiri,

20 “ I cry out to You for help, but You do not answer me; I stand up, and You turn Your attention against me.

Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.

21 “ You have become cruel to me; With the might of Your hand You persecute me.

Je bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës sate.

22 “ You lift me up to the wind and cause me to ride; And You dissolve me in a storm.

Më ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.

23 “ For I know that You will bring me to death And to the house of meeting for all living.

E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.

24 “ Yet does not one in a heap of ruins stretch out his hand, Or in his disaster therefore cry out for help?

me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.

25 “ Have I not wept for the one whose life is hard? Was not my soul grieved for the needy?

A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?

26 “ When I expected good, then evil came; When I waited for light, then darkness came.

Kur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.

27 “ I am seething within and cannot relax; Days of affliction confront me.

Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.

28 “ I go about mourning without comfort; I stand up in the assembly and cry out for help.

Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.

29 “ I have become a brother to jackals And a companion of ostriches.

Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.

30 “ My skin turns black on me, And my bones burn with fever.

Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.

31 “ Therefore my harp is turned to mourning, And my flute to the sound of those who weep.

Qestja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues.