1 A prayer of Habakkuk the prophet, according to Shigionoth.

Lutja e profetit Habakuk mbi Shigionothin.

2 L ord, I have heard the report about You and I fear. O Lord, revive Your work in the midst of the years, In the midst of the years make it known; In wrath remember mercy.

"O Zot, unë dëgjova të folurën tënde dhe kam frikë; o Zot, bëj që të ringjallet vepra jote gjatë viteve, bëje të njohur gjatë viteve. Në zemërim e sipër, kujtoje mëshirën.

3 G od comes from Teman, And the Holy One from Mount Paran. Selah. His splendor covers the heavens, And the earth is full of His praise.

Perëndia vinte nga Temani, i Shenjti nga mali Paran. Lavdia e tij mbulonte qiejt dhe toka ishte plot me lëvdimin e tij.

4 H is radiance is like the sunlight; He has rays flashing from His hand, And there is the hiding of His power.

Shkëlqimi i tij ishte si drita, rreze si shkëndi dilnin nga dora e tij dhe aty fshihej fuqia e tij.

5 B efore Him goes pestilence, And plague comes after Him.

Para tij ecte murtaja dhe murtaja e ethshme ndiqte hapat e tij.

6 H e stood and surveyed the earth; He looked and startled the nations. Yes, the perpetual mountains were shattered, The ancient hills collapsed. His ways are everlasting.

Ai ndalej dhe maste tokën, shikonte dhe i bënte kombet të dridheshin; malet e përjetshëm zhdukeshin, kodrat e lashta uleshin; rrugët e tij janë të përjetshme.

7 I saw the tents of Cushan under distress, The tent curtains of the land of Midian were trembling.

Unë i shikoja në dëshpërim çadrat e Kushanit, pavijonet e vendit të Madianit dridheshin.

8 D id the Lord rage against the rivers, Or was Your anger against the rivers, Or was Your wrath against the sea, That You rode on Your horses, On Your chariots of salvation?

O Zot, a merrte zjarr vallë zemërimi yt kundër lumenjve? A ishte zemërimi yt kundër lumenjve ose tërbimi yt kundër detit, kur shkoje hipur mbi kuajt e tu, mbi qerret e tua të fitores?

9 Y our bow was made bare, The rods of chastisement were sworn. Selah. You cleaved the earth with rivers.

Ti e ke zbuluar plotësisht harkun tënd, sipas betimeve që ke bërë mbi shigjetat e tua. Ti e ke ndarë tokën me lumenjtë.

10 T he mountains saw You and quaked; The downpour of waters swept by. The deep uttered forth its voice, It lifted high its hands.

Malet të panë dhe u drodhën; uragani i ujit kaloi, humnera ka bërë të dëgjohet zëri i saj dhe ka ngritur duart lart.

11 S un and moon stood in their places; They went away at the light of Your arrows, At the radiance of Your gleaming spear.

Dielli dhe hëna kanë mbetur në banesën e tyre; në dritën e shigjetave të tua lëvizën me të shpejtë, në vetëtimën e ushtës sate flakëruese.

12 I n indignation You marched through the earth; In anger You trampled the nations.

Ti e ke përshkuar dheun i indinjuar, i ke shkelur kombet i zemëruar.

13 Y ou went forth for the salvation of Your people, For the salvation of Your anointed. You struck the head of the house of the evil To lay him open from thigh to neck. Selah.

Ke dalë për të shpëtuar popullin tënd, për të shpëtuar të vajosurin tënd; ti ke goditur kokën e shtëpisë së të pabesit, duke e nxjerrë lakuriq nga themelet e deri lart.

14 Y ou pierced with his own spears The head of his throngs. They stormed in to scatter us; Their exultation was like those Who devour the oppressed in secret.

Ti ke shpuar me shigjetat e tua kokën e fshatrave të tij; ata kishin ardhur si një uragan për t’i shpërndarë, duke lëshuar britma gëzimi, sikur po gllabëronin të mjerin në fshehtësi.

15 Y ou trampled on the sea with Your horses, On the surge of many waters.

Me kuajt e tu ke ecur përmes detit, nëpërmjet një mase të madhe ujërash.

16 I heard and my inward parts trembled, At the sound my lips quivered. Decay enters my bones, And in my place I tremble. Because I must wait quietly for the day of distress, For the people to arise who will invade us.

Kam dëgjuar dhe të përbrendshmet e mia u drodhën dhe buzët e mia u drodhën në atë zë; një krimb hyri në kockat e mia dhe një frikë e madhe më pushtoi përbrenda. Megjithatë do të rri i qetë ditën e fatkeqësisë, që do t’i vijë popullit që e mësyn.

17 T hough the fig tree should not blossom And there be no fruit on the vines, Though the yield of the olive should fail And the fields produce no food, Though the flock should be cut off from the fold And there be no cattle in the stalls,

Ndonëse fiku nuk do të lulëzojë dhe nuk do të ketë asnjë fryt te hardhitë, ndonëse punimi i ullirit do të jetë zhgënjyes dhe arat nuk do të japin më ushqim, ndonëse kopetë do të zhduken nga vathat dhe nuk do të ketë më qe në stalla,

18 Y et I will exult in the Lord, I will rejoice in the God of my salvation.

unë do të ngazëllohem tek Zoti dhe do të gëzohem te Perëndia i shpëtimit tim.

19 T he Lord God is my strength, And He has made my feet like hinds’ feet, And makes me walk on my high places. For the choir director, on my stringed instruments.

Zoti, Zoti, është forca ime; ai do t’i bëjë këmbët e mia si ato të durëve dhe do të më bëjë të ecë mbi lartësitë e mia". Mjeshtrit të korit. Për veglat me tela.