1 T hen it came about, when Jabin king of Hazor heard of it, that he sent to Jobab king of Madon and to the king of Shimron and to the king of Achshaph,

Kur Jabini, mbret i Hatsorit, i mësoi këto ngjarje, u dërgoi lajmëtarë Johabit, mbretit të Madonit, mbretit të Shimronit dhe atij të Akshafit,

2 a nd to the kings who were of the north in the hill country, and in the Arabah—south of Chinneroth and in the lowland and on the heights of Dor on the west—

mbretërve që ndodheshin në veri të zonës malore, në Arabah, në jug të Kinerethit, në ultësirën dhe mbi lartësitë e Dorit, në perëndim,

3 t o the Canaanite on the east and on the west, and the Amorite and the Hittite and the Perizzite and the Jebusite in the hill country, and the Hivite at the foot of Hermon in the land of Mizpeh.

Kananejve që ishin në lindje dhe në perëndim, Amorejve, Hitejve, Perezejve dhe Jebusejve në krahinën malore, Hivejve në këmbët e malit Hermon në vendin e Mitspahut.

4 T hey came out, they and all their armies with them, as many people as the sand that is on the seashore, with very many horses and chariots.

Kështu ata dolën, ata vetë me tërë ushtritë e tyre, një turmë shumë e madhe si rëra që është mbi bregun e detit dhe me kuaj e qerre në një numër shumë të madh.

5 S o all of these kings having agreed to meet, came and encamped together at the waters of Merom, to fight against Israel.

Kështu tërë këta mbretër u bashkuan dhe erdhën në afërsitë e ujërave të Meromit për të ngritur një kamp të përbashkët dhe për të luftuar kundër Izraelit.

6 T hen the Lord said to Joshua, “ Do not be afraid because of them, for tomorrow at this time I will deliver all of them slain before Israel; you shall hamstring their horses and burn their chariots with fire.”

Por Zoti i tha Jozueut: "Mos u tremb nga ata, sepse nesër në këtë orë ke për t’i parë të gjithë të vrarë para Izraelit. Do të presësh leqet e këmbëve të kuajve të tyre dhe do të djegësh qerret e tyre".

7 S o Joshua and all the people of war with him came upon them suddenly by the waters of Merom, and attacked them.

Jozueu, pra, dhe gjithë luftëtarët bashkë me të, marshuan papritmas kundër tyre afër ujërave të Meromit dhe i sulmuan;

8 T he Lord delivered them into the hand of Israel, so that they defeated them, and pursued them as far as Great Sidon and Misrephoth-maim and the valley of Mizpeh to the east; and they struck them until no survivor was left to them.

dhe Zoti i dha në duart e Izraelitëve, të cilët i mundën dhe i ndoqën deri në Sidonin e madh, deri në ujërat e Misrefothit dhe në luginën e Mitspahut, në drejtim të lindjes; i mundën deri në atë pikë sa nuk lanë të gjallë asnjë prej tyre.

9 J oshua did to them as the Lord had told him; he hamstrung their horses and burned their chariots with fire.

Jozueu i trajtoi si i kishte thënë Zoti preu leqet e këmbëve të kuajve të tyre dhe ua dogji qerret.

10 T hen Joshua turned back at that time, and captured Hazor and struck its king with the sword; for Hazor formerly was the head of all these kingdoms.

Në po atë periudhë Jozueu u kthye dhe pushtoi Hatsorin, vrau mbretin e tij me shpatë, sepse në të kaluarën Hatsori kishte qenë kryeqyteti i tërë këtyre mbretërive.

11 T hey struck every person who was in it with the edge of the sword, utterly destroying them; there was no one left who breathed. And he burned Hazor with fire.

Vrau me shpatë tërë njerëzit që gjendeshin aty, duke vendosur shfarosjen e tyre; pastaj i vuri flakën Hatsorit.

12 J oshua captured all the cities of these kings, and all their kings, and he struck them with the edge of the sword, and utterly destroyed them; just as Moses the servant of the Lord had commanded.

Kështu Jozueu pushtoi tërë qytetet e këtyre mbretërive, zuri mbretërit e tyre dhe i vrau me shpatë, duke vendosur shfarosjen e tyre, ashtu si kishte urdhëruar Moisiu, shërbëtori i Zotit.

13 H owever, Israel did not burn any cities that stood on their mounds, except Hazor alone, which Joshua burned.

Por Izraeli nuk u vuri flakën asnjërit prej qyteteve që ngriheshin në kodrinat, me përjashtim të Hatsorit, i vetmi qytet që Jozueu dogji.

14 A ll the spoil of these cities and the cattle, the sons of Israel took as their plunder; but they struck every man with the edge of the sword, until they had destroyed them. They left no one who breathed.

Bijtë e Izraelit morën për vete tërë plaçkën e këtyre qyteteve dhe bagëtinë, por vranë tërë njerëzit dhe nuk lanë shpirt të gjallë.

15 J ust as the Lord had commanded Moses his servant, so Moses commanded Joshua, and so Joshua did; he left nothing undone of all that the Lord had commanded Moses.

Ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun, shërbëtorin e tij, kështu Moisiu urdhëroi Jozueun, dhe ky nuk la pas dore asgjë nga tërë ato që Zoti i kishte urdhëruar Moisiut.

16 T hus Joshua took all that land: the hill country and all the Negev, all that land of Goshen, the lowland, the Arabah, the hill country of Israel and its lowland

Kështu Jozueu shtiu në dorë tërë atë vend, krahinën malore, tërë Negevin, tërë vendin e Goshenit, ultësirën, Arabahun, krahinën malore të Izraelit dhe ultësirat e tij,

17 f rom Mount Halak, that rises toward Seir, even as far as Baal-gad in the valley of Lebanon at the foot of Mount Hermon. And he captured all their kings and struck them down and put them to death.

nga mali Holak, që ngrihet në drejtim të Seirit, deri në Baal-Gad në luginën e Libanit në këmbët e malit Hermon; zuri tërë mbretërit e tyre, i goditi dhe i vrau.

18 J oshua waged war a long time with all these kings.

Jozueu luftoi gjatë kundër të gjithë këtyre mbretërve.

19 T here was not a city which made peace with the sons of Israel except the Hivites living in Gibeon; they took them all in battle.

Nuk pati qytet që të bënte paqe me bijtë e Izraelit, me përjashtim të Hivejve që banonin në Gabaon; i pushtuan të gjitha me luftë.

20 F or it was of the Lord to harden their hearts, to meet Israel in battle in order that he might utterly destroy them, that they might receive no mercy, but that he might destroy them, just as the Lord had commanded Moses.

Në fakt ishte Zoti vetë që fortësonte zemrën e tyre që të bënin luftë kundër Izraelit, me qëllim që Izraeli të vendoste shfarosjen e tyre pa asnjë mëshirë për ta, por t’i zhdukte nga faqja e dheut ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun.

21 T hen Joshua came at that time and cut off the Anakim from the hill country, from Hebron, from Debir, from Anab and from all the hill country of Judah and from all the hill country of Israel. Joshua utterly destroyed them with their cities.

Po në këtë periudhë Jozueu u nis në marshim dhe shfarosi Anakitët e krahinës malore, ata të Hebronit, të Debirit, të Anabit, të të gjithë krahinës malore të Judës dhe të të gjithë krahinës malore të Izraelit; Jozueu vendosi shfarosjen e tyre të plotë bashkë me qytetet e tyre.

22 T here were no Anakim left in the land of the sons of Israel; only in Gaza, in Gath, and in Ashdod some remained.

Nuk mbetën më Anakitë në vendin e bijve të Izraelit; mbetën disa prej tyre vetëm në Gaza, në Gath dhe në Ashod.

23 S o Joshua took the whole land, according to all that the Lord had spoken to Moses, and Joshua gave it for an inheritance to Israel according to their divisions by their tribes. Thus the land had rest from war.

Kështu Jozueu shtiu në dorë tërë vendin, pikërisht ashtu siç i kishte thënë Zoti Moisiut; Jozueu ia la pastaj si trashëgim Izraelit, simbas ndarjeve të tyre në fise. Dhe kështu vendi pati një pushim nga lufta.