1 N ow these are the territories which the sons of Israel inherited in the land of Canaan, which Eleazar the priest, and Joshua the son of Nun, and the heads of the households of the tribes of the sons of Israel apportioned to them for an inheritance,

Këto janë territoret që bijtë e Izraelit morën si trashëgimi në vendin e Kanaanit, dhe që prifti Eleazar, Jozueu, bir i Nunit, dhe kryetarët e familjeve të fiseve të bijve të Izraelit u ndanë atyreve si trashëgimi.

2 b y the lot of their inheritance, as the Lord commanded through Moses, for the nine tribes and the half-tribe.

Trashëgimia e tyre u vendos me short, ashtu si u kishte urdhëruar Zoti me anë të Moisiut nëntë fiseve dhe gjysmës së fisit,

3 F or Moses had given the inheritance of the two tribes and the half-tribe beyond the Jordan; but he did not give an inheritance to the Levites among them.

sepse dy fiseve të tjera dhe gjysmës së fisit, Moisiu u kishte dhënë trashëgiminë e tyre matanë Jordanit; por nuk u kishte dhënë asnjë trashëgimi Levitëve,

4 F or the sons of Joseph were two tribes, Manasseh and Ephraim, and they did not give a portion to the Levites in the land, except cities to live in, with their pasture lands for their livestock and for their property.

sepse bijtë e Jozefit formonin dy fise, atë të Manasit dhe atë të Efraimit; Levitëve nuk iu dha asnjë pjesë në vend, por vetëm disa qytete për të banuar bashkë me kullota për bagëtinë e tyre dhe pasuritë që kishin.

5 T hus the sons of Israel did just as the Lord had commanded Moses, and they divided the land.

Bijtë e Izraelit vepruan ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun dhe e ndanë vendin.

6 T hen the sons of Judah drew near to Joshua in Gilgal, and Caleb the son of Jephunneh the Kenizzite said to him, “You know the word which the Lord spoke to Moses the man of God concerning you and me in Kadesh-barnea.

Atëherë bijtë e Judës u paraqitën para Jozueut në Gilgal; dhe Kalebi, bir i Jefunehut, Kenizeu, i tha: "Ti e di atë që Zoti i tha Moisiut, njeriut të Perëndisë, lidhur me mua dhe me ty në Kadesh-Barnea.

7 I was forty years old when Moses the servant of the Lord sent me from Kadesh-barnea to spy out the land, and I brought word back to him as it was in my heart.

Unë isha dyzet vjeç kur Moisiu, shërbëtori i Zotit, më dërgoi në Kadesh-Barnea për të vëzhguar vendin; unë i paraqita një raport ashtu si ma thoshte zemra.

8 N evertheless my brethren who went up with me made the heart of the people melt with fear; but I followed the Lord my God fully.

Ndërsa vëllezërit e mi që kishin ardhur me mua e shkurajuan popullin, unë ndoqa plotësisht Zotin, Perëndinë tim.

9 S o Moses swore on that day, saying, ‘Surely the land on which your foot has trodden will be an inheritance to you and to your children forever, because you have followed the Lord my God fully.’

Atë ditë Moisiu bëri këtë betim: "Toka që ke shkelur me këmbë do të jetë trashëgimia jote dhe e bijve të tu për gjithnjë, sepse ke ndjekur plotësisht Zotin, Perëndinë tim".

10 N ow behold, the Lord has let me live, just as He spoke, these forty-five years, from the time that the Lord spoke this word to Moses, when Israel walked in the wilderness; and now behold, I am eighty-five years old today.

Dhe ja, tani Zoti më ka ruajtur të gjallë, siç e kishte thënë, këto dyzet e pesë vjet që kur Zoti i tha këto fjalë Moisiut, ndërsa Izraeli endej nëpër shkretëtirë; dhe ja, sot u bëra tetëdhjetë e pesë vjeç.

11 I am still as strong today as I was in the day Moses sent me; as my strength was then, so my strength is now, for war and for going out and coming in.

Por sot jam akoma i fortë si ditën që Moisiu më nisi; po atë fuqi që kisha atëherë e kam edhe tani, qoftë për të luftuar, qoftë për të shkuar dhe për të ardhur.

12 N ow then, give me this hill country about which the Lord spoke on that day, for you heard on that day that Anakim were there, with great fortified cities; perhaps the Lord will be with me, and I will drive them out as the Lord has spoken.”

Prandaj ma jep këtë mal për të cilin foli Zoti atë ditë; sepse ti vetë e dëgjove atë ditë që aty ishin Anakimët dhe kishte qytete të mëdha dhe të fortifikuara. Në rast se Zoti do të jetë me mua, unë do t’i dëboj, ashtu si ka thënë Zoti".

13 S o Joshua blessed him and gave Hebron to Caleb the son of Jephunneh for an inheritance.

Atëherë Jozueu e bekoi dhe i dha si trashëgimi Hebronin Kalebit, djalit të Jefunehut.

14 T herefore, Hebron became the inheritance of Caleb the son of Jephunneh the Kenizzite until this day, because he followed the Lord God of Israel fully.

Për këtë arësye Hebroni ka mbetur pronë e Kalebit, birit të Jefunehut, Kenizeu, deri në ditën e sotme, sepse ai ka ndjekur plotësisht Zotin, Perëndinë e Izraelit.

15 N ow the name of Hebron was formerly Kiriath-arba; for Arba was the greatest man among the Anakim. Then the land had rest from war.

Më parë Hebroni quhej Kirjath-Arba, Arba pati qenë njeriu më i madh në radhët e Anakimëve. Dhe vendi nuk pati më luftë.