1 T herefore, let us fear if, while a promise remains of entering His rest, any one of you may seem to have come short of it.

Prandaj, përderisa mbetet akoma një premtim për të hyrë në prehjen e tij, le të kemi frikë se mos ndonjë nga ju të mbetet jashtë.

2 F or indeed we have had good news preached to us, just as they also; but the word they heard did not profit them, because it was not united by faith in those who heard.

Në fakt neve si edhe atyre u ishte shpallur lajmi i mirë, por fjala e predikimit nuk u dha dobi fare, sepse nuk qe e bashkuar me besimin tek ata që e dëgjuan.

3 F or we who have believed enter that rest, just as He has said, “ As I swore in My wrath, They shall not enter My rest,” although His works were finished from the foundation of the world.

Sepse ne që besuam hyjmë në prehje, siç tha ai: “Kështu u përbetova në mërinë time: nuk do të hyjnë në prehjen time,” ndonëse veprat e tij u mbaruan që kur se u krijua bota.

4 F or He has said somewhere concerning the seventh day: “ And God rested on the seventh day from all His works ”;

Sepse diku ai ka thënë kështu për të shtatën ditë: “Dhe Perëndia u preh të shtatën ditë nga të gjitha veprat e tij”;

5 a nd again in this passage, “ They shall not enter My rest.”

dhe po aty: “Nuk do të hyjnë në prehjen time.”

6 T herefore, since it remains for some to enter it, and those who formerly had good news preached to them failed to enter because of disobedience,

Mbasi, pra, mbetet që disa të hyjnë në të, ndërsa ata që u ungjillzuan më përpara nuk hyjnë për shkak të mosbesimit të tyre,

7 H e again fixes a certain day, “Today,” saying through David after so long a time just as has been said before, “ Today if you hear His voice, Do not harden your hearts.”

ai cakton përsëri një ditë: "Sot," duke thënë, mbas kaq kohe, me gojën e Davidit: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos u bëni zemërgur.”

8 F or if Joshua had given them rest, He would not have spoken of another day after that.

Sepse, në qoftë se Jozueu do t’u kishte dhënë prehje, Perëndia nuk do të kishte folur për një ditë tjetër.

9 S o there remains a Sabbath rest for the people of God.

Mbetet, pra, një pushim i së shtunës për popullin e Perëndisë.

10 F or the one who has entered His rest has himself also rested from his works, as God did from His.

Sepse kush ka hyrë në prehjen e tij, ka bërë pushim edhe ai nga veprat e veta, ashtu si Perëndia nga të tijat.

11 T herefore let us be diligent to enter that rest, so that no one will fall, through following the same example of disobedience.

Le të përpiqemi, pra, të hyjmë në atë prehje, që askush të mos bjerë në atë shëmbull të mosbindjes.

12 F or the word of God is living and active and sharper than any two-edged sword, and piercing as far as the division of soul and spirit, of both joints and marrow, and able to judge the thoughts and intentions of the heart.

Sepse fjala e Perëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave, dhe është në gjendje të gjykojë mendimet dhe dëshirat e zemrës.

13 A nd there is no creature hidden from His sight, but all things are open and laid bare to the eyes of Him with whom we have to do.

Dhe nuk ka asnjë krijesë që të jetë e fshehur para tij, por të gjitha janë lakuriq dhe të zbuluara para syve të Atij, të cilit ne do t’i japim llogari.

14 T herefore, since we have a great high priest who has passed through the heavens, Jesus the Son of God, let us hold fast our confession.

Duke pasur, pra, një kryeprift të madh që ka përshkuar qiejt, Jezusin, Birin e Perëndisë, le të mbajmë fort rrëfimin tonë të besimit.

15 F or we do not have a high priest who cannot sympathize with our weaknesses, but One who has been tempted in all things as we are, yet without sin.

Sepse ne nuk kemi kryeprift që nuk mund t’i vijë keq për dobësitë tona, po një që u tundua në të gjitha ashtu si ne, por pa mëkatuar.

16 T herefore let us draw near with confidence to the throne of grace, so that we may receive mercy and find grace to help in time of need.

Le t’i afrohemi, pra, me guxim fronit të hirit, që të marrim mëshirë e të gjejmë hir, për të pasur ndihmë në kohë nevoje.