1 T herefore, while the promise of entering His rest still holds and is offered, let us be afraid '> to distrust it], lest any of you should think he has come too late and has come short of it.

Prandaj, përderisa mbetet akoma një premtim për të hyrë në prehjen e tij, le të kemi frikë se mos ndonjë nga ju të mbetet jashtë.

2 F or indeed we have had the glad tidings proclaimed to us just as truly as they; but the message they heard did not benefit them, because it was not mixed with faith (with the leaning of the entire personality on God in absolute trust and confidence in His power, wisdom, and goodness) by those who heard it; neither were they united in faith with the ones who heard (did believe).

Në fakt neve si edhe atyre u ishte shpallur lajmi i mirë, por fjala e predikimit nuk u dha dobi fare, sepse nuk qe e bashkuar me besimin tek ata që e dëgjuan.

3 F or we who have believed (adhered to and trusted in and relied on God) do enter that rest, in accordance with His declaration that those should not enter when He said, As I swore in My wrath, They shall not enter My rest; and this He said although works had been completed and prepared from the foundation of the world.

Sepse ne që besuam hyjmë në prehje, siç tha ai: “Kështu u përbetova në mërinë time: nuk do të hyjnë në prehjen time,” ndonëse veprat e tij u mbaruan që kur se u krijua bota.

4 F or in a certain place He has said this about the seventh day: And God rested on the seventh day from all His works.

Sepse diku ai ka thënë kështu për të shtatën ditë: “Dhe Perëndia u preh të shtatën ditë nga të gjitha veprat e tij”;

5 A nd in this He said, They shall not enter My rest.

dhe po aty: “Nuk do të hyjnë në prehjen time.”

6 S eeing then that the promise remains over for some to enter that rest, and that those who formerly were given the good news about it and the opportunity, failed to appropriate it and did not enter because of disobedience,

Mbasi, pra, mbetet që disa të hyjnë në të, ndërsa ata që u ungjillzuan më përpara nuk hyjnë për shkak të mosbesimit të tyre,

7 A gain He sets a definite day, Today, saying through David after so long a time in the words already quoted, Today, if you would hear His voice and when you hear it, do not harden your hearts.

ai cakton përsëri një ditë: "Sot," duke thënë, mbas kaq kohe, me gojën e Davidit: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos u bëni zemërgur.”

8 F or if Joshua had given them rest, He would not speak afterward about another day.

Sepse, në qoftë se Jozueu do t’u kishte dhënë prehje, Perëndia nuk do të kishte folur për një ditë tjetër.

9 S o then, there is still awaiting a full and complete Sabbath-rest reserved for the people of God;

Mbetet, pra, një pushim i së shtunës për popullin e Perëndisë.

10 F or he who has once entered rest also has ceased from of human labors, just as God rested from those labors peculiarly His own.

Sepse kush ka hyrë në prehjen e tij, ka bërë pushim edhe ai nga veprat e veta, ashtu si Perëndia nga të tijat.

11 L et us therefore be zealous and exert ourselves and strive diligently to enter that rest, that no one may fall or perish by the same kind of unbelief and disobedience.

Le të përpiqemi, pra, të hyjmë në atë prehje, që askush të mos bjerë në atë shëmbull të mosbindjes.

12 F or the Word that God speaks is alive and full of power; it is sharper than any two-edged sword, penetrating to the dividing line of the breath of life (soul) and spirit, and of joints and marrow, exposing and sifting and analyzing and judging the very thoughts and purposes of the heart.

Sepse fjala e Perëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave, dhe është në gjendje të gjykojë mendimet dhe dëshirat e zemrës.

13 A nd not a creature exists that is concealed from His sight, but all things are open and exposed, naked and defenseless to the eyes of Him with Whom we have to do.

Dhe nuk ka asnjë krijesë që të jetë e fshehur para tij, por të gjitha janë lakuriq dhe të zbuluara para syve të Atij, të cilit ne do t’i japim llogari.

14 I nasmuch then as we have a great High Priest Who has ascended and passed through the heavens, Jesus the Son of God, let us hold fast our confession.

Duke pasur, pra, një kryeprift të madh që ka përshkuar qiejt, Jezusin, Birin e Perëndisë, le të mbajmë fort rrëfimin tonë të besimit.

15 F or we do not have a High Priest Who is unable to understand and sympathize and have a shared feeling with our weaknesses and infirmities and liability to the assaults of temptation, but One Who has been tempted in every respect as we are, yet without sinning.

Sepse ne nuk kemi kryeprift që nuk mund t’i vijë keq për dobësitë tona, po një që u tundua në të gjitha ashtu si ne, por pa mëkatuar.

16 L et us then fearlessly and confidently and boldly draw near to the throne of grace (the throne of God’s unmerited favor to us sinners), that we may receive mercy and find grace to help in good time for every need.

Le t’i afrohemi, pra, me guxim fronit të hirit, që të marrim mëshirë e të gjejmë hir, për të pasur ndihmë në kohë nevoje.