1 O you poor and silly and thoughtless and unreflecting and senseless Galatians! Who has fascinated or bewitched or cast a spell over you, unto whom—right before your very eyes—Jesus Christ (the Messiah) was openly and graphically set forth and portrayed as crucified?

O Galatas të marrë! Kush ju ka yshtur që të mos i bindeni së vërtetës, ju, që para syve tuaj Jezu Krishti është përshkruar i kryqëzuar midis jush?

2 L et me ask you this one question: Did you receive the Spirit as the result of obeying the Law and doing its works, or was it by hearing and believing ?

Vetëm këtë dua të di nga ju: a e morët Frymën me anë të veprave të ligjit apo nëpërmjet dëgjimit të besimit?

3 A re you so foolish and so senseless and so silly? Having begun with the Spirit, are you now reaching perfection on the flesh?

A jeni kaq të marrë sa që, mbasi nisët në Frymë, të përfundoni në mish?

4 H ave you suffered so many things and experienced so much all for nothing (to no purpose)—if it really is to no purpose and in vain?

A thua hoqët kaq shumë gjëra më kot, nëse kanë qenë vërtetë më kot?

5 T hen does He Who supplies you with His marvelous Spirit and works powerfully and miraculously among you do so on what the Law demands, or because of your believing in and adhering to and trusting in and relying on the message that you heard?

Ai që ju jep juve Frymën, dhe kryen midis jush vepra të fuqishme, i bën me anë të veprave të ligjit apo me anë të predikimit të besimit?

6 T hus Abraham believed in and adhered to and trusted in and relied on God, and it was reckoned and placed to his account and credited as righteousness (as conformity to the divine will in purpose, thought, and action).

Kështu Abrahami “e besoi Perëndinë, dhe kjo iu numërua për drejtësi”;

7 K now and understand that it is the people by faith who are sons of Abraham.

Ta dini, pra, se ata që janë nga besimi janë bij të Abrahamit.

8 A nd the Scripture, foreseeing that God would justify (declare righteous, put in right standing with Himself) the Gentiles in consequence of faith, proclaimed the Gospel to Abraham in the promise, saying, In you shall all the nations be blessed.

Dhe Shkrimi, duke parashikuar se Perëndia do t’i shfajësonte kombet me anë të besimit, ia dha më përpara Abrahamit lajmin e mirë: “Të gjitha kombet do të bekohen në ty.”

9 S o then, those who are people of faith are blessed and made happy and favored by God with the believing and trusting Abraham.

Prandaj ata që themelohen mbi besimin bekohen bashkë me të besueshmin Abraham.

10 A nd all who depend on the Law are under a curse and doomed to disappointment and destruction, for it is written in the Scriptures, Cursed (accursed, devoted to destruction, doomed to eternal punishment) be everyone who does not continue to abide (live and remain) by all the precepts and commands written in the Book of the Law and to practice them.

Dhe të gjithë ata që themelohen mbi veprat e ligjit janë nën mallkim, sepse është shkruar: “I mallkuar është kushdo që nuk qëndron në të gjitha ato që shkruhen në librin e ligjit për t’i praktikuar.”

11 N ow it is evident that no person is justified (declared righteous and brought into right standing with God) through the Law, for the Scripture says, The man in right standing with God shall live by and out of faith and he who through and by faith is declared righteous and in right standing with God shall live.

Sepse me anë të ligjit askush nuk shfajësohet përpara Perëndisë, sepse: “I drejti do të rrojë me anë të besimit.”

12 B ut the Law does not rest on faith, for it itself says, He who does them shall live by them.

Dhe ligji nuk është nga besimi, por “njeriu që do t’i bëjë ato, do të rrojë me anë të tyre.”

13 C hrist purchased our freedom from the curse (doom) of the Law by becoming a curse for us, for it is written, Cursed is everyone who hangs on a tree (is crucified);

Krishti na shpengoi nga mallkimi i ligjit, sepse u bë mallkim për ne (duke qenë se është shkruar: “I mallkuar është kushdo që varet në dru”),

14 T o the end that through Christ Jesus, the blessing to Abraham might come upon the Gentiles, so that we through faith might receive the promise of the Spirit.

që bekimi i Abrahamit t’u vijë johebrenjve me anë të Jezu Krishtit, që ne të marrim premtimin e Frymës me anë të besimit.

15 T o speak in terms of human relations, brethren, even a man makes a last will and testament (a merely human covenant), no one sets it aside or makes it void or adds to it when once it has been drawn up and signed (ratified, confirmed).

O vëllezër, po ju flas në mënyrën e njerëzve: në qoftë se një besëlidhje është aprovuar, edhe pse është besëlidhje njeriu, askush nuk e zhvleftëson as nuk i shton gjë.

16 N ow the promises (covenants, agreements) were decreed and made to Abraham and his Seed (his Offspring, his Heir). He does not say, And to seeds (descendants, heirs), as if referring to many persons, but, And to your Seed (your Descendant, your Heir), obviously referring to one individual, Who is Christ (the Messiah).

Dhe premtimet iu bënë Abrahamit dhe pasardhjes së tij. Shkrimi nuk thotë: “Edhe pasardhësve” si të ishin shumë, por të një të vetme: “Dhe pasardhjes sate,” pra Krishti.

17 T his is my argument: The Law, which began 430 years after the covenant, does not and cannot annul the covenant previously established (ratified) by God, so as to abolish the promise and make it void.

Dhe unë them këtë: ligji, që erdhi katërqind e tridhjetë vjet më pas, nuk e zhvleftëson besëlidhjen e aprovuar më parë nga ana e Perëndisë në Krishtin, në mënyrë që të prishë premtimin.

18 F or if the inheritance the Law, it no longer on the promise; however, God gave it to Abraham by virtue of His promise.

Sepse, në qoftë se trashëgimi është nga ligji, nuk është më nga premtimi. Por Perëndia ia fali atë Abrahamit me anë të premtimit.

19 W hat then was the purpose of the Law? It was added because of transgressions and of sin; and it was intended to be in effect until the Seed (the Descendant, the Heir) should come, to and concerning Whom the promise had been made. And it was arranged and ordained and appointed through the instrumentality of angels by the hand (in the person) of a go-between.

Atëherë, pse u dha ligji? Ai u shtua për shkak të shkeljeve, deri sa të vinte pasardhja së cilës i qe bërë premtimi; dhe ky ligj u shpall nëpërmjet engjëjve, me anë të një ndërmjetësi.

20 N ow a go-between (intermediary) has to do with and implies more than one party. Yet God is one Person.

Dhe ndërmjetësi nuk është ndërmjetës i një ane të vetme, kurse Perëndia është një.

21 I s the Law then contrary and opposed to the promises of God? Of course not! For if a Law had been given which could confer life, then righteousness and right standing with God would certainly have come by Law.

A thua atëherë ligji është kundër premtimeve të Perëndisë? Kurrsesi jo! Sepse po të ishte dhënë një ligj që mund të jepte jetë, drejtësia do të ishte me të vërtetë prej ligjit.

22 B ut the Scriptures shut up and imprisoned by sin, so that which was promised through faith in Jesus Christ (the Messiah) might be given (released, delivered, and committed) to those who believe.

Por Shkrimi i mbylli të gjitha gjërat nën mëkatin, që t’u jepej besimtarëve premtimi nëpërmjet besimit të Jezu Krishtit.

23 N ow before the faith came, we were perpetually guarded under the Law, kept in custody in preparation for the faith that was destined to be revealed (unveiled, disclosed),

Dhe, para se të vinte besimi, ne ruheshim nën ligjin, si të mbyllur, duke pritur besimin që duhej të zbulohej.

24 S o that the Law served as our trainer until Christ, that we might be justified (declared righteous, put in right standing with God) by and through faith.

Kështu ligji qe mësuesi ynë për te Krishti, që ne të shfajësohemi me anë të besimit.

25 B ut now that the faith has come, we are no longer under a trainer (the guardian of our childhood).

Por, mbasi besimi erdhi, ne nuk jemi më nën ndonjë mësues,

26 F or in Christ Jesus you are all sons of God through faith.

sepse të gjithë ju jeni bij të Perëndisë me anë të besimit te Jezu Krishti.

27 F or as many as were baptized into Christ have put on (clothed yourselves with) Christ.

Sepse të gjithë ju që jeni pagëzuar në Krishtin, Krishtin keni veshur.

28 T here is neither Jew nor Greek, there is neither slave nor free, there is not male and female; for you are all one in Christ Jesus.

Nuk ka as Jude, as Grek, nuk ka as skllav as të lirë, nuk ka as mashkull as femër, sepse të gjithë jeni një në Jezu Krishtin.

29 A nd if you belong to Christ, then you are Abraham’s offspring and heirs according to promise.

Dhe, në qoftë se jeni të Krishtit, jeni pra pasardhja e Abrahamit dhe trashëgimtarë sipas premtimit.