1 N ow on the twenty-fourth day of this month, the Israelites were assembled with fasting and in sackcloth and with earth upon their heads.

Ditën e njëzetekatërt të po atij muaji, bijtë e Izraelit të veshur me thasë dhe të mbuluar me dhe, u mblodhën për një agjerim.

2 A nd the Israelites separated themselves from all foreigners and stood and confessed their sins and the iniquities of their fathers.

Ata që i përkisnin fisit të Izraelit u ndanë nga gjithë të huajt dhe u paraqitën për të rrëfyer mëkatet e tyre dhe paudhësitë e etërve të tyre.

3 A nd they stood in their place and read from the Book of the Law of the Lord their God for a fourth of the day, and for another fourth of it they confessed and worshiped the Lord their God.

Pastaj u ngritën në këmbë në vendin e tyre dhe lexuan librin e ligjit të Zotit, Perëndisë të tyre, për një të katërtën pjesë të ditës; dhe për një të katër tjetër të ditës bënë rrëfimin e mëkateve që kishin bërë dhe ranë përmys përpara Zotit, Perëndisë të tyre.

4 O n the stairs of the Levites stood Jeshua, Bani, Kadmiel, Shebaniah, Bunni, Sherebiah, Bani, and Chenani, and they cried with a loud voice to the Lord their God.

Pastaj Jeshua, Bani, Kadmieli, Shebaniahu, Buni, Sherebiahu, Bani dhe Kenani u ngjitën mbi tribunën e Levitëve dhe i klithën me zë të lartë Zotit, Perëndisë të tyre.

5 T hen the Levites—Jeshua, Kadmiel, Bani, Hashabneiah, Sherebiah, Hodiah, Shebaniah, and Pethahiah—said, Stand up and bless the Lord your God from everlasting to everlasting. Blessed be Your glorious name which is exalted above all blessing and praise.

Levitët Jeshua, Kadmiel, Bani, Hashabnejahu, Sherebiahu, Hodijahu, Shebanjahu dhe Pethahiahu thanë: "Çohuni dhe bekoni Zotin, Perëndinë tuaj, nga përjetësia në përjetësi! Qoftë i bekuar emri yt i lavdishëm, që lartësohet mbi çdo bekim dhe lëvdim!

6 Y ou are the Lord, You alone; You have made heaven, the heaven of heavens, with all their host, the earth, and all that is on it, the seas and all that is in them; and You preserve them all, and the hosts of heaven worship You.

Vetëm ti je Zoti! Ti ke bërë qiejtë, qiejtë e qiejve dhe tërë ushtrinë e tyre, dheun dhe tërë ato që qëndrojnë mbi të, detet dhe gjithçka që është në ta. Ti i mban gjallë tërë këto gjëra dhe ushtria e qiejve të adhuron.

7 Y ou are the Lord, the God Who chose Abram and brought him out of Ur of the Chaldees and gave him the name Abraham.

Ti je Zoti, Perëndia që ka zgjedhur Abramin; e nxore nga Uri i Kaldeasve dhe i dhe emrin Abraham.

8 Y ou found his heart faithful before You, and You made the covenant with him to give his descendants the land of the Canaanite, Hittite, Amorite, Perizzite, Jebusite, and Girgashite. And You have fulfilled Your promise, for You are just and righteous.

Ti e gjete zemrën e tij besnike para teje dhe bëre një besëlidhje me të për t’u dhënë pasardhësve të tij vendin e Kananejve, të Hitejve, të Amorejve, të Perezejve, të Jebusejve dhe të Girgasejve; ti e mbajte fjalën tënde; sepse je i drejtë.

9 Y ou saw our fathers’ affliction in Egypt, and You heard their cry at the Red Sea.

Ti ke parë hidhërimin e etërve tanë në Egjipt dhe ke dëgjuar britmën e tyre pranë Detit të Kuq.

10 Y ou performed signs and wonders against Pharaoh and all his servants and all the people of his land, for You knew that they dealt insolently against the Israelites. And You got for Yourself a name, as it is today.

Ke bërë mrekulli dhe çudi kundër Faraonit, kundër tërë shërbëtorëve të tij dhe kundër tërë popullit të vendit të tij, sepse e dije që ata ishin sjellë me paturpësi me etërit tonë. Kështu i bëre një emër vetes që mbetet edhe sot.

11 Y ou divided the sea before them, so that they went through its midst on dry land; their persecutors You threw into the depths, as a stone into mighty waters.

Ti ke ndarë detin para tyre, dhe ata kaluan në mes të detit në të thatë, ndërsa ti i hidhje në humnerë ndjekësit e tyre si një gur në ujëra të furishme.

12 M oreover, by a pillar of cloud You led them by day, and by a pillar of fire by night to light the way they should go.

Ti i ke udhëhequr ditën me një kallonë reje dhe natën me një kollonë zjarri për t’i ndriçuar rrugën në të cilën do të ecnin.

13 Y ou came down also upon Mount Sinai and spoke with them from Heaven and gave them right ordinances and true laws, good statutes and commandments.

Zbrite gjithashtu mbi malin Sinai, u fole nga qielli dhe u dhe dekrete të drejta dhe ligje të së vërtetës, statute dhe urdhërime të mira.

14 A nd You made known to them Your holy Sabbath and gave them commandments, statutes, and a law through Moses Your servant.

U bëre të njohur të shtunën tënde të shenjtë dhe u dhe urdhërime, statute dhe një ligj me anë të Moisiut, shërbëtorit tënd.

15 Y ou gave them bread from heaven for their hunger and brought water for them out of the rock for their thirst; and You told them to go in and possess the land You had sworn to give them.

Ti gjithashtu u dhe bukë nga qielli kur ishin të uritur dhe u bëre që të buronte ujë nga shkëmbi kur kishin etje; dhe i urdhërove ata të shkonin të merrnin në zotërim vendin që ishe betuar t’u jepje.

16 B ut they and our fathers acted presumptuously and stiffened their necks, and did not heed Your commandments.

Por ata dhe etërit tanë u sollën me mendjemadhësi, e fortësuan zverkun e tyre dhe nuk iu bindën urdhërimeve të tua.

17 T hey refused to obey, nor were they mindful of Your wonders and miracles which You did among them; but they stiffened their necks and in their rebellion appointed a captain, that they might return to their bondage. But You are a God ready to pardon, gracious and merciful, slow to anger, and of great steadfast love; and You did not forsake them.

Kundërshtuan të bindeshin dhe nuk kujtuan mrekullitë që ti kishe bërë midis tyre; ngurtësuan përkundrazi zverkun e tyre dhe në rebelimin e tyre zgjodhën një kryetar për t’u kthyer në skllavërinë e tyre. Por ti je një Perëndi i gatshëm që të falë, shpirtmadh, plot mëshirë, i ngadalshëm në zemërim dhe plot mirësi. Ti nuk i ke braktisur,

18 E ven when they had made for themselves a molten calf and said, This is your god, who brought you out of Egypt, and had committed great and contemptible blasphemies,

as atëherë kur bënë një viç prej metali të shkrirë dhe thanë: "Ky është perëndia yt që të nxori nga Egjipti!"; kështu bënë një gjë blasfeme.

19 Y ou in Your great mercy forsook them not in the wilderness; the pillar of the cloud departed not from them by day to lead them in the way, nor the pillar of fire by night to light the way they should go.

Megjithatë në shpirtmadhësinë tënde të madhe nuk i ke braktisur në shkretëtirë; kollona e resë nuk u largua prej tyre gjatë ditës për t’i udhëhequr ata në ecje, dhe kollona e zjarrit gjatë natës për t’ua ndriçuar atyre rrugën nëpër të cilën do të ecnin.

20 Y ou also gave Your good Spirit to instruct them, and withheld not Your manna from them, and gave water for their thirst.

Ke dhënë Frymën tënde të mirë për t’i mësuar; nuk ua ke refuzuar manën tënde gojëve të tyre dhe u ke dhënë ujë kur ishin të etur.

21 F orty years You sustained them in the wilderness; they lacked nothing, their clothes did not wear out, and their feet did not swell.

Për dyzet vjet i ke ushqyer në shkretëtirë, dhe nuk u ka munguar asgjë; rrobat e tyre nuk u prishën dhe këmbët e tyre nuk u ënjtën.

22 A lso You gave them kingdoms and peoples and allotted to them every corner. So they possessed the land of Sihon king of Heshbon and the land of Og king of Bashan.

U dhe gjithashtu mbretëri dhe popuj, duke u caktuar krahinat më të largëta; kështu ata shtinë në dorë vendin e Sihonit, vendin e mbretit të Heshbonit dhe vendin e Ogut, mbretit të Bashanit.

23 T heir children You also multiplied as the stars of heaven and brought them into the land which You told their fathers they should go in and possess.

I shumëzove bijtë e tyre si yjet e qiellit dhe i fute në vendin në të cilin u kishe thënë etërve të tyre të hynin për ta shtënë në dorë.

24 S o the descendants went in and possessed the land; and You subdued before them the inhabitants of the land, the Canaanites, and gave them into their hands, with their kings and the peoples of the land, that they might do with them as they would.

Kështu bijtë e tyre hynë dhe zotëruan vendin; ti ke poshtëruar para tyre banorët e vendit, Kananejtë, dhe i dhe në duart e tyre bashkë me mbretërit e tyre dhe me popujt e vendit, me qëllim që ata të bënin çfarë t’u pëlqente.

25 A nd they captured fortified cities and a rich land and took possession of houses full of all good things, cisterns hewn out, vineyards, olive orchards, and fruit trees in abundance. So they ate and were filled and became fat and delighted themselves in Your great goodness.

Ata pushtuan qytete të fortifikuara dhe një tokë pjellore dhe hynë në zotërim të shtëpive plot me të mira, të sternave të gatshme, të vreshtave, të ullishteve dhe të pemëve frutore me bollëk; ata hëngrën, u ngopën, u majmën dhe jetuan në gëzim për shkak të mirësisë sate të madhe.

26 Y et they were disobedient and rebelled against You and cast Your law behind their back and killed Your prophets who accused and warned them to turn to You again; and they committed great and contemptible blasphemies.

Megjithatë ata u treguan të pabindur, u rebeluan kundër teje, e hodhën ligjin tënd prapa krahëve, vranë profetët e tu që u bënin thirrje të riktheheshin te ti dhe kryen gjëra blasfeme.

27 T herefore You delivered them into the hand of their enemies, who distressed them. In the time of their suffering when they cried to You, You heard them from heaven, and according to Your abundant mercy You gave them deliverers, who saved them from their enemies.

Prandaj ti i dhe në duart e armiqve të tyre, që i shtypën; por në kohën e fatkeqësisë së tyre ata klithën te ti, dhe ti i dëgjove nga qielli, dhe ti, me dhembshurinë tënde të madhe, u dhe atyre disa çlirimtarë që i shpëtuan nga duart e armiqve të tyre.

28 B ut after they had rest, they did evil again before You; therefore You left them in the hand of their enemies, so that they had dominion over them. Yet when they turned and cried to You, You heard them from heaven, and many times You delivered them according to Your mercies,

Por kur ata kishin paqe, fillonin përsëri të bënin të keqen përpara teje; prandaj ti i braktise në duart e armiqve të tyre, që i sundonin; megjithatë, kur përsëri këlthitnin, ti i dëgjoje nga qielli, kështu që në shpirtmadhësinë tënde i ke çliruar shumë herë.

29 A nd reproved and warned them, that You might bring them again to Your law. Yet they acted presumptuously and did not heed Your commandments, but sinned against Your ordinances, which by keeping, a man shall live. And they turned a stubborn shoulder, stiffened their neck, and would not listen.

Ti i nxisje të ktheheshin në ligjin tënd, por ata bëheshin krenarë dhe nuk u bindeshin urdhërimeve të tua, dhe mëkatonin kundër dekreteve të tua me anën e të cilëve, në qoftë se dikush i zbaton në praktikë, shpëton jetën; hiqnin shpatullat e tyre nga zgjedha, e fortësonin zverkun e tyre dhe kundërshtonin të bindeshin.

30 Y et You bore with them many years more and reproved and warned them by Your Spirit through Your prophets; still they would not listen. Therefore You gave them into the power of the peoples of the lands.

Pate durim me ta shumë vjet me radhë, duke i nxitur me Frymën tënde dhe me gojën e profetëve të tu, por ata nuk deshën të të dëgjojnë; atëherë ti i dhe në duart e popujve të vendeve të ndryshme.

31 Y et in Your great mercies You did not utterly consume them or forsake them, for You are a gracious and merciful God.

Por në mëshirën tënde të madhe nuk i shkatërrove plotësisht dhe nuk i braktise, sepse je një Perëndi zemërbutë dhe i mëshirshëm.

32 N ow therefore, our God, the great, mighty, and terrible God, Who keeps covenant and mercy and loving-kindness, let not all the trouble and hardship seem little to You—the hardship that has come upon us, our kings, our princes, our priests, our prophets, our fathers, and on all Your people, since the time of the kings of Assyria to this day.

Tani pra, o Perëndia ynë, Perëndia i madh, i fuqishëm dhe i tmerrshëm, që respekton besëlidhjen dhe mëshirën të mos të duket para teje si gjë e vogël fatkeqësia që ka rënë mbi ne, mbi mbretërit tanë, mbi krerët tanë, mbi priftërinjtë tanë, mbi profetët tanë, mbi prindërit tanë dhe mbi tërë popullin tënd, nga koha e mbretërve të Asirisë e deri në ditën e sotme.

33 H owever, You are just in all that has come upon us; for You have dealt faithfully, but we have done wickedly;

Megjithatë ti ke qenë i drejtë në të gjitha gjërat që na kanë ndodhur, sepse ti ke vepruar me besnikëri, ndërsa ne kemi vepruar me pabesi.

34 O ur kings, our princes, our priests, and our fathers have not kept Your law or hearkened to Your commandments and Your warnings and reproofs which You gave them.

Mbretërit tanë, krerët tanë, priftërinjtë tanë dhe etërit tanë nuk kanë zbatuar në praktikë ligjin tënd dhe as që u janë bindur urdhërimeve dhe porosive me të cilat i nxitje.

35 T hey did not serve You in their kingdom, and in Your great goodness that You gave them and in the large and rich land You set before them, nor did they turn from their wicked works.

Edhe kur të gjendeshin në mbretërinë e tyre, në mirëqënien e madhe që ti u kishe siguruar atyre dhe në vendin e gjerë dhe pjellor që ti u kishe vënë në dispozicion, nuk të shërbyen dhe nuk i braktisën veprimet e tyre të këqija.

36 B ehold, we are slaves this day, and as for the land that You gave to our fathers to eat the fruit and the good of it, behold, we are slaves in it.

Dhe ja, sot jemi skllevër! jemi skllevër në vendin që u kishe dhënë etërve tanë, që të hanin frytet e tij dhe të gëzonin të mirat.

37 A nd its rich yield goes to the kings whom You have set over us because of our sins; they have power also over our bodies and over our livestock at their pleasure. And we are in great distress.

Kështu prodhimet e bollshme të tij u shkojnë mbretit që ti ke vendosur mbi ne për shkak të mëkateve tona; ata sundojnë trupat tona dhe mbi bagëtinë tonë ashtu si duan; dhe ne ndodhemi në ankth të madh.

38 B ecause of all this, we make a firm and sure written covenant, and our princes, Levites, and priests set their seal to it.

Për shkak të gjithë kësaj, ne marrim një zotim të vendosur dhe e vëmë me të shkruar; dhe krerët tanë, Levitët tanë dhe priftërinjtë tanë do të vënë vulën e tyre mbi të.