1 N ow the men of Israel had sworn at Mizpah, None of us shall give his daughter in marriage to Benjamin.

Por njerëzit e Izraelit ishin betuar në Mitspah, duke thënë: "Asnjë nga ne nuk do t’ja japë bijën e tij për grua një Beniaminiti".

2 A nd the Israelites came to the house of God and sat there until evening before God and lifted up their voices and wept bitterly.

Pastaj populli erdhi në Bethel, ku qëndroi deri në mbrëmje përpara Perëndisë; dhe ngriti zërin dhe qau me të madhe,

3 A nd they said, O Lord, the God of Israel, why has this come to pass in Israel, that there should be today one tribe lacking in Israel?

duke thënë: "O Zot, Perëndi i Izraelit, pse ndodhi kjo në Izrael, që sot të mungojë një fis në Izrael?".

4 A nd next morning the people rose early, and built there an altar, and offered burnt offerings and peace offerings.

Të nesërmen populli u ngrit herët në mëngjes, ndërtoi në atë vend një altar dhe ofroi olokauste dhe flijime falenderimi.

5 A nd the Israelites said, Which among all the tribes of Israel did not come up with the assembly to the Lord? For they had taken a great oath concerning him who did not come up to the Lord to Mizpah, saying, He shall surely die.

Pastaj bijtë e Izraelit thanë: "Cili nga fiset e Izraelit nuk ka dalë në asamble para Zotit?". Sepse kishin bërë një betim solemn kundër kujtdo që nuk kishte dalë përpara Zotit në Mitspah, duke thënë: "Ai njeri do të vritet".

6 A nd the Israelites changed their purpose for the Benjamites their kinsmen and said, There is one tribe cut off from Israel today.

Bijtë e Izraelit ishin të hidhëruar për Beniaminin, vëllanë e tyre, dhe thonin: "Sot u zhduk një fis i Izraelit.

7 W hat shall we do for wives for those who are left, seeing we have sworn by the Lord that we will not give them our daughters as wives?

Si do të bëjmë t’u gjejmë gra atyre që shpëtuan, sepse jemi betuar në emër të Zotit të mos u japim atyre për grua asnjë prej vajzave tona?".

8 A nd they said, Which one is there of the tribes of Israel that did not come up to Mizpah to the Lord? And behold, no one had come to the camp from Jabesh-gilead, to the assembly.

Pastaj thanë: "Cili është midis fiseve të Izraelit ai që nuk ka dalë para Zotit në Mitspah?". Dhe ja që asnjeri nga Jabesi i Galaadit nuk kishte ardhur në kamp për asamblenë;

9 F or when the people were mustered, behold, not one of the citizens of Jabesh-gilead was there.

në fakt u kalua në revistë populli, u vu re që në gjirin e tij nuk kishte asnjë nga banorët e Jabesit të Galaadit.

10 A nd the congregation sent there 12, 000 of the bravest men, saying, Go and smite the inhabitants of Jabesh-gilead with the sword, also the women and the little ones.

Atëherë asambleja dërgoi atje dymbëdhjetë mijë burra nga më trimat dhe u dha këtë urdhër, duke thënë: "Shkoni dhe vrisni me shpatë banorët e Jabesit të Galasadit, duke përfshirë gratë dhe fëmijët.

11 A nd this is what you shall do; utterly destroy every male and every woman who is not a virgin.

Do të veproni kështu: do të shfarosni çdo mashkull dhe çdo grua që ka pasur marrëdhënie seksuale me një burrë".

12 A nd they found among the inhabitants of Jabesh-gilead 400 young virgins, who had known no man by lying with him; and they brought them to the camp at Shiloh, which is in the land of Canaan.

Ata gjetën midis banoëve të Jabesit të Galaadit katërqind vajza që nuk kishin pasur marrëdhënie seksuale me burra, dhe i çuan në kamp, në Shilon, që ndodhet në vendin e Kanaanit.

13 A nd the whole congregation sent word to the Benjamites who were at the rock of Rimmon and invited them to be friendly with them.

Atëherë tërë asambleja dërgoi lajmëtarë për të folur me bijtë e Beniaminit, që ndodheshin në shkëmbin e Rimonit, dhe për t’u shpallur paqen.

14 A nd Benjamin returned at that time, and they gave them the women whom they had saved alive of the women of Jabesh-gilead; and yet there were not enough for them.

Kështu Beniaminitët u kthyen dhe muarrën ato gra që nuk ishin vrarë në Jabes të Galaadit; por nuk pati mjaft për të gjithë.

15 A nd the people had compassion on Benjamin, because the Lord had made a breach in the tribes of Israel.

Populli ishte i hidhëruar për ato që i kish bërë Beniaminit, sepse Zoti kishte hapur një të çarë midis fiseve të Izraelit.

16 T hen the elders of the congregation said, What shall we do for wives for those who are left, since the women of Benjamin are destroyed?

Atëherë pleqtë e asamblesë thanë: "Si do të bëjmë t’u gjejmë gra atyre që kanë mbetur gjallë, mbasi gratë beniaminite janë vrarë?".

17 A nd they said, There must be an inheritance for the survivors of Benjamin, so that a tribe shall not be wiped out of Israel.

Pastaj thanë: "Njerëzit e Beniaminit që kanë mbetur gjallë duhet të kenë një trashëgimi, me qëllim që të mos zhduket një fis në Izrael.

18 B ut we cannot give them wives of our daughters, for the Israelites have sworn, Cursed be he who gives a wife to Benjamin.

Por ne nuk mund t’u japim atyre për bashkëshorte bijat tona," me qenë se bijtë e Izraelit ishin betuar, duke thënë: "I mallkuar qoftë ai që do t’i japë një grua Beniaminit!".

19 S o they said, Behold, there is the yearly feast of the Lord at Shiloh, which is north of Bethel, on the east of the highway that goes up from Bethel to Shechem and south of Lebonah.

Atëherë thanë: "Ja, çdo vit bëhet një festë për nder të Zotit në Shiloh, që ndodhet në veri të Bethelit, në lindje të rrugës që ngjitej nga Betheli në Sikem, dhe në jug të Lebonahut".

20 S o they commanded the Benjamites, Go and lie in wait in the vineyards,

Kështu u dhanë këtë urdhër bijve të Beniaminit, duke u thënë: "Shkoni dhe fshihuni në vreshtat,

21 A nd watch; if the daughters of Shiloh come out to dance in the dances, then come out of the vineyards and catch every man his wife from the daughters of Shiloh and go to the land of Benjamin.

dhe rrini e shikoni; kur vajzat e Shilohut do të dalin për të hedhur valle në kor, ju do të dilni nga vreshtat, dhe secili do të rrëmbejë gruan e tij midis vajzave të Shilohut; pastaj do të shkoni në vendin e Beniaminit.

22 A nd when their fathers or their brothers come to us to complain, we will say to them, Grant them graciously unto us, because we did not reserve a wife for each of them in battle, neither did you give wives to them, for that would have made you guilty.

Kur etërit o vëllezërit e tyre do të vinë te ne për të protestuar, ne do t’u themi: "Na i jepni, ju lutem, sepse në këtë luftë nuk kemi zënë një grua për secilin prej tyre; por në rast se nuk ua jepni atyre as në këtë rast, ju do të jeni fajtorë"".

23 A nd the Benjamites did so and took wives, according to their number, from the dancers whom they carried off; then they went and returned to their inheritance and repaired the towns and dwelt in them.

Bijtë e Beniaminit vepruan kështu: morën gra simbas numrit të tyre, midis valltareve; i rrëmbyen, pastaj u nisën dhe u kthyen në trashëgiminë e tyre, i rindërtuan qytetet dhe banuan në to.

24 A nd the Israelites left there then, every man to his tribe and family, and they went out from there every man to his inheritance.

Në të njëjtën kohë bijtë e Izraelit u nisën që andej, secili shkoi në fisin dhe në familjen e tij, e që andej secili u kthye në trashëgiminë e tij.

25 I n those days there was no king in Israel; every man did what was right in his own eyes.

Në atë kohë nuk kishte asnjë mbret në Izrael; secili bënte atë që i dukej e drejtë në sytë e tij.