1 H ear, O Israel. You are to cross the Jordan today to go in to dispossess nations greater and mightier than you are, cities great and fortified up to the heavens,

"Dëgjo, o Izrael! Sot ti do të kalosh Jordanin për të hyrë dhe për të pushtuar kombe më të mëdha dhe më të fuqishme se ti, qytete të mëdha dhe të fortifikuara deri në qiell,

2 A people great and tall, the sons of the Anakim, whom you know and of whom you have heard it said, Who can stand before the sons of Anak?

një popull të madh dhe me shtat të lartë, pasardhësit e Anakimëve që ti i njeh, dhe për të cilët ke dëgjuar të thonë: "Kush mund t’i përballojë pasardhësit e Anakut?".

3 K now therefore this day that the Lord your God is He Who goes over before you as a devouring fire. He will destroy them and bring them down before you; so you shall dispossess them and make them perish quickly, as the Lord has promised you.

Dije, pra, që sot Zoti, Perëndia yt, është ai që do të marshojë para teje si një zjarr gllabërues; ai do t’i shkatërrojë dhe do t’i rrëzojë para teje; kështu ti do t’i përzësh dhe do t’i vrasësh shpejt, ashtu si të ka thënë Zoti.

4 D o not say in your heart, after the Lord your God has thrust them out from before you, It is because of my righteousness that the Lord has brought me in to possess this land—whereas it is because of the wickedness of these nations that the Lord is dispossessing them before you.

Kur Zoti, Perëndia yt, do t’i ketë dëbuar para teje, mos thuaj në zemrën tënde: "Éshtë për shkak të drejtësisë sime që Zoti më dha në zotërim këtë vend". Éshtë përkundrazi ligësia e këtyre kombeve që e shtyu Zotin t’i dëbojë para teje.

5 N ot for your righteousness or for the uprightness of your hearts do you go to possess their land; but because of the wickedness of these nations the Lord your God is driving them out before you, and that He may fulfill the promise which the Lord swore to your fathers, Abraham, Isaac, and Jacob.

Jo, nuk është as nga drejtësia jote as nga ndershmëria e zemrës sate, që ti hyn për të pushtuar vendin e tyre, por nga ligësia e këtyre kombeve që Zoti, Perëndia yt, po i dëbon para teje, dhe për të mbajtur fjalën e dhënë etërve të tu, Abrahamit, Isakut dhe Jakobit.

6 K now therefore that the Lord your God does not give you this good land to possess because of your righteousness, for you are a hard and stubborn people.

Dije, pra, që nuk është për shkak të drejtësisë sate që Zoti, Perëndia yt, të jep në zotërim këtë vend të mirë, sepse ti je një popull kokëfortë.

7 r emember and forget not how you provoked the Lord your God to wrath in the wilderness; from the day you left the land of Egypt until you came to this place, you have been rebellious against the Lord.

Kujtohu dhe mos harro si e ke provokuar zemërimin e Zotit, Perëndisë tënd, në shkretëtirë. Prej ditës që keni dalë nga vendi i Egjiptit, deri në arritjen në këtë vend, keni mbajtur një qëndrim prej rebeli, ndaj Zotit.

8 E ven in Horeb you provoked the Lord to wrath, and the Lord was so angry with you that He would have destroyed you.

Edhe në Horeb provokuat zemërimin e Zotit; dhe Zoti u zemërua kundër jush aq sa donte t’ju shkatërronte.

9 W hen I went up the mountain to receive the tables of stone, the tables of the covenant which the Lord made with you, I remained on the mountain forty days and forty nights; I neither ate food nor drank water.

Kur u ngjita në mal për të marrë pllakat prej guri, pllakat e besëlidhjes që Zoti kishte lidhur me ju, unë mbeta në mal dyzet ditë dhe dyzet net, pa ngrënë bukë dhe pa pirë ujë,

10 A nd the Lord delivered to me the two tables of stone written with the finger of God; and on them were all the words which the Lord spoke with you on the mountain out of the midst of the fire in the day of the assembly.

dhe Zoti më dha dy pllaka guri, të shkruara me gishtin e Perëndisë, mbi të cilat ishin tërë fjalët që Zoti ju kishte thënë në mal, në mes të zjarrit, ditën e asamblesë.

11 A nd at the end of forty days and forty nights the Lord gave me the two tables of stone, the tables of the covenant.

Dhe pas dyzet ditëve dhe dyzet netve Zoti më dha dy pllaka prej guri, pllakat e besëlidhjes.

12 A nd the Lord said to me, Arise, go down from here quickly, for your people whom you brought out of Egypt have corrupted themselves. They have quickly turned aside from the way which I commanded them; they have made for themselves a molten image.

Pastaj Zoti më tha: "Çohu, zbrit me të shpejtë që këtej, sepse populli yt që ti nxore nga Egjipti është shthurur; kanë devijuar shpejt nga rruga që unë u kisha urdhëruar atyre të ndiqnin dhe kanë krijuar një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë".

13 F urthermore the Lord said to me, I have seen this people, and behold, they are stubborn and hard.

Zoti më foli akoma, duke thënë: "Unë e pashë këtë popull; ja ai është një popull kokëfortë;

14 L et me alone, that I may destroy them and blot out their name from under the heavens; and I will make of you a nation mightier and greater than they.

lë që ta shkatërroj dhe të fshij emrin e tij nën qiejt, dhe do të të bëj ty një komb më të fuqishëm dhe më të madh se ai".

15 S o I turned and came down from the mountain, and the mountain was burning with fire. And the two tables of the covenant were in my two hands.

Kështu u ktheva dhe zbrita nga mali, ndërsa mali digjej nga zjarri; dhe dy pllakat e besëlidhjes ishin në duart e mia.

16 A nd I looked, and behold, you had sinned against the Lord your God; you had made for yourselves a molten calf. You had turned aside quickly from the way which the Lord had commanded you.

Shikova, dhe ja, ju kishit mëkatuar kundër Zotit, Perëndisë tuaj, dhe kishit bërë një viç prej metali të shkrirë. Kishit lënë shumë shpejt rrugën që Zoti ju kishte urdhëruar të ndiqnit.

17 I took the two tables, cast them out of my two hands, and broke them before your eyes.

Atëherë i kapa dy pllakat, i flaka me duart e mia dhe i copëtova para syve tuaja.

18 T hen I fell down before the Lord as before, for forty days and forty nights; I neither ate food nor drank water, because of all the sin you had committed in doing wickedly in the sight of the Lord, to provoke Him to anger.

Pastaj u shtriva përpara Zotit, si herën e parë, dyzet ditë dhe dyzet net me radhë; nuk hëngra bukë as piva ujë për shkak të mëkateve që kishit kryer, duke bërë atë që është e keqe për sytë e Zotit, për të provokuar zemërimin e tij.

19 F or I was afraid of the anger and hot displeasure which the Lord held against you, enough to destroy you. But the Lord listened to me that time also.

Sepse unë kisha frikë nga zemërimi dhe nga tërbimi me të cilët Zoti ishte ndezur kundër jush, aq sa dëshëronte shkatërrimin tuaj. Por Zoti edhe këtë herë më dëgjoi.

20 A nd the Lord was very angry with Aaron, angry enough to have destroyed him, and I prayed for Aaron also at the same time.

Dhe Zoti u zemërua shumë gjithashtu kundër Aaronit, aq sa donte ta shkatërronte atë; kështu atë herë unë u luta edhe për Aaronin.

21 A nd I took your sin, the calf which you had made, and burned it with fire and crushed it, grinding it very small, until it was as fine as dust; and I cast the dust of it into the brook that came down out of the mountain.

Pastaj mora objektin e mëkatit tuaj, viçin që kishit bërë, e dogja në zjarr, e copëtova dhe e thërmova në copa shumë të vogla, deri sa e katandisa në pluhur të hollë, dhe e hodha pluhurin në përruan që zbret nga mali.

22 A t Taberah also and at Massah and at Kibroth-hattaavah you provoked the Lord to wrath.

Edhe në Taberah, në Masa dhe në Kibroth-Atavah ju provokuat zemërimin e Zotit.

23 L ikewise when the Lord sent you from Kadesh-barnea, saying, Go up and possess the land which I have given you, then you rebelled against the commandment of the Lord your God, and you did not believe Him or trust and rely on Him or obey His voice.

Kur pastaj Zoti ju nisi jashtë Kadesh-Barneas duke thënë: "Ngjituni dhe shtini në dorë vendin që ju dhashë," ju ngritët krye kundër Zotit, Perëndisë tuaj, nuk i besuat dhe nuk iu bindët zërit të tij.

24 Y ou have been rebellious against the Lord from the day that I knew you.

U bëtë rebelë kundër Zotit, qysh nga dita që ju kam njohur.

25 S o I fell down and lay prostrate before the Lord forty days and nights because the Lord had said He would destroy you.

Kështu mbeta përmbys para Zotit dyzet ditë dhe dyzet net; dhe e bëra këtë sepse Zoti kishte thënë se donte t’ju shkatërronte.

26 A nd I prayed to the Lord, O Lord God, do not destroy Your people and Your heritage, whom You have redeemed through Your greatness, whom You have brought out of Egypt with a mighty hand.

Dhe iu luta Zotit, dhe i thashë: "O Zot, o Zot, mos e shkatërro popullin tënd dhe trashëgiminë tënde, që i ke çliruar me madhështinë tënde, qi i nxore nga Egjipti me një dorë të fuqishme.

27 R emember Your servants, Abraham, Isaac, and Jacob; look not at the stubbornness of this people or at their wickedness or at their sin,

Kujto shërbëtorët e tu: Abrahamin, Isakun dhe Jakobin; mos shiko kokëfortësinë e këtij populli, ligësinë ose mëkatin e tij,

28 L est the land from which You brought us out say, Because the Lord was not able to bring them into the land which He promised them, and because He hated them, He has brought them out to slay them in the wilderness.

me qëllim që vendi prej ku i nxore të mos thotë: Me qënë se Zoti nuk ishte në gjendje t’i fuste në tokën që u kishte premtuar dhe me qenë se i urrente, i nxori që të vdesin në shkretëtirë.

29 Y et they are Your people and Your inheritance, whom You brought out by Your mighty power and by Your outstretched arm.

Megjithatë ata janë populli yt dhe trashëgimia jote, që ti nxore nga Egjipti me fuqinë tënde të madhe dhe me krahun tënd të shtrirë"".