1 “ Hear, O Israel! You are crossing over the Jordan today to take the land that belongs to nations greater and stronger than you, with big cities with walls as high as heaven.

"Dëgjo, o Izrael! Sot ti do të kalosh Jordanin për të hyrë dhe për të pushtuar kombe më të mëdha dhe më të fuqishme se ti, qytete të mëdha dhe të fortifikuara deri në qiell,

2 T he people there are strong and tall, the sons of Anakim. You know of them and have heard it said, ‘Who can stand in front of the sons of Anak?’

një popull të madh dhe me shtat të lartë, pasardhësit e Anakimëve që ti i njeh, dhe për të cilët ke dëgjuar të thonë: "Kush mund t’i përballojë pasardhësit e Anakut?".

3 B ut know today that it is the Lord your God Who is crossing over before you as a fire that destroys everything. He will destroy them and bring them down before you. So you may drive them out and be quick to destroy them, just as the Lord has told you.

Dije, pra, që sot Zoti, Perëndia yt, është ai që do të marshojë para teje si një zjarr gllabërues; ai do t’i shkatërrojë dhe do t’i rrëzojë para teje; kështu ti do t’i përzësh dhe do t’i vrasësh shpejt, ashtu si të ka thënë Zoti.

4 B ut after the Lord your God has driven them out before you, do not say in your heart, ‘The Lord has brought me in to take this land because I am right and good.’ It is because of the sin of these nations that the Lord is driving them out in front of you.

Kur Zoti, Perëndia yt, do t’i ketë dëbuar para teje, mos thuaj në zemrën tënde: "Éshtë për shkak të drejtësisë sime që Zoti më dha në zotërim këtë vend". Éshtë përkundrazi ligësia e këtyre kombeve që e shtyu Zotin t’i dëbojë para teje.

5 I t is not because of your being right with God that you are going to take their land. But it is because of the sin of these nations that the Lord your God is driving them out in front of you. By this the Lord is proving that He keeps the promise He made to your fathers, to Abraham, Isaac and Jacob.

Jo, nuk është as nga drejtësia jote as nga ndershmëria e zemrës sate, që ti hyn për të pushtuar vendin e tyre, por nga ligësia e këtyre kombeve që Zoti, Perëndia yt, po i dëbon para teje, dhe për të mbajtur fjalën e dhënë etërve të tu, Abrahamit, Isakut dhe Jakobit.

6 U nderstand that it is not because you are right with God that the Lord your God is giving you this good land for your own, for you are a strong-willed people.

Dije, pra, që nuk është për shkak të drejtësisë sate që Zoti, Perëndia yt, të jep në zotërim këtë vend të mirë, sepse ti je një popull kokëfortë.

7 “ Remember and do not forget how you made the Lord your God angry in the desert. You have gone against the Lord from the day you left the land of Egypt until you came to this place.

Kujtohu dhe mos harro si e ke provokuar zemërimin e Zotit, Perëndisë tënd, në shkretëtirë. Prej ditës që keni dalë nga vendi i Egjiptit, deri në arritjen në këtë vend, keni mbajtur një qëndrim prej rebeli, ndaj Zotit.

8 E ven at Mount Sinai you made the Lord angry. The Lord was so angry with you that He would have destroyed you.

Edhe në Horeb provokuat zemërimin e Zotit; dhe Zoti u zemërua kundër jush aq sa donte t’ju shkatërronte.

9 I went up the mountain to receive the pieces of stone, the Laws of the agreement which the Lord had made with you. I stayed on the mountain forty days and nights. I did not eat bread or drink water.

Kur u ngjita në mal për të marrë pllakat prej guri, pllakat e besëlidhjes që Zoti kishte lidhur me ju, unë mbeta në mal dyzet ditë dhe dyzet net, pa ngrënë bukë dhe pa pirë ujë,

10 T hen the Lord gave me the two pieces of stone written by the finger of God. On them were all the words the Lord had spoken with you on the mountain from the fire on the day of the meeting.

dhe Zoti më dha dy pllaka guri, të shkruara me gishtin e Perëndisë, mbi të cilat ishin tërë fjalët që Zoti ju kishte thënë në mal, në mes të zjarrit, ditën e asamblesë.

11 A t the end of forty days and nights the Lord gave me the two pieces of stone, the Laws of the agreement.

Dhe pas dyzet ditëve dhe dyzet netve Zoti më dha dy pllaka prej guri, pllakat e besëlidhjes.

12 T hen the Lord said to me, ‘Get up. Hurry and go down from here. For your people whom you brought out of Egypt have become very sinful. They have been quick to turn away from what I told them. They have made a false god for themselves.’

Pastaj Zoti më tha: "Çohu, zbrit me të shpejtë që këtej, sepse populli yt që ti nxore nga Egjipti është shthurur; kanë devijuar shpejt nga rruga që unë u kisha urdhëruar atyre të ndiqnin dhe kanë krijuar një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë".

13 A nd the Lord said to me, ‘I have seen these people. See, they are strong-willed.

Zoti më foli akoma, duke thënë: "Unë e pashë këtë popull; ja ai është një popull kokëfortë;

14 L et Me alone, so I may destroy them and destroy their name from under heaven. I will make you into a nation that will be greater and stronger than they.’

lë që ta shkatërroj dhe të fshij emrin e tij nën qiejt, dhe do të të bëj ty një komb më të fuqishëm dhe më të madh se ai".

15 S o I turned and came down from the mountain while the mountain was burning with fire. The two pieces of stone of the agreement were in my two hands.

Kështu u ktheva dhe zbrita nga mali, ndërsa mali digjej nga zjarri; dhe dy pllakat e besëlidhjes ishin në duart e mia.

16 A nd I saw that it was true that you had sinned against the Lord your God. You had made for yourselves a calf out of gold. You had been quick to turn away from what the Lord had told you.

Shikova, dhe ja, ju kishit mëkatuar kundër Zotit, Perëndisë tuaj, dhe kishit bërë një viç prej metali të shkrirë. Kishit lënë shumë shpejt rrugën që Zoti ju kishte urdhëruar të ndiqnit.

17 S o I took the two pieces of stone and threw them from my hands, and broke them in front of your eyes.

Atëherë i kapa dy pllakat, i flaka me duart e mia dhe i copëtova para syve tuaja.

18 T hen again I fell down before the Lord for forty days and nights. I did not eat bread or drink water, because of all the sin you had done. You did what was sinful in the eyes of the Lord and made Him angry.

Pastaj u shtriva përpara Zotit, si herën e parë, dyzet ditë dhe dyzet net me radhë; nuk hëngra bukë as piva ujë për shkak të mëkateve që kishit kryer, duke bërë atë që është e keqe për sytë e Zotit, për të provokuar zemërimin e tij.

19 I was afraid of the anger of the Lord which was burning against you to destroy you. But the Lord listened to me again.

Sepse unë kisha frikë nga zemërimi dhe nga tërbimi me të cilët Zoti ishte ndezur kundër jush, aq sa dëshëronte shkatërrimin tuaj. Por Zoti edhe këtë herë më dëgjoi.

20 T he Lord was angry enough with Aaron to destroy him. So I prayed for Aaron at the same time also.

Dhe Zoti u zemërua shumë gjithashtu kundër Aaronit, aq sa donte ta shkatërronte atë; kështu atë herë unë u luta edhe për Aaronin.

21 T hen I took your sinful thing, the calf you had made, and burned it with fire and crushed it. I ground it into pieces until it was as fine as dust. And I threw its dust into the river that flowed down from the mountain.

Pastaj mora objektin e mëkatit tuaj, viçin që kishit bërë, e dogja në zjarr, e copëtova dhe e thërmova në copa shumë të vogla, deri sa e katandisa në pluhur të hollë, dhe e hodha pluhurin në përruan që zbret nga mali.

22 “ You made the Lord angry again at Taberah, Massah and Kibroth-hattaavah.

Edhe në Taberah, në Masa dhe në Kibroth-Atavah ju provokuat zemërimin e Zotit.

23 T he Lord sent you from Kadesh-barnea, saying, ‘Go and take for your own the land I have given you.’ But you went against what the Lord your God told you to do. You did not believe Him or listen to His voice.

Kur pastaj Zoti ju nisi jashtë Kadesh-Barneas duke thënë: "Ngjituni dhe shtini në dorë vendin që ju dhashë," ju ngritët krye kundër Zotit, Perëndisë tuaj, nuk i besuat dhe nuk iu bindët zërit të tij.

24 Y ou have gone against the Lord from the day I first knew you.

U bëtë rebelë kundër Zotit, qysh nga dita që ju kam njohur.

25 “ So I fell down before the Lord and lay forty days and nights, because the Lord had said He would destroy you.

Kështu mbeta përmbys para Zotit dyzet ditë dhe dyzet net; dhe e bëra këtë sepse Zoti kishte thënë se donte t’ju shkatërronte.

26 I prayed to the Lord, saying, ‘O Lord God, do not destroy Your people, Your chosen nation, whom You have set free by Your power and brought out of Egypt with a strong hand.

Dhe iu luta Zotit, dhe i thashë: "O Zot, o Zot, mos e shkatërro popullin tënd dhe trashëgiminë tënde, që i ke çliruar me madhështinë tënde, qi i nxore nga Egjipti me një dorë të fuqishme.

27 R emember Your servants, Abraham, Isaac and Jacob. Do not look at the strong will or sin or wrong-doing of these people.

Kujto shërbëtorët e tu: Abrahamin, Isakun dhe Jakobin; mos shiko kokëfortësinë e këtij populli, ligësinë ose mëkatin e tij,

28 O r the land You brought us from may say, “The Lord was not able to bring them into the land He promised them. Because He hated them, He brought them out to kill them in the desert.”

me qëllim që vendi prej ku i nxore të mos thotë: Me qënë se Zoti nuk ishte në gjendje t’i fuste në tokën që u kishte premtuar dhe me qenë se i urrente, i nxori që të vdesin në shkretëtirë.

29 Y et they are Your people, Your chosen nation, whom You have brought out by Your great power and Your long arm.’

Megjithatë ata janë populli yt dhe trashëgimia jote, që ti nxore nga Egjipti me fuqinë tënde të madhe dhe me krahun tënd të shtrirë"".