1 T he Word of the Lord came to Jonah the son of Amittai, saying,
Dhe fjala e Zotit iu drejtua Jonas, birit të Amitait, duke thënë:
2 “ Get up and go to the large city of Nineveh, and preach against it. For their sin has come up before Me.”
"Çohu, shko në Ninive, qytet i madh, dhe prediko kundër tij, sepse ligësia e tyre është ngjitur përpara meje".
3 B ut Jonah ran away from the Lord going toward Tarshish. He went down to Joppa and found a ship which was going to Tarshish. Jonah paid money, and got on the ship to go with them, to get away from the Lord.
Por Jona u ngrit për të ikur në Tarshish, larg pranisë të Zotit. Kështu zbriti në Jafa, ku gjeti një anije që shkonte në Tarshish. Pagoi çmimin e caktuar dhe hipi në anije për të shkuar me ta larg pranisë të Zotit.
4 T hen the Lord sent a powerful wind upon the sea, and there was such a big storm that the ship was about to break up.
Por Zoti shpërtheu një erë të fortë në det dhe u ngrit një furtunë e madhe në det, kështu që anija rrezikonte të shkallmohej.
5 T he sailors became afraid, and every man cried to his god. They threw the things that were in the ship into the sea so that it would not be so heavy. But Jonah had gone below in the ship and had lain down and fallen asleep.
Detarët, të trembur, i thirrën secili perëndisë së vet dhe hodhën në det ngarkesën që ishte në anije për ta lehtësuar. Ndërkaq Jona kishte zbritur në pjesët më të fshehta të anijes, kishte rënë dhe flinte thellë.
6 S o the captain went to him and said, “How can you sleep? Get up and call on your god. It may be that your god will care about us, and we will not die.”
Kapiteni iu afrua dhe i tha: "Çfarë po bën në gjumë kaq të thellë? Çohu, kërko Perëndinë tënd! Ndofta Perëndia do të kujdeset për ne dhe nuk do të vdesim".
7 T hen the sailors said to each other, “Come, let us draw names so we can find out who is to blame for this trouble.” So they drew names, and Jonah’s name was drawn.
Pastaj i thanë njeri tjetrit: "Ejani, të hedhim short për të ditur për shkak të kujt na ra në kokë kjo fatkeqësi". Kështu hodhën shortin dhe shorti ra mbi Jonan.
8 T hen they said to him, “Now tell us! Who is to blame for this? What is your work? Where do you come from? What is your country? From what people are you?”
Atëherë e pyetën: "Na shpjego për shkak të kujt na ra në kokë kjo fatkeqësi. Cili është zanati yt? Nga vjen? Cili është vendi yt? Cilit popull i përket?".
9 J onah said to them, “I am a Hebrew, and I worship the Lord God of heaven Who made the sea and the dry land.”
Ai u përgjigj atyre: "Unë jam hebre dhe kam frikë nga Zoti, Perëndia i qiellit, që ka bërë detin dhe sterenë".
10 T hen the men were filled with fear and said to him, “How could you do this?” For the men knew that he was running away from the Lord, because he had told them.
Atëherë ata njerëz i pushtoi një frikë e madhe dhe i thanë: "Pse e bërë këtë?". Ata në fakt e kishin vënë re që ai ikte larg pranisë të Zotit, sepse ua kishte thënë atyre.
11 S o they said to him, “What should we do to you to make the sea quiet down for us?” For the storm was getting worse.
Ata i thanë: "Çfarë duhet të bëjmë që deti të na qetësohet?". Në fakt deti po bëhej gjithnjë më i stuhishëm.
12 J onah said to them, “Pick me up and throw me into the sea. Then the sea will quiet down for you. For I know that this bad storm has come upon you because of me.”
Ai iu përgjigj atyre: "Më zini dhe më hidhni në det dhe deti do të qetësohet, sepse unë e di që kjo furtunë e madhe ju ra mbi kokë për shkakun tim".
13 T he men rowed hard to return to land, but they could not, for the wind was blowing even worse against them.
Megjithatë ata njerëz vozitnin me forcë për ta kthyer anijen në breg, por nuk ia dilnin dot, sepse deti bëhej gjithnjë më i stuhishëm kundër tyre.
14 T hen they called on the Lord and said, “We beg You, O Lord, do not let us die for what this man has done. And do not let us become guilty for killing someone who is not to blame. For You, O Lord, have done as You have pleased.”
Prandaj i klithën Zotit dhe i thanë: "Ah, o Zot, mos lejo që të vdesim për shkak të jetës së këtij njeriu dhe mos na fajëso me gjak të pafajshëm, sepse ti, o Zot, ke bërë si ke dashur".
15 S o they picked up Jonah and threw him into the sea, and the storm stopped.
Pastaj e zunë Jonan dhe e hodhën në det, dhe tërbimi i detit u fashit.
16 T hen the men feared the Lord very much. They gave a gift in worship to the Lord and made promises to Him.
Ata njerëz atëherë i zuri një frikë e madhe nga Zoti, i ofruan një flijim Zotit dhe u betuan.
17 T he Lord sent a big fish to swallow Jonah, and he was in the stomach of the fish for three days and three nights.
Zoti kishte përgatitur një peshk të madh që të gëlltiste Jonan; dhe Jona qëndroi tri ditë dhe tri net në barkun e peshkut.