1 W hen the people saw that Moses was staying a long time before coming down from the mountain, they gathered around Aaron, and said, “Come, make a god for us who will go in front of us. For we do not know what has become of Moses, the man who brought us out of the land of Egypt.”

Por populli, duke parë që Moisiu po vononte të zbriste nga mali, u mblodh rreth Aaronit dhe i tha: "Hajt tani, na bëj një perëndi të shkojë para nesh, sepse sa për Moisiun, njeriun që na nxori nga vendi i Egjiptit, nuk dimë çfarë i ka ndodhur".

2 A aron said to them, “Take the objects of gold from the ears of your wives, your sons and your daughters, and bring them to me.”

Aaroni iu përgjigj atyre: "Hiqni unazat prej ari që janë në veshët e grave tuaja, të bijve tuaj, dhe të bijave tuaja dhe m’i sillni mua".

3 S o all the people took the gold objects from their ears and brought them to Aaron.

Kështu tërë populli hoqi unazat prej ari që kishin në veshët dhe ia çoi Aaronit,

4 H e took the gold from their hands, worked on it with a sharp tool, and by melting it, made it into a calf. Then they said, “This is your god, O Israel, who brought you out of the land of Egypt.”

i cili i mori nga duart e tyre dhe, mbasi i modeloi me daltë, bëri një viç prej metali të shkrirë. Atëherë ata thanë: "O Izrael, ky është perëndia yt që të nxori nga vendi i Egjiptit!".

5 W hen Aaron saw this, he built an altar in front of it. Aaron said to all the people, “Tomorrow will be a special supper to the Lord.”

Kur Aaroni pa këtë, ngriti një altar përpara tij dhe vuri kasnecë që thanë: "Nesër do të jetë festë për nder të Zotit!".

6 S o the next day they got up early and gave burnt gifts and peace gifts. The people sat down to eat and drink, and got up to play.

Të nesërmen ata u ngritën herët, ofruan olokauste dhe çuan fli falënderimi; populli u ul për të ngrënë e për të pirë, pastaj u ngrit për të dëfryer.

7 T hen the Lord said to Moses, “Go down. For your people, whom you brought out of the land of Egypt, have turned to sin.

Atëherë Zoti i tha Moisiut: "Tani shko, zbrit, sepse populli yt, që ti nxore nga vendi i Egjiptit, është korruptuar;

8 T hey have been quick to turn aside from the way I have told them. They have melted gold and made a calf for themselves. They have worshiped it, have given gifts to it, and have said, ‘This is your god, O Israel, who brought you out of the land of Egypt!’”

u larguan shpejt, janë përdalë nga rruga që unë e kisha urdhëruar të ndiqte; bëri një viç prej metali të shkrirë, u përkul para tij, i ofroi flijime dhe tha: "O Izrael, kjo është perëndia jote që të nxori nga vendi i Egjiptit"".

9 T he Lord said to Moses, “I have seen this people, and see, they are a strong-willed people.

Zoti i tha akoma Moisiut: "E pashë këtë popull, dhe ja, është një popull me qafë të fortë.

10 N ow let Me alone, so My anger may be against them and I may destroy them. But I will make you into a great nation.”

Më lër, pra, të veproj, në mënyrë që zemërimi im të ndizet kundër tyre dhe t’i konsumoj; por nga ti do të bëj një komb të madh".

11 T hen Moses begged the Lord his God, saying, “O Lord, why are you very angry against Your people whom You brought out of the land of Egypt with great power and a strong hand?

Atëherë Moisiu e luti Zotin, Perëndinë e tij, dhe i tha: "Pse, o Zot, zemërimi yt duhet të ndizet kundër popullit tënd që e nxore nga vendi i Egjiptit me fuqi të madhe dhe me dorë të fortë?

12 W hy should the Egyptians say, ‘He brought them out to kill them in the mountains and destroy them from the earth’? Turn from Your anger and change Your mind about destroying Your people.

Pse duhet që Egjiptasit të thonë: "Ai i nxori për t’ju bërë të keq, që të vriten mbi malet dhe për t’i shfarosur nga faqja e dheut"? Hiq dorë nga zemërimi yt i zjarrtë dhe nga qëllimi yt për t’i bërë keq popullit tënd.

13 R emember Abraham, Isaac and Israel, who were your servants. You promised them by Yourself, saying, ‘I will make your children become as many as the stars of the heavens. And I will give all this land I have spoken about to your children. It will be theirs forever.’”

Kujto Abrahamin, Isakun dhe Izraelin, shërbëtorë të tu, të cilëve u je betuar mbi veten tënde, duke u thënë atyre: "Unë do të shumëzoj pasardhësit tuaj si yjet e qiellit dhe do t’u jap pasardhësve tuaj tërë atë vend për të cilin të fola, dhe ata do ta zotërojnë përjetë"".

14 S o the Lord changed His mind about the things He said He would do to His people.

Kështu Zoti ndryshoi mendim lidhur me të keqen që kishte thënë se do t’i bënte popullit të tij.

15 T hen Moses turned and went down from the mountain with the two stone writings of the Law in his hand. The stones were written on both sides, on one side and the other.

Atëherë Moisiu u kthye dhe zbriti nga mali me dy pllakat e dëshmisë në duar, pllaka të shkruara nga të dy anët, si përpara ashtu edhe prapa.

16 T he stone writings were God’s work. The writing was God’s writing cut into the stones.

Pllakat ishin vepër e Perëndisë dhe shkrimi i tyre ishte shkrimi i Perëndisë, i gdhendur mbi pllakat.

17 W hen Joshua heard the sound of the people as they made noise, he said to Moses, “There is a sound of war at the tents.”

Por Jozueu, duke dëgjuar britmën e popullit që bërtiste, i tha Moisiut: Ka një zhurmë lufte në kampp".

18 B ut Moses said, “It is not the sound of winning, or the sound of losing. It is the sound of singing I hear.”

Por ai u përgjigj: "Kjo nuk është as një britmë fitoreje, as një britmë humbjeje; britma që unë dëgjoj është e njerëzve që këndojnë".

19 A s soon as Moses came near the tents, he saw the calf and the dancing. Moses became very angry. He threw the stone writings from his hands and broke them at the base of the mountain.

Si iu afrua kampit, pa viçin dhe vallet; atëherë Moisiu u ndez nga zemërimi dhe ai i hodhi pllakat nga duart e tij dhe i theu në këmbët e malit.

20 A nd he took the calf they had made and burned it with fire, ground it to dust, spread it over the top of the water, and made the people of Israel drink it.

Pastaj mori viçin që ata kishin bërë, e dogji në zjarr dhe e bëri pluhur; pastaj e përhapi pluhurin në ujë dhe ia dha për të pirë bijve të Izraelit.

21 T hen Moses said to Aaron, “What did this people do to you to make you bring such great sin upon them?”

Pastaj Moisiu i tha Aaronit: "Çfarë të ka bërë ky popull, të cilin e ke ngarkuar me një mëkat kaq të madh?".

22 A aron said, “Do not let my lord be angry. You know the people yourself and how sinful they are.

Aaroni u përgjigj: "Zemërimi i zotërisë sime të mos ndizet, ti vetë e njeh këtë popull dhe e di që ai është i prirur ndaj së keqes.

23 T hey said to me, ‘Make a god for us who will go in front of us. For we do not know what has become of Moses, the man who brought us out of the land of Egypt.’

Ata më kanë thënë: "Na bëj një perëndi që të shkojë para nesh, sepse Moisiut, njeriut që na nxori nga vendi i Egjiptit, nuk dimë se çfarë i ka ndodhur".

24 A nd I said to them, ‘Whoever has any gold, let them take it off.’ So they gave it to me. I threw it into the fire and out came this calf.”

Atëherë unë u thashë atyre: "Kush ka ar të mos e mbajë me vete". Kështu ata ma dhanë mua dhe unë e hodha në zjarr, dhe na doli ky viç".

25 M oses saw that Aaron had let the people go wild and become a shame to those who hated them.

Kur Moisiu pa që populli ishte pa fre (dhe Aaroni e kishte lënë të shfrenohej duke e ekspozuar në turpin e armiqve të tij),

26 S o Moses stood in the gate of the place where they had set up their tents and said, “Whoever is for the Lord, come to me!” And all the sons of Levi came together around him.

u ndal në hyrje të kampit dhe tha: "Kushdo që është me Zotin, le të vijë tek unë!". Dhe të gjithë bijtë e Levit u mblodhën pranë tij.

27 H e said to them, “This is what the Lord, the God of Israel, says: ‘Every man put his sword on his thigh. And go from one end of the tents to the other, and each one kill his brother, his friend, and his neighbor.’”

Dhe ai u tha atyre: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: "Secili prej jush të vërë shpatën në krahun e tij; kaloni dhe rikaloni nga një hyrje e kampit në tjetrën, secili të vrasë vëllanë e tij, mikun e tij, fqinjin e tij!"".

28 S o the sons of Levi did as Moses said. About 3, 000 men fell that day.

Bijtë e Levit bënë ashtu siç u kishte thënë Moisiu, dhe atë ditë ranë rreth tre mijë njerëz.

29 T hen Moses said, “Today you have set yourselves apart for the Lord. For each man has been against his son and against his brother, so the Lord may bring good to you today.”

Pastaj Moisiu tha: "Shenjtërohuni sot Zotit, që ai t’ju japë një bekim, sepse secili prej jush ka qënë kundër birit të tij dhe vëllait të tij".

30 T he next day Moses said to the people, “You have sinned. Now I am going up to the Lord. It might be that I can have your sin forgiven.”

Të nesërmen Moisiu i tha popullit: "Ju keni bërë një mëkat të madh; por tani unë do të ngjitem tek Zoti; ndofta do të mund të bëj shlyerjen për mëkatin tuaj".

31 T hen Moses returned to the Lord and said, “O, this people have sinned. They have made a god of gold for themselves.

Moisiu u kthye, pra, te Zoti dhe tha: "Medet, ky popull ka kryer një mëkat të madh dhe ka bërë për vete një perëndi prej ari.

32 B ut now, if You will, forgive their sin. If not, then take my name out of Your book which You have written.”

Megjithatë tani, të lutem, falua mëkatin e tyre; përndryshe, më fshi nga libri yt që ke shkruar!".

33 T he Lord said to Moses, “I will put out of My book whoever has sinned against Me.

Por Zoti iu përgjegj Moisiut: "Atë që ka bërë mëkat kundër meje, atë do ta fshij nga libri im!

34 B ut go now. Lead the people where I told you. See, My angel will go before you. But in the day when I punish, I will punish them for their sin.”

Tani shko, çoje popullin ku të kam thënë. Ja, Engjëlli im do të shkoj para teje, por ditën që do të vij për t’i dënuar, do t’i dënoj për mëkatin e tyre".

35 T hen the Lord sent trouble upon the people, because of what they did with the calf Aaron had made.

Kështu Zoti goditi popullin, sepse kishte bërë viçin që Aaroni kishte modeluar.