1 N ow the people complained about their troubles in the hearing of the Lord. When the Lord heard it, His anger burned. The fire of the Lord burned among them, and destroyed some around the outer parts of the tents.

Por populli u ankua dhe kjo nuk tingëlloi mirë në veshët e Zotit; sa e dëgjoi, Zoti u zemërua, dhe zjarri i tij shpërtheu midis tyre dhe shkatërroi skajin e kampit.

2 T hen the people cried to Moses and he prayed to the Lord, and the fire went out.

Atëherë populli i bërtiti Moisiut; Moisiu iu lut Zotit dhe zjarri u shua.

3 S o the name of that place was called Taberah, because the fire of the Lord burned among them.

Kështu ky vend u quajt Taberah, sepse zjarri i Zotit ishte ndezur midis tyre.

4 T he mixed group of people among them had strong desires. The people of Israel cried again and said, “Who will give us meat to eat?

Dhe fundërrinën heterogjene që ishte midis popullit e pushtoi një lakmi e madhe; edhe bijtë e Izraelit filluan të ankohen dhe të thonë: "Kush do të na japë mish për të ngrënë?

5 W e remember all the fish we could eat free in Egypt, and all the fruit and vegetables and spices.

Nuk i harrojmë peshqit që i hanim falas në Egjipt, kastravecat, pjeprat, preshtë, qepët dhe hudhrat.

6 B ut now our strength is gone. There is nothing at all to look at except this bread from heaven.”

Por tani e tërë qënia jonë ka shteruar; para syve tanë nuk ka asgjë tjetër veç kësaj mane".

7 N ow the bread from heaven was like coriander seed, and it looked like bdellium.

Mana i ngjante farës së koriandrit dhe kishte pamjen e bdelit.

8 T he people would go and gather it and beat it between stones. They boiled it in a pot or made bread with it. It tasted like bread made with oil.

Populli shkonte rreth e rrotull për ta mbledhur; pastaj e bënte miell me mokrat ose e shtypte në havan, e zinte në një tenxhere ose përgatiste kuleç, të cilët kishin shijen e kuleçëve me vaj.

9 W hen the grass became wet around the tents at night, the bread from heaven would fall.

Kur binte vesa mbi kamp natën, binte mbi të edhe mana.

10 M oses heard all the people crying in every family, each man at the door of his tent. The Lord became very angry with them and Moses was not pleased.

Por Moisiu dëgjoi popullin që ankohej, në të gjitha familjet e tij, secili në hyrje të çadrës së vet; zemërimi i Zotit shpërtheu me të madhe dhe kjo nuk i pëlqeu aspak edhe Moisiut.

11 S o Moses said to the Lord, “Why have You been so hard on Your servant? Why have I not found favor in Your eyes, that You have laid the troubles of all these people on me?

Atëherë Moisiu i tha Zotit: "Pse e trajtove kaq keq shërbëtorin tënd? Pse nuk gjeta hir para syve të tu për ta vënë barrën e gjithë këtij populli mbi mua?

12 D id I give birth to all these people? Did I bring them out, that You should say to me, ‘Carry them close to your heart as a nurse carries a nursing baby, to the land You promised their fathers’?

Mos vallë unë e kam gjeneruar tërë këtë popull? Mos vallë kam qenë unë që e kam nxjerrë në dritë, që ti të më thuash: "Mbaje në prehrin tënd, ashtu si taja mban fëmijën që pi sisë, deri në vendin që ti u ke premtuar me betim etërve të tij"?

13 W here am I to get meat to give to all these people? They cry in front of me, saying, ‘Give us meat so we may eat!’

Ku mund të gjej mish për t’i dhënë tërë këtij populli? Sepse vazhdon të qajë para meje, duke thënë: "Na jep mish për të ngrënë!".

14 I am not able to carry all these people alone. The load is too heavy for me.

Unë nuk mund ta mbaj vetëm tërë këtë popull; është një barrë shumë e rëndë për mua.

15 S o if You are going to act this way toward me, I beg You to kill me now, if I have found favor in Your eyes. Do not let me see how bad off I am.” The Seventy Leaders

Në qoftë se kjo është mënyra me të cilën ti dëshiron të më trajtosh, të lutem, më vrit menjëherë po të kem gjetur hir para syve të tu; por mos lejo që unë të shoh fatkeqësinë time!".

16 T he Lord said to Moses, “Gather for Me seventy men from the leaders of Israel, whom you know to be the leaders of the people, the men who rule over them. Bring them to the meeting tent and let them stand there with you.

Atëherë Zoti i tha Moisiut: "Mblidhmë shtatëdhjetë njerëz nga pleqtë e Izraelit, që ti i njeh si pleq të popullit dhe funksionarë të tij; silli në çadrën e mbledhjes dhe të rrinë aty me ty.

17 T hen I will come down and speak with you there. I will take of the Spirit Who is upon you, and will put Him upon them. Then they will carry the troubles of the people with you so you will not carry them all alone.

Unë do të zbres dhe aty do të flas me ty; do të marr pastaj nga Fryma që është mbi ty dhe do t’ua kaloj atyre, me qëllim që ta mbajnë bashkë me ty barrën e popullit, dhe të mos e mbash ti vetëm.

18 S ay to the people, ‘Make yourselves holy for tomorrow, and you will eat meat. The Lord heard you when you cried and said, “If only someone would give us meat to eat! For it was well with us in Egypt.” So the Lord will give you meat and you will eat.

Pastaj do t’i thuash popullit: Shenjtërohuni për nesër, dhe do të hani mish, sepse keni qarë në veshët e Zotit, duke thënë: "Kush do të na japë mish për të ngrënë? Ishim kaq mirë në Egjipt!". Prandaj Zoti do t’ju japë mish dhe ju do ta hani.

19 Y ou will not eat it for only one day, or two days, or five days, or ten days, or twenty days.

Dhe do ta hani jo për një ditë, jo për dy ditë, jo për pesë ditë, jo për dhjetë ditë, jo për njëzet ditë,

20 B ut you will eat it a whole month, until it comes out of your nose and you hate it, because you have turned away from the Lord Who is among you. You have cried before Him, saying, “Why did we ever leave Egypt?”’”

por për një muaj të tërë, deri sa t’ju dalë nga hunda dhe t’ju shkaktojë neveri, sepse keni hedhur poshtë Zotin dhe keni qarë para tij, duke thënë: "Pse vallë dolëm nga Egjipti?"".

21 B ut Moses said, “The people whom I am among are 600, 000 on foot. And You have said, ‘I will give them meat so they may eat for a whole month.’

Atëherë Moisiu tha: "Ky popull, në mes të të cilit ndodhem, ka gjashtëqind mijë të rritur, dhe ti ke thënë: "Unë do t’u jap mish dhe ata do të hanë mish një muaj të tërë!".

22 W ill enough flocks and cattle be killed to feed them? Or will enough fish be gathered from the sea to feed them?”

Mos duhen therur kope të tëra bagëtish të trasha dhe të imta që të kenë mjaft mish? Apo duhet mbledhur për ta gjithë peshku i detit që ta kenë një sasi të mjaftueshme?".

23 T he Lord said to Moses, “Is there an end to the Lord’s power? Now you will see if My Word will come true for you or not.”

Zoti iu përgjegj Moisiut: "Krahu i Zotit është shkurtuar ndofta? Tani do të shikosh në se fjala ime do të shkojë në vend apo jo".

24 S o Moses went out and told the people the words of the Lord. And he gathered seventy men from the leaders of the people, and had them stand around the meeting tent.

Pastaj Moisiu doli dhe i njoftoi popullit fjalët e Zotit; mblodhi pastaj shtatëdhjetë njerëz pleq të popullit dhe i vendosi rreth e qark çadrës së mbledhjes.

25 T hen the Lord came down in the cloud and spoke to him. He took of the Spirit Who was upon him and put Him upon the seventy leaders. When the Spirit rested upon them, they spoke the word of the Lord. But they did not do it again.

Atëherë Zoti zbriti në renë dhe i foli atij, mori nga Fryma që qëndronte mbi të dhe e çoi mbi të shtatëdhjetë pleqtë; por kur Fryma u vu mbi ta, ata bënë profeci, me gjithë se më vonë nuk bënë më.

26 B ut two men had stayed among the tents. Their names were Eldad and Medad, and the Spirit rested upon them. They were among those who had been chosen, but had not gone out to the meeting tent. So they spoke the word of the Lord among the tents.

Por dy njerëz, njëri quhej Eldad dhe tjetri Medad, kishin mbetur në kamp; dhe Fryma u vu edhe mbi ta; këta ishin ndër të regjistruarit, por nuk kishin dalë për të shkuar në çadër; megjithatë bënë profeci në kamp.

27 A young man ran and told Moses, “Eldad and Medad are speaking the word of the Lord among the tents.”

Një djalë shkoi me vrap t’ia referojë këtë gjë Moisiut dhe i tha: Eldadi dhe Medadi po bëjnë profeci në kampp".

28 T hen Joshua the son of Nun, the helper of Moses since he was young, said, “Moses, my lord, do not let them.”

Atëherë Jozueu, bir i Nunit dhe shërbëtor i Moisiut, një nga të rinjtë e tij, filloi të thotë: "Moisi, imzot, bëji që të heqin dorë!".

29 B ut Moses said to him, “Are you jealous for my good? If only all the Lord’s people would speak for God, that the Lord would put His Spirit upon them!”

Por Moisiu iu përgjegj: "Ndofta je xheloz për mua? Ah, le të ishin të gjithë profetë në popullin e Zotit dhe dhëntë Zoti që Fryma e tij të vihet mbi ta!".

30 T hen Moses and the leaders of Israel returned to the tents. The Lord Sends Quails

Pastaj Moisiu u kthye në kamp bashkë me pleqtë e Izraelit.

31 N ow a wind went out from the Lord. It brought quail from the sea, and let them fall beside the place where the tents were set up. They fell all around the tents, about as far on each side as it takes to travel in a day. They lay on the ground as deep as two cubits.

Atëherë u ngrit një erë me urdhër të Zotit dhe solli shkurta nga ana e detit, dhe i la të binin pranë kampit, një ditë ecjeje nga një anë dhe një ditë ecjeje nga ana tjetër rreth e qark kampit, me një lartësi prej dy kubitësh mbi sipërfaqen e tokës.

32 T he people worked all day and all night and all the next day gathering the quail. He who gathered the least gathered enough to fill 110 baskets. And they spread them out for themselves all around the tents.

Populli mbeti në këmbë gjithë atë ditë, tërë natën dhe tërë ditën vijuese, dhe mblodhi shkurtat. (Ai që mblodhi më pak pati dhjetë homer); dhe i shtrinë rreth e qark kampit.

33 W hile the meat was still between their teeth and not yet eaten, the Lord became angry with the people. The Lord sent a bad sickness upon the people.

Kishin akoma mishin ndër dhëmbë dhe nuk e kishin përtypur akoma, kur zemërimi i Zotit kundër popullit u ndez dhe ai e goditi popullin me një plagë shumë të rëndë.

34 S o the name of that place was called Kibroth-hattaavah. Because there they buried the people who had wanted meat to eat.

Kështu ky vend u quajt Kibroth-Hataavah sepse aty u varrosën njerëzit që ishin dhënë pas epsheve.

35 T he people left Kibroth-hattaavah and went to Hazeroth. And they stayed at Hazeroth.

Nga Kibroth-Hataavau populli u nis për në Haltseroth dhe u ndal në këtë vend.