1 O God, why do You cast us off forever? Why does Your anger burn and smoke against the sheep of Your pasture?

O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

2 r emember Your congregation which You have acquired of old, which You have redeemed to be the tribe of Your heritage; remember Mount Zion, where You have dwelt.

Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

3 D irect Your feet to the perpetual ruins and desolations; the foe has devastated and desecrated everything in the sanctuary.

Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

4 I n the midst of Your Holy Place Your enemies have roared; they set up their own emblems for signs.

Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

5 T hey seemed like men who lifted up axes upon a thicket of trees to make themselves a record.

Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

6 A nd then all the carved wood of the Holy Place they broke down with hatchets and hammers.

Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

7 T hey have set Your sanctuary on fire; they have profaned the dwelling place of Your Name by casting it to the ground.

I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

8 T hey said in their hearts, Let us make havoc altogether. They have burned up all God’s meetinghouses in the land.

Kanë thënë në zemër të tyre: "T’i shkatërrojmë të gjithë"; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

9 W e do not see our symbols; there is no longer any prophet, neither does any among us know for how long.

Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

10 O God, how long is the adversary to scoff and reproach? Is the enemy to blaspheme and revile Your name forever?

Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

11 W hy do You hold back Your hand, even Your right hand? Draw it out of Your bosom and consume them!

Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

12 Y et God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.

Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

13 Y ou did divide the Sea by Your might; You broke the heads of the dragons in the waters.

Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

14 Y ou crushed the heads of Leviathan (Egypt); You did give him as food for the creatures inhabiting the wilderness.

Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

15 Y ou did cleave open fountains and streams; You dried up mighty, ever-flowing rivers (the Jordan).

Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

16 T he day is Yours, the night also is Yours; You have established the light and the sun.

Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

17 Y ou have fixed all the borders of the earth; You have made summer and winter.

Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

18 r emember how the enemy has scoffed, O Lord, and reproached You, and how a foolish and impious people has blasphemed Your name.

Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

19 O h, do not deliver the life of your turtledove to the wild beast (to the greedy multitude); forget not the life of Your poor forever.

Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

20 H ave regard for the covenant, for the dark places of the land are full of the habitations of violence.

Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

21 O h, let not the downtrodden return in shame; let the oppressed and needy praise Your name.

Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

22 A rise, O God, plead Your own cause; remember how the foolish and impious man scoffs and reproaches You day after day and all day long.

Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

23 D o not forget the voices of Your adversaries, the tumult of those who rise up against You, which ascends continually.

Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.