1 ( Eine Unterweisung Asaphs.) Gott, warum verstößest du uns so gar und bist so grimmig zornig über die Schafe deiner Weide?

O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

2 G edenke an deine Gemeinde, die du vor alters erworben und dir zum Erbteil erlöst hast, an den Berg Zion, darauf du wohnest.

Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

3 H ebe deine Schritte zum dem, was so lange wüst liegt. Der Feind hat alles verderbt im Heiligtum.

Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

4 D eine Widersacher brüllen in deinen Häusern und setzen ihre Götzen darein.

Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

5 M an sieht die Äxte obenher blinken, wie man in einen Wald haut;

Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

6 s ie zerhauen alle seine Tafelwerke mit Beil und Barte.

Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

7 S ie verbrennen dein Heiligtum; sie entweihen und werfen zu Boden die Wohnung deines Namens.

I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

8 S ie sprechen in ihrem Herzen; "Laßt uns sie plündern!" Sie verbrennen alle Häuser Gottes im Lande.

Kanë thënë në zemër të tyre: "T’i shkatërrojmë të gjithë"; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

9 U nsere Zeichen sehen wir nicht, und kein Prophet predigt mehr, und keiner ist bei uns, der weiß, wie lange.

Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

10 A ch Gott, wie lange soll der Widersacher schmähen und der Feind deinen Namen so gar verlästern?

Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

11 W arum wendest du deine Hand ab? Ziehe von deinem Schoß dein Rechte und mache ein Ende.

Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

12 G ott ist ja mein König von alters her, der alle Hilfe tut, die auf Erden geschieht.

Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

13 D u zertrennst das Meer durch dein Kraft und zerbrichst die Köpfe der Drachen im Wasser.

Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

14 D u zerschlägst die Köpfe der Walfische und gibst sie zur Speise dem Volk in der Einöde.

Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

15 D u lässest quellen Brunnen und Bäche; du läßt versiegen starke Ströme.

Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

16 T ag und Nacht ist dein; du machst, daß Sonne und Gestirn ihren gewissen Lauf haben.

Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

17 D u setzest einem jeglichen Lande seine Grenze; Sommer und Winter machst du.

Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

18 S o gedenke doch des, daß der Feind den HERRN schmäht und ein töricht Volk lästert deinen Namen.

Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

19 D u wollest nicht dem Tier geben die Seele deiner Turteltaube, und der Herde deiner Elenden nicht so gar vergessen.

Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

20 G edenke an den Bund; denn das Land ist allenthalben jämmerlich verheert, und die Häuser sind zerrissen.

Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

21 L aß den Geringen nicht in Schanden davongehen; laß die Armen und Elenden rühmen deinen Namen.

Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

22 M ache dich auf, Gott, und führe aus deine Sache; gedenke an die Schmach, die dir täglich von den Toren widerfährt.

Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

23 V ergiß nicht des Geschreis deiner Feinde; das Toben deiner Widersacher wird je länger, je größer.

Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.