1 M eine Seele verdrießt mein Leben; ich will meiner Klage bei mir ihren Lauf lassen und reden in der Betrübnis meiner Seele

"Jam neveritur nga jeta ime; do të shfryj lirisht vajtimin tim, duke folur në trishtimin e shpirtit tim!

2 u nd zu Gott sagen: Verdamme mich nicht! laß mich wissen, warum du mit mir haderst.

Do t’i them Perëndisë: "Mos më dëno! Bëmë të ditur pse grindesh me mua.

3 G efällt dir's, daß du Gewalt tust und mich verwirfst, den deine Hände gemacht haben, und bringst der Gottlosen Vornehmen zu Ehren?

A të duket mirë të shtypësh, të përçmosh veprën e duarve të tua dhe të tregohesh në favor të qëllimeve të njerëzve të këqij?

4 H ast du denn auch fleischliche Augen, oder siehst du, wie ein Mensch sieht?

A ke sy prej mishi, apo shikon edhe ti si shikon njeriu?

5 O der ist deine Zeit wie eines Menschen Zeit, oder deine Jahre wie eines Mannes Jahre?

A janë vallë ditët e tua si ditët e një të vdekshmi, vitet e tua si ditët e një njeriu,

6 d aß du nach einer Missetat fragest und suchest meine Sünde,

sepse ti duhet të hetosh lidhur me fajin tim dhe të kërkosh mëkatin tim,

7 s o du doch weißt wie ich nicht gottlos sei, so doch niemand ist, der aus deiner Hand erretten könne.

megjithëse e di që nuk jam fajtor dhe që nuk ka njeri që mund të më çlirojë nga dora jote?

8 D eine Hände haben mich bereitet und gemacht alles, was ich um und um bin; und du wolltest mich verderben?

Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë por tani ti kërkon të më zhdukësh.

9 G edenke doch, daß du mich aus Lehm gemacht hast; und wirst mich wieder zu Erde machen?

Mbaj mend, të lutem, që më ke modeluar si argjila, dhe do të më bësh të kthehem në pluhur!

10 H ast du mich nicht wie Milch hingegossen und wie Käse lassen gerinnen?

A nuk më ke derdhur vallë si qumështi dhe më ke piksur si djathi?

11 D u hast mir Haut und Fleisch angezogen; mit Gebeinen und Adern hast du mich zusammengefügt.

Ti më ke veshur me lëkurë dhe me mish, më ke thurur me kocka dhe me nerva.

12 L eben und Wohltat hast du an mir getan, und dein Aufsehen bewahrt meinen Odem.

Më ke dhënë jetë dhe dashamirësi, dhe providenca jote është kujdesur për frymën time,

13 A ber dies verbargst du in deinem Herzen, ich weiß, daß du solches im Sinn hattest:

por këto gjëra i fshihje në zemrën tënde; tani unë e di që ti mendoje një gjë të tillë.

14 w enn ich sündigte, so wolltest du es bald merken und meine Missetat nicht ungestraft lassen.

Në qoftë se mëkatoj, ti më ndjek me sy dhe nuk më lë të pandëshkuar për fajin tim.

15 B in ich gottlos, dann wehe mir! bin ich gerecht, so darf ich doch mein Haupt nicht aufheben, als der ich voll Schmach bin und sehe mein Elend.

Në qoftë se jam i keq, mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën, i ngopur siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim.

16 U nd wenn ich es aufrichte, so jagst du mich wie ein Löwe und handelst wiederum wunderbar an mir.

Në rast se ngre kryet, ti më ndjek si luani, duke kryer përsëri mrekulli kundër meje.

17 D u erneuest deine Zeugen wider mich und machst deines Zornes viel auf mich; es zerplagt mich eins über das andere in Haufen.

Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.

18 W arum hast du mich aus Mutterleib kommen lassen? Ach, daß ich wäre umgekommen und mich nie ein Auge gesehen hätte!

Pse, pra, më nxore nga barku? Të kisha vdekur, pa më parë sy njeriu!

19 S o wäre ich, als die nie gewesen sind, von Mutterleibe zum Grabe gebracht.

Do të kisha qenë sikur të mos kisha ekzistuar kurrë, i mbartur nga barku në varr.

20 I st denn mein Leben nicht kurz? So höre er auf und lasse ab von mir, daß ich ein wenig erquickt werde,

A nuk janë vallë të pakta ditët e mia? Jepi fund, pra, lërmë të qetë që të mund ta mbledh pak veten;

21 e he ich denn hingehe und komme nicht wieder, ins Land der Finsternis und des Dunkels,

para se të shkoj për të mos u kthyer më, drejt vendit të errësirës dhe të hijes së vdekjes,

22 i ns Land da es stockfinster ist und da keine Ordnung ist, und wenn's hell wird, so ist es wie Finsternis.

të vendit të territ dhe të errësirës së madhe të hijes së vdekjes, ku ka vetëm pështjellim, ku madje edhe drita është si errësira".