1 L obe den HERRN, meine Seele! HERR, mein Gott, du bist sehr herrlich; du bist schön und prächtig geschmückt.
Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
2 L icht ist dein Kleid, das du anhast; du breitest aus den Himmel wie einen Teppich;
Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
3 D u wölbest es oben mit Wasser; du fährst auf den Wolken wie auf einem Wagen und gehst auf den Fittichen des Windes;
ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
4 d er du machst Winde zu deinen Engeln und zu deinen Dienern Feuerflammen;
I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
5 d er du das Erdreich gegründet hast auf seinem Boden, daß es bleibt immer und ewiglich.
Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
6 M it der Tiefe deckst du es wie mit einem Kleide, und Wasser standen über den Bergen.
Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
7 A ber von deinem Schelten flohen sie, von deinem Donner fuhren sie dahin.
Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
8 D ie Berge gingen hoch hervor, und die Täler setzten sich herunter zum Ort, den du ihnen gegründet hast.
Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
9 D u hast eine Grenze gesetzt, darüber kommen sie nicht und dürfen nicht wiederum das Erdreich bedecken.
Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
10 D u läßt Brunnen quellen in den Gründen, daß die Wasser zwischen den Bergen hinfließen,
Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
11 d aß alle Tiere auf dem Felde trinken und das Wild seinen Durst lösche.
dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
12 A n denselben sitzen die Vögel des Himmels und singen unter den Zweigen.
Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
13 D u feuchtest die Berge von obenher; du machst das Land voll Früchte, die du schaffest;
Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
14 d u lässest Gras wachsen für das Vieh und Saat zu Nutz den Menschen, daß du Brot aus der Erde bringest,
Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
15 u nd daß der Wein erfreue des Menschen Herz, daß seine Gestalt schön werde vom Öl und das Brot des Menschen Herz stärke;
dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
16 d aß die Bäume des HERRN voll Saft stehen, die Zedern Libanons, die er gepflanzt hat.
Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
17 D aselbst nisten die Vögel, und die Reiher wohnen auf den Tannen.
aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
18 D ie hohen Berge sind der Gemsen Zuflucht, und die Steinklüfte der Kaninchen.
Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
19 D u hast den Mond gemacht, das Jahr darnach zu teilen; die Sonne weiß ihren Niedergang.
Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
20 D u machst Finsternis, daß es Nacht wird; da regen sich alle wilden Tiere,
Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
21 d ie jungen Löwen, die da brüllen nach dem Raub und ihre Speise suchen von Gott.
Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
22 W enn aber die Sonne aufgeht, heben sie sich davon und legen sich in ihre Höhlen.
Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
23 S o geht dann der Mensch aus an seine Arbeit und an sein Ackerwerk bis an den Abend.
Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
24 H ERR, wie sind deine Werke so groß und viel! Du hast sie alle weislich geordnet, und die Erde ist voll deiner Güter.
Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
25 D as Meer, das so groß und weit ist, da wimmelt's ohne Zahl, große und kleine Tiere.
Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
26 D aselbst gehen die Schiffe; da sind Walfische, die du gemacht hast, daß sie darin spielen.
e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
27 E s wartet alles auf dich, daß du ihnen Speise gebest zu seiner Zeit.
Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
28 W enn du ihnen gibst, so sammeln sie; wenn du deine Hand auftust, so werden sie mit Gut gesättigt.
Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
29 V erbirgst du dein Angesicht, so erschrecken sie; du nimmst weg ihren Odem, so vergehen sie und werden wieder zu Staub.
Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
30 D u lässest aus deinen Odem, so werden sie geschaffen, und du erneuest die Gestalt der Erde.
Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
31 D ie Ehre des HERRN ist ewig; der HERR hat Wohlgefallen an seinen Werken.
Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
32 E r schaut die Erde an, so bebt sie; er rührt die Berge an, so rauchen sie.
ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
33 I ch will dem HERRN singen mein Leben lang und meinen Gott loben, solange ich bin.
Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
34 M eine Rede müsse ihm wohl gefallen. Ich freue mich des HERRN.
Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
35 D er Sünder müsse ein Ende werden auf Erden, und die Gottlosen nicht mehr sein. Lobe den HERRN, meine Seele! Halleluja!
Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.