1 D er Mensch, vom Weibe geboren, lebt kurze Zeit und ist voll Unruhe,

"Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

2 g eht auf wie eine Blume und fällt ab, flieht wie ein Schatten und bleibt nicht.

Mbin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.

3 U nd du tust deine Augen über einen solchen auf, daß du mich vor dir ins Gericht ziehest.

Mbi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.

4 K ann wohl ein Reiner kommen von den Unreinen? Auch nicht einer.

Kush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.

5 E r hat seine bestimmte Zeit, die Zahl seiner Monden steht bei dir; du hast ein Ziel gesetzt, das wird er nicht überschreiten.

Sepse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.

6 S o tu dich von ihm, daß er Ruhe habe, bis daß seine Zeit komme, deren er wie ein Tagelöhner wartet.

Hiqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.

7 E in Baum hat Hoffnung, wenn er schon abgehauen ist, daß er sich wieder erneue, und seine Schößlinge hören nicht auf.

Të paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.

8 O b seine Wurzel in der Erde veraltet und sein Stamm im Staub erstirbt,

Edhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,

9 s o grünt er doch wieder vom Geruch des Wassers und wächst daher, als wäre er erst gepflanzt.

me të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.

10 A ber der Mensch stirbt und ist dahin; er verscheidet, und wo ist er?

Njeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

11 W ie ein Wasser ausläuft aus dem See, und wie ein Strom versiegt und vertrocknet,

Mund të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,

12 s o ist ein Mensch, wenn er sich legt, und wird nicht aufstehen und wird nicht aufwachen, solange der Himmel bleibt, noch von seinem Schlaf erweckt werden.

por njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.

13 A ch daß du mich in der Hölle verdecktest und verbärgest, bis dein Zorn sich lege, und setztest mir ein Ziel, daß du an mich dächtest.

Ah sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje!

14 W ird ein toter Mensch wieder leben? Alle Tage meines Streites wollte ich harren, bis daß meine Veränderung komme!

Në qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.

15 D u würdest rufen und ich dir antworten; es würde dich verlangen nach dem Werk deiner Hände.

Do të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.

16 J etzt aber zählst du meine Gänge. Hast du nicht acht auf meine Sünden?

Atëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;

17 D u hast meine Übertretungen in ein Bündlein versiegelt und meine Missetat zusammengefaßt.

do ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.

18 Z erfällt doch ein Berg und vergeht, und ein Fels wird von seinem Ort versetzt;

Por ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

19 W asser wäscht Steine weg, und seine Fluten flößen die Erde weg: aber des Menschen Hoffnung ist verloren;

ashtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

20 d enn du stößest ihn gar um, daß er dahinfährt, veränderst sein Wesen und lässest ihn fahren.

Ti e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.

21 S ind seine Kinder in Ehren, das weiß er nicht; oder ob sie gering sind, des wird er nicht gewahr.

Në rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.

22 N ur sein eigen Fleisch macht ihm Schmerzen, und seine Seele ist ihm voll Leides.

Ai ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.