1 Ч еловек, рожденный женою, краткодневен и пресыщен печалями:

"Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

2 к ак цветок, он выходит и опадает; убегает, как тень, и не останавливается.

Mbin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.

3 И на него-то Ты отверзаешь очи Твои, и меня ведешь на суд с Тобою?

Mbi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.

4 К то родится чистым от нечистого? Ни один.

Kush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.

5 Е сли дни ему определены, и число месяцев его у Тебя, если Ты положил ему предел, которого он не перейдет,

Sepse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.

6 т о уклонись от него: пусть он отдохнет, доколе не окончит, как наемник, дня своего.

Hiqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.

7 Д ля дерева есть надежда, что оно, если и будет срублено, снова оживет, и отрасли от него не перестанут:

Të paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.

8 е сли и устарел в земле корень его, и пень его замер в пыли,

Edhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,

9 н о, лишь почуяло воду, оно дает отпрыски и пускает ветви, как бы вновь посаженное.

me të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.

10 А человек умирает и распадается; отошел, и где он?

Njeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

11 У ходят воды из озера, и река иссякает и высыхает:

Mund të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,

12 т ак человек ляжет и не станет; до скончания неба он не пробудится и не воспрянет от сна своего.

por njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.

13 О , если бы Ты в преисподней сокрыл меня и укрывал меня, пока пройдет гнев Твой, положил мне срок и потом вспомнил обо мне!

Ah sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje!

14 К огда умрет человек, то будет ли он опять жить? Во все дни определенного мне времени я ожидал бы, пока придет мне смена.

Në qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.

15 В оззвал бы Ты, и я дал бы Тебе ответ, и Ты явил бы благоволение творению рук Твоих;

Do të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.

16 и бо тогда Ты исчислял бы шаги мои и не подстерегал бы греха моего;

Atëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;

17 в свитке было бы запечатано беззаконие мое, и Ты закрыл бы вину мою.

do ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.

18 Н о гора падая разрушается, и скала сходит с места своего;

Por ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

19 в ода стирает камни; разлив ее смывает земную пыль: так и надежду человека Ты уничтожаешь.

ashtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

20 Т еснишь его до конца, и он уходит; изменяешь ему лице и отсылаешь его.

Ti e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.

21 В чести ли дети его--он не знает, унижены ли--он не замечает;

Në rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.

22 н о плоть его на нем болит, и душа его в нем страдает.

Ai ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.