1 И так каждый должен разуметь нас, как служителей Христовых и домостроителей таин Божиих.

Kështu njeriu, pra, le të na mbajë për shërbëtorë të Krishtit dhe si administratorë të mistereve të Perëndisë.

2 О т домостроителей же требуется, чтобы каждый оказался верным.

E tjetra që kërkohet nga administratorët, është që secili të gjendët besnik.

3 Д ля меня очень мало значит, как судите обо мне вы или другие люди; я и сам не сужу о себе.

Sa për mua, më intereson fort pak që të gjykohem prej jush ose prej një gjykate njerëzore; madje as vetveten nuk e gjykoj.

4 И бо я ничего не знаю за собою, но тем не оправдываюсь; судия же мне Господь.

Sepse nuk jam i vetëdijshëm për asnjë faj, por për këtë nuk jam justifikuar, por ai që më gjykon është Zoti.

5 П осему не судите никак прежде времени, пока не придет Господь, Который и осветит скрытое во мраке и обнаружит сердечные намерения, и тогда каждому будет похвала от Бога.

Prandaj mos gjykoni asgjë para kohe derisa të vijë Zoti, që do të nxjerrë në dritë gjërat e fshehta të errësirës dhe do të shfaqë këshillat e zemrave; dhe atëherë secili do të ketë lavdërimin e vet nga Perëndia.

6 Э то, братия, приложил я к себе и Аполлосу ради вас, чтобы вы научились от нас не мудрствовать сверх того, что написано, и не превозносились один перед другим.

Dhe tani, o vëllezër, për të mirën tuaj, ia kalova këto gjëra vetes sime dhe Apolit, që nëpërmjet nesh të mësoni që të mos mendoni përtej asaj që është shkruar, që të mos krekoset ndonjë prej jush, njeri kundër tjetrit.

7 И бо кто отличает тебя? Что ты имеешь, чего бы не получил? А если получил, что хвалишься, как будто не получил?

Sepse çfarë të bën të ndryshëm? Çfarë ke ti që nuk e ke marrë? Dhe, nëse e ke marrë, pse krenohesh sikur nuk e ke marrë?

8 В ы уже пресытились, вы уже обогатились, вы стали царствовать без нас. О, если бы вы царствовали, чтобы и нам с вами царствовать!

Tashmë jeni të ngopur, tashmë jeni të pasur, tashmë u bëtë mbretër pa ne; dhe makar të ishit bërë mbretër, që edhe ne të mbretëronim me ju.

9 И бо я думаю, что нам, последним посланникам, Бог судил быть как бы приговоренными к смерти, потому что мы сделались позорищем для мира, для Ангелов и человеков.

Sepse unë mendoj se Perëndia na ka paraqitur ne apostujt si të fundit, si njerëz të dënuar për vdekje; sepse u bëmë lojë për botën, për engjëjt dhe për njerëzit.

10 М ы безумны Христа ради, а вы мудры во Христе; мы немощны, а вы крепки; вы в славе, а мы в бесчестии.

Ne jemi të marrë për Krishtin, por ju të urtë në Krishtin; ne jemi të dobët, por ju të fortë; ju jeni të nderuar, por ne të përbuzur.

11 Д аже доныне терпим голод и жажду, и наготу и побои, и скитаемся,

Deri tani vuajmë nga uria, etja, e jemi të zhveshur; jemi të qëlluar me shuplaka dhe endemi pa shtëpi,

12 и трудимся, работая своими руками. Злословят нас, мы благословляем; гонят нас, мы терпим;

dhe mundohemi, duke punuar me duart tona; duke qenë të fyer, bekojmë; duke qenë të përndjekur, durojmë;

13 х улят нас, мы молим; мы как сор для мира, прах, всеми доныне.

duke qenë të sharë, lutemi; jemi bërë si pisllëku i botës, porsi plehrat e të gjithëve deri më sot.

14 Н е к постыжению вашему пишу сие, но вразумляю вас, как возлюбленных детей моих.

Këto gjëra nuk po i shkruaj që t’ju turpëroj, por që t’ju paralajmëroj si fëmijët e mi të dashur.

15 И бо, хотя у вас тысячи наставников во Христе, но не много отцов; я родил вас во Христе Иисусе благовествованием.

Sepse, edhe sikur të kishit dhjetë mijë mësues në Krishtin, nuk do të kishit shumë etër, sepse unë ju kam dhënë jetë në Krishtin Jezus, me anë të ungjillit.

16 П осему умоляю вас: подражайте мне, как я Христу.

Prandaj ju bëj thirrje të bëheni imituesit e mi.

17 Д ля сего я послал к вам Тимофея, моего возлюбленного и верного в Господе сына, который напомнит вам о путях моих во Христе, как я учу везде во всякой церкви.

Për këtë arsye ju kam dërguar Timoteun, që është biri im i dashur dhe besnik në Zotin. Ky do t’ju kujtojë udhët e mia në Krishtin ashtu siç mësoj kudo në çdo kishë.

18 К ак я не иду к вам, то некоторые возгордились;

Dhe disa u krekosën, sikur nuk do të vija më te ju;

19 н о я скоро приду к вам, если угодно будет Господу, и испытаю не слова возгордившихся, а силу,

por shpejt kam për të ardhur te ju, në dashtë Zoti, dhe kam për të njohur jo fjalën, po fuqinë e atyre që janë krekosur,

20 и бо Царство Божие не в слове, а в силе.

sepse mbretëria e Perëndisë nuk qëndron në fjalë, por në fuqi.

21 Ч его вы хотите? с жезлом придти к вам, или с любовью и духом кротости?

Çfarë doni? Që të vij te ju me thupër apo me dashuri dhe me zemërbutësi?