Псалтирь 139 ~ Psalmet 139

picture

1 ( 138-1) ^^Начальнику хора. Псалом Давида.^^ Господи! Ты испытал меня и знаешь.

Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

2 ( 138-2) Ты знаешь, когда я сажусь и когда встаю; Ты разумеешь помышления мои издали.

Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

3 ( 138-3) Иду ли я, отдыхаю ли--Ты окружаешь меня, и все пути мои известны Тебе.

Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

4 ( 138-4) Еще нет слова на языке моем, --Ты, Господи, уже знаешь его совершенно.

Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

5 ( 138-5) Сзади и спереди Ты объемлешь меня, и полагаешь на мне руку Твою.

Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

6 ( 138-6) Дивно для меня ведение, --высоко, не могу постигнуть его!

Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

7 ( 138-7) Куда пойду от Духа Твоего, и от лица Твоего куда убегу?

Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

8 ( 138-8) Взойду ли на небо--Ты там; сойду ли в преисподнюю--и там Ты.

Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty.

9 ( 138-9) Возьму ли крылья зари и переселюсь на край моря, --

Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

10 ( 138-10) и там рука Твоя поведет меня, и удержит меня десница Твоя.

edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

11 ( 138-11) Скажу ли: 'может быть, тьма скроет меня, и свет вокруг меня ночью';

Po të them: "Me siguri terri do të më fshehë," madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

12 ( 138-12) но и тьма не затмит от Тебя, и ночь светла, как день: как тьма, так и свет.

terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

13 ( 138-13) Ибо Ты устроил внутренности мои и соткал меня во чреве матери моей.

Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

14 ( 138-14) Славлю Тебя, потому что я дивно устроен. Дивны дела Твои, и душа моя вполне сознает это.

Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

15 ( 138-15) Не сокрыты были от Тебя кости мои, когда я созидаем был в тайне, образуем был во глубине утробы.

Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

16 ( 138-16) Зародыш мой видели очи Твои; в Твоей книге записаны все дни, для меня назначенные, когда ни одного из них еще не было.

Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

17 ( 138-17) Как возвышенны для меня помышления Твои, Боже, и как велико число их!

Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

18 ( 138-18) Стану ли исчислять их, но они многочисленнее песка; когда я пробуждаюсь, я все еще с Тобою.

Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

19 ( 138-19) О, если бы Ты, Боже, поразил нечестивого! Удалитесь от меня, кровожадные!

Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

20 ( 138-20) Они говорят против Тебя нечестиво; суетное замышляют враги Твои.

Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

21 ( 138-21) Мне ли не возненавидеть ненавидящих Тебя, Господи, и не возгнушаться восстающими на Тебя?

A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

22 ( 138-22) Полною ненавистью ненавижу их: враги они мне.

Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

23 ( 138-23) Испытай меня, Боже, и узнай сердце мое; испытай меня и узнай помышления мои;

Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

24 ( 138-24) и зри, не на опасном ли я пути, и направь меня на путь вечный.

dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.