1 M y soul is weary of my life: I will give free course to my complaint; I will speak in the bitterness of my soul.

"Jam neveritur nga jeta ime; do të shfryj lirisht vajtimin tim, duke folur në trishtimin e shpirtit tim!

2 I will say unto +God, Do not condemn me; shew me wherefore thou strivest with me.

Do t’i them Perëndisë: "Mos më dëno! Bëmë të ditur pse grindesh me mua.

3 D oth it please thee to oppress, that thou shouldest despise the work of thy hands, and shine upon the counsel of the wicked?

A të duket mirë të shtypësh, të përçmosh veprën e duarve të tua dhe të tregohesh në favor të qëllimeve të njerëzve të këqij?

4 H ast thou eyes of flesh? or seest thou as man seeth?

A ke sy prej mishi, apo shikon edhe ti si shikon njeriu?

5 A re thy days as the days of a mortal? are thy years as a man's days,

A janë vallë ditët e tua si ditët e një të vdekshmi, vitet e tua si ditët e një njeriu,

6 T hat thou searchest after mine iniquity, and inquirest into my sin;

sepse ti duhet të hetosh lidhur me fajin tim dhe të kërkosh mëkatin tim,

7 S ince thou knowest that I am not wicked, and that there is none that delivereth out of thy hand?

megjithëse e di që nuk jam fajtor dhe që nuk ka njeri që mund të më çlirojë nga dora jote?

8 T hy hands have bound me together and made me as one, round about; yet dost thou swallow me up!

Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë por tani ti kërkon të më zhdukësh.

9 R emember, I beseech thee, that thou hast made me as clay, and wilt bring me into dust again.

Mbaj mend, të lutem, që më ke modeluar si argjila, dhe do të më bësh të kthehem në pluhur!

10 H ast thou not poured me out as milk, and curdled me like cheese?

A nuk më ke derdhur vallë si qumështi dhe më ke piksur si djathi?

11 T hou hast clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews;

Ti më ke veshur me lëkurë dhe me mish, më ke thurur me kocka dhe me nerva.

12 T hou hast granted me life and favour, and thy care hath preserved my spirit;

Më ke dhënë jetë dhe dashamirësi, dhe providenca jote është kujdesur për frymën time,

13 A nd these things didst thou hide in thy heart; I know that this was with thee.

por këto gjëra i fshihje në zemrën tënde; tani unë e di që ti mendoje një gjë të tillë.

14 I f I sinned, thou wouldest mark me, and thou wouldest not acquit me of mine iniquity.

Në qoftë se mëkatoj, ti më ndjek me sy dhe nuk më lë të pandëshkuar për fajin tim.

15 I f I were wicked, woe unto me! and righteous, I will not lift up my head, being full of shame, and beholding mine affliction;—

Në qoftë se jam i keq, mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën, i ngopur siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim.

16 A nd it increaseth: thou huntest me as a fierce lion; and ever again thou shewest thy marvellous power upon me.

Në rast se ngre kryet, ti më ndjek si luani, duke kryer përsëri mrekulli kundër meje.

17 T hou renewest thy witnesses before me and increasest thy displeasure against me; successions and a time of toil are with me.

Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.

18 A nd wherefore didst thou bring me forth out of the womb? I had expired, and no eye had seen me.

Pse, pra, më nxore nga barku? Të kisha vdekur, pa më parë sy njeriu!

19 I should be as though I had not been; I should have been carried from the womb to the grave.

Do të kisha qenë sikur të mos kisha ekzistuar kurrë, i mbartur nga barku në varr.

20 A re not my days few? cease then and let me alone, that I may revive a little,

A nuk janë vallë të pakta ditët e mia? Jepi fund, pra, lërmë të qetë që të mund ta mbledh pak veten;

21 B efore I go, and never to return,—to the land of darkness and the shadow of death;

para se të shkoj për të mos u kthyer më, drejt vendit të errësirës dhe të hijes së vdekjes,

22 A land of gloom, as darkness itself; of the shadow of death, without any order, where the light is as thick darkness.

të vendit të territ dhe të errësirës së madhe të hijes së vdekjes, ku ka vetëm pështjellim, ku madje edhe drita është si errësira".