1 W hither is thy beloved gone, Thou fairest among women? Whither is thy beloved turned aside? And we will seek him with thee.

Ku shkoi i dashuri yt, o më e bukura midis grave? Ku shkoi i dashuri yt, që të mund ta kërkojmë bashkë me ty?

2 M y beloved is gone down into his garden, to the beds of spices, To feed in the gardens and to gather lilies.

I dashuri im zbriti në kopshtin e tij, në lehet e balsamit për të kullotur kopenë në kopshtet dhe për të mbledhur zambakë.

3 I am my beloved's, and my beloved is mine: He feedeth among the lilies.

Unë jam e të dashurit tim dhe i dashuri im është imi; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

4 T hou art fair, my love, as Tirzah, Comely as Jerusalem, Terrible as troops with banners:

Mikja ime, ti je e bukur si Tirtsahu, i hijshëm si Jeruzalemi, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur.

5 T urn away thine eyes from me, For they overcome me. Thy hair is as a flock of goats On the slopes of Gilead.

Largo nga unë sytë e tu, sepse më turbullojnë. Flokët e tu janë si një kope dhish, që kullosin mbi malin e Galaadit.

6 T hy teeth are like a flock of sheep Which go up from the washing; Which have all borne twins, And none is barren among them.

Dhëmbët e tua janë si një kope dhensh, që kthehen nga vendi ku lahen; të gjitha kanë binjakë dhe asnjëra prej tyre nuk është shterpe.

7 A s a piece of a pomegranate are thy temples Behind thy veil.

Tëmthat e tu prapa velit tënd janë si një rriskë shege.

8 T here are threescore queens, and fourscore concubines, And virgins without number:

Aty ka gjashtëdhjetë mbretëresha dhe tetëdhjetë konkubina, si dhe vajza pa numërim.

9 M y dove, mine undefiled, is but one; She is the only one of her mother, She is the choice one of her that bore her. The daughters saw her, and they called her blessed; The queens and the concubines, and they praised her.

Por pëllumbesha ime, e përkryera ime, është e vetme; nëna e ka të vetme, e përzgjedhura e saj që e ka pjellë. Vajzat e kanë parë dhe e kanë shpallur të lume, po, edhe mbretëreshat dhe konkubinat, e kanë lavdëruar.

10 W ho is she that looketh forth as the dawn, Fair as the moon, clear as the sun, Terrible as troops with banners?

Kush është ajo që shfaqet si agimi, e bukur si hëna, e pastër si dielli, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur?

11 I went down into the garden of nuts, To see the verdure of the valley, To see whether the vine budded, Whether the pomegranates blossomed.

Unë zbrita në kopshtin e arrave për të parë bimët e blerta të luginës, për të parë në se hardhitë ishin në lulëzim dhe shegët kishin bulëzuar.

12 B efore I was aware, My soul set me upon the chariots of my willing people.

Nuk e di si, por dëshira ime më vuri mbi qerret e popullit tim fisnik.

13 R eturn, return, O Shulamite; Return, return, that we may look upon thee.—What would ye look upon in the Shulamite?—As it were the dance of two camps.

Kthehu, kthehu, o Shulamite, kthehu, kthehu, që të mund të të admirojmë. Çfarë shikoni te Shulamitja? Si një valle me dy grupe?