1 K nowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? dost thou mark the calving of the hinds?

A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

2 D ost thou number the months that they fulfil? and knowest thou the time when they bring forth?

A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

3 T hey bow themselves, they give birth to their young ones, they cast out their pains;

Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

4 T heir young ones become strong, they grow up in the open field, they go forth, and return not unto them.

Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

5 W ho hath sent out the wild ass free? and who hath loosed the bands of the onager,

Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

6 W hose house I made the wilderness, and the salt plain his dwellings?

të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

7 H e laugheth at the tumult of the city, and heareth not the shouts of the driver;

Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

8 T he range of the mountains is his pasture, and he searcheth after every green thing.

Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

9 W ill the buffalo be willing to serve thee, or will he lodge by thy crib?

Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

10 C anst thou bind the buffalo with his cord in the furrow? or will he harrow the valleys after thee?

A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

11 W ilt thou put confidence in him, because his strength is great? and wilt thou leave thy labour to him?

A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

12 W ilt thou trust him to bring home thy seed, and gather it into thy threshing-floor?

A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

13 T he wing of the ostrich beats joyously—But is it the stork's pinion and plumage?

Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

14 F or she leaveth her eggs to the earth, and warmeth them in the dust,

Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

15 A nd forgetteth that the foot may crush them, or that the beast of the field may trample them.

duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

16 S he is hardened against her young ones, as though they were not hers; her labour is in vain, without her concern.

I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

17 F or +God hath deprived her of wisdom, and hath not furnished her with understanding.

sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

18 W hat time she lasheth herself on high, she scorneth the horse and his rider.

Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

19 H ast thou given strength to the horse? hast thou clothed his neck with the quivering mane?

A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

20 D ost thou make him to leap as a locust? His majestic snorting is terrible.

A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

21 H e paweth in the valley, and rejoiceth in strength; he goeth forth to meet the armed host.

Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

22 H e laugheth at fear, and is not affrighted; neither turneth he back from before the sword.

Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

23 T he quiver rattleth upon him, the glittering spear and the javelin.

Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

24 H e swalloweth the ground with fierceness and rage, and cannot contain himself at the sound of the trumpet:

Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

25 A t the noise of the trumpets he saith, Aha! and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.

Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

26 D oth the hawk fly by thine intelligence, stretch his wings toward the south?

Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

27 D oth the eagle mount up at thy command, and make his nest on high?

Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

28 H e inhabiteth the rock and maketh his dwelling on the point of the cliff, and the fastness:

Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

29 F rom thence he spieth out the prey, his eyes look into the distance;

Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

30 A nd his young ones suck up blood; and where the slain are, there is he.

Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".