Iov 39 ~ Jobi 39

picture

1 Ş tii tu când nasc caprele de munte? Vezi tu când zămislesc cerboaicele?

A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

2 N umeri tu lunile în care sunt însărcinate, ştii tu vremea când trebuie să nască?

A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

3 E le se pleacă şi-şi fată puii şi durerile lor se sfârşesc.

Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

4 P uii lor se întăresc şi cresc în sălbăticie; se duc şi nu se mai întorc la ele.

Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

5 C ine a lăsat liber măgarul sălbatic? Cine i-a desfăcut legăturile?

Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

6 I -am dat pustia drept casă, ţinutul sărat drept locuinţă.

të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

7 R âde de zarva din cetate; nu aude glasul celui ce mână.

Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

8 S trăbate munţii pentru păşune şi caută tot ce este verde.

Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

9 V rea bivolul sălbatic să te slujească? Stă el noaptea la ieslea ta?

Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

10 Î l poţi lega cu funii ca să tragă la brazdă, va grăpa el bulgării din văi pentru tine?

A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

11 T e încrezi tu în el pentru că puterea lui este mare, vei lăsa în seama lui lucrul tău cel greu?

A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

12 C rezi tu că se va reîntoarce şi că-ţi va strânge el grâul în aria ta?

A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

13 A ripile struţului bat cu bucurie, deşi nu se compară cu aripile şi penele berzei.

Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

14 E l îşi lasă ouăle în pământ, le lasă să se încălzească în nisip,

Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

15 u itând că piciorul cuiva le poate sparge şi că un animal sălbatic le poate călca în picioare.

duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

16 S e poartă aspru cu puii lui, ca şi cum n-ar fi ai lui, nu-i pasă că truda lui poate fi în zadar,

I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

17 p entru că Dumnezeu nu i-a dat înţelepciune, nici nu i-a făcut parte de pricepere.

sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

18 C ând se ridică şi fuge, râde de cal şi de călăreţul lui.

Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

19 Î i dai tu calului putere? Îi îmbraci tu gâtul cu o coamă?

A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

20 Î l faci tu să sară ca o lăcustă şi să răspândească groază cu nechezatul lui măreţ?

A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

21 M ândru de puterea lui, el scurmă valea şi se aruncă asupra celor înarmaţi.

Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

22 R âde în faţa fricii, nu se teme de nimic; nu se dă înapoi dinaintea sabiei.

Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

23 T olba cu săgeţi zăngăne pe el, lancea şi suliţa strălucesc.

Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

24 F ierbe de aprindere, mănâncă pământul, n-are astâmpăr când sună trâmbiţa.

Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

25 L a sunetul trâmbiţei el nechează. De departe adulmecă bătălia, tunetul comandanţilor şi strigătul de luptă.

Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

26 P rin înţelepciunea ta zboară şoimul şi îşi întinde aripile spre sud?

Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

27 L a porunca ta se înalţă vulturul şi îşi face cuibul pe înălţimi?

Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

28 E l are casa pe stâncă, acolo îşi are locuinţa, pe vârful stâncilor şi pe întărituri.

Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

29 D e acolo caută prada, ochii lui o văd din depărtări.

Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

30 P uii lui îi beau sângele; unde sunt stârvuri, acolo e şi el.“

Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".